به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب "اخباریگری" علاوه بر بازکاوی تاریخ اخبارگرایی و شناساندن اخباریان سرشناس و آرا و افکار آنها، به پژوهش در مبانی اخباریگری، نقد آن مبانی و مقایسه آنها با مبانی اصولیان پرداخته است.
در مقدمه این کتاب آمده است: "کاوش و پژوهش در تاریخ حدیث شیعه و دوره های گوناگون و محدثان بزرگ و میراث ماندگار آن و نیز عناصر تاثیر گذار برآن، یکی از رسالت های مهم پژوهشیان حدیث در دوره معاصر است. پیگیری و جستجو در مکتب های حدیثی و دوره های فراز و فرود آنها، در این میان، امری مهم و بایسته است. اخبارگرایی، در سده های نخستین، شیوه رایج محدثان و مجتهدان بزرگ شیعه بود که آثار آن در نگاشته های کهن حدیثی، فقهی، کلامی، و اخلاقی نمود یافت.
در سده های یازدهم و دوازدهم هجری، مکتبی پا به عرصه گذاشت که اعای پیروی از شیوه کهن عالمان شیعی را مطرح کرد؛ ولی دارای مبانی خاص در این وادی بود؛ مبانی که این تفکر را از شیوه محدثان کهن، متمایز می ساختند.
این مکتب فکری – که امروزه «اخباریگری» نامیده می شود -، در طول تاریخ نسبتا کوتاه خویش، با تغییرات جزئی و کلی نیز روبرو شد، به گونه ای که برخی از نظریات خاص بنیانگذاران آن در حوزه فهم و درک قرآن، توسط بزرگان این مکتب به چالش کشیده شده است."
بر اساس این گزارش، چاپ اول کتاب "اخباریگری" در سه بخش مباحث تاریخی، مبانی اخباریگری، رویکردها و دیدگاه های اخباریان، نوشته ابراهیم بهشتی، با شمارگان 1000 نسخه، جلد سخت و بهای 9200 تومان، توسط سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، تابستان 1390 روانه بازار نشر شد.
نظر شما