پیکر آیت‌الله مفتی‌‌شیعه در قم تشییع و خاکسپاری شد

به گزارش خبرنگار مهر در قم، پیکر این عالم ربانی عصر پنجشنبه در میان حزن و اندوه ارادتمندان به روحانیت و تشیع از مسجد امام حسن عسگری به سمت حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد.

پس از انتقال پیکر مرحوم مفتی شیعه به حرم حضرت معصومه(س)، نماز میت به امامت آیت‌الله سید موسی شبیری زنجانی اقامه شد و سپس پیکر این عالم در مسجد مطهری واقع در حرم کریمه اهل بیت(س) به خاک سپرده شد.

مرحوم آیت‌الله سید محمد مفتی‌الشیعه موسوی روز چهارشنبه در سن 82 سالگی در قم به دیار باقی شتافت.

آیت‌الله سید محمد مفتی‌شیعه موسوی دهم ماه رجب سال 1347 هـجری قمری مصادف با 1307 شمسی در شهر اردبیل معروف به (دار الارشاد) دیده به جهان گشود.

او مقدمات و سطوح عالیه را نزد علمای بزرگ و نخبه اردبیل فرا گرفت که از جمله آن تلامیذ مرحوم پدرش آیت‌الله سید محمد تقی مفتی الشیعه بود. رسائل را نزد آیتالله شیخ غلامحسین غروی و مکاسب را نزد عموی خود آیتالله سید موسی فقیه مرتضوی آموخت.

در سال 1367 قمری به شهر مقدس قم هجرت کرد و در درس مراجع بزرگ و عالیقدر آن زمان از جمله آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله سید محمد حجت کوه کمری، امام خمینی، آیت‌الله سید محمد محقق داماد، علامه سید محمدحسین طباطبایی و... شرکت کرد.

در سال 1333 شمسی جهت تکمیل درس‌های استنباطی و بهره گرفتن از چشمه جوشان علم و معرفت راهی شهر فقه و فقاهت، علم و اجتهاد، شهر امیر مؤمنان علی(ع)، نجف اشرف شد و نزد مراجع بزرگ آن زمان مانند آیت‌الله سید محسن طباطبایی حکیم، آیت‌الله سید محمود شاهرودی، آیت‌الله سید ابو القاسم خوئی، آیت‌الله شیخ حسین حلی و... کسب فیض کرد.

در سال 1379 قمری گروهی از بزرگان وافراد موجّه اردبیل که به نجف مشرف شده بودند حضور آیت‌الله حکیم رفتند و تقاضا کردند که آیت‌الله مفتی الشیعه را به عنوان وکیل خود به اردبیل بفرستد. نظر به اینکه مرحوم حکیم خواهان بقای ایشان در نجف اشرف بود لیکن به جهت اصرار آنها و ضرورت وجود او در اردبیل، با این امر موافقت کرده و وی عازم اردبیل شد.

در سال 1380 قمری با رحلت آیت‌الله بروجردی مردم آذربایجان توسط وی به آیت‌الله حکیم رجوع کردند و در حل مشکلات ومعضلات اجتماعی ومسائل و احکام شرعیه به او مراجعه می‌کردند. پس از گذشت یک سال و نیم مجدداً جهت پیوند رشته‌های گسسته علمی و کارهای تحقیق نیمه تمام به نجف اشرف بازگشت تا فعالیت‌های درس و تدریسی خود را به نحو احسن به اتمام برساند.

در سال 1396 قمری رژیم حاکم بر عراق طی حکم جابرانه‌ای تصمیم گرفت تا حوزه علمیه نجف اشرف را از میان ببرد. در آن زمان فرمان تبعید علماء و طلاب ایرانی، هندی، ترک، پاکستانی وافغانی به بهانه اجنبی بودن آنها صادر شد. از طرفی عده‌ای از افراد موجه به زندان افکنده شده و یا تحت شرایط سخت قرارگرفتند. از جمله آیت‌الله مفتی الشیعه همراه با جمع زیادی از اساتید و علما پس از چند روز زندانی عمومی و انفرادی به سوی ایران اخراج شدند.

او پس از ورود به ایران در حوزه علمیه قم در جوار کریمه اهل بیت حضرت معصومه(س) اقامت گزید تا به وظایف شرعیه اعم از تدریس و تهذیب و تألیف و رفع نیازهای مردم و حل مشکلات اجتماعی آنان اقدام کند.

پس از ارتحال آیت‌الله خوئی و زعامت دینی آیت‌الله سبزواری، کلیه امور متعلق به دادن اجازات و تعیین وکلا و نمایندگان در داخل و خارج و پاسخ به مسائل و استفتائات را به آیت‌الله مفتی الشیعه سپردند.

از جمله تالیفات این محقق و اندیشمند می‌توان به کتاب بیع شامل درس خارج آیت‌‌الله حجت، کتاب صلاة، بحث آیت‌الله بروجردی، کتاب طهارت، بحث آیت‌الله محقق داماد، دوره‏ای اصول، بحث امام خمینی، نظریات استاد بزرگوار علامه طباطبایی در مبانی فلسفه موجود در منظومه و اسفار با عنوان تعلیقات الاستاد العلامة و... اشاره کرد.