برشی از زندگی آیت‌الله طالقانی به روایت پسرش/ مردی که ازمبارزه نایستاد

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم گرامیداشت سی و دومین سالگرد درگذشت آیت‌‌الله سید محمود طالقانی عصر روز دوشنبه 21 شهریوربا حضور محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهوری در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.

در ایتدای این نشست، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد جواد ادبی رئیس انجمن در سخنانی ضمن خوشا‌مدگویی به حاضران، انجمن آثار و مفاخر را مهمترین متولی پرداختن به پاسداشت مفاخر فرهنگی ایران عنوان کرد و گفت: انجمن تا پایان سال جاری شش مراسم بزرگداشت دیگر را برگزار خواهد کرد.

وی با اشاره به فعالیت دفاتر استانی انجمن ادامه داد: هم‌اکنون 14 استان در سطح کشور دارای شعب انجمن آثار و مفاخر هستند و بر اساس برنامه‌ریزی انجام شده بسیاری از مفاخر استان‌ها در همین دفاتر مورد تجلیل قرار می‌گیرند.

پدرم هرگز از وجوهات شرعی استفاده نکرد

در ادامه این مراسم سید مهدی طالقانی، فرزند آیت‌الله سید محمود طالقانی به سخنرانی پرداخت. وی با اشاره به پیام حضرت امام خمینی (ره) در اولین سالگرد درگذشت پدرش که وی را در راس پرهیزکاران معرفی می‌کرد، توضیح داد: حضرت امام(ره) با کسی شوخی نداشت واگر چنین حرفی زده‌اند بدون شک دلیلی داشته است. اما به اعتقاد خود من این پرهیزکاری به تاثیر مرحوم پدربزرگ من در پدرم باز‌می‌گردد. مرحوم آیت الله سید ابوالحسن طالقانی که همسنگر مرحوم مدرس بود و زندگی بسیار ساده‌ای داشت.

وی ادامه داد: پدربزرگم در نزدیکی مسجدی که نماز در آن می‌خواند خانه داشت و از راه تعمیر ساعت روزگار می‌گذراند و وقتی هم که معاش هر روزش تامین می‌شد کار را تعطیل می‌کرد. هرگز نشنیدم که برای معاشش از وجوهات شرعی بهره ببرد و این خصوصیات در پدرم هم تاثیر گذاشت.

طالقانی افزود: پدرم در سال 1315 در مدرسه سپهسالار از طلاب امتحان ‌می‌گرفت و به آنها گواهی‌نامه می‌داد و برای این موضوع حقوقی می‌گرفت. این حقوق بعد از به زندان رفتن ایشان هم مدتی دائر بود اما قطع شد و جالب آنکه بعد از انقلاب نیز به طور کل این موضوع قطع شد.

وی ادامه داد: خانه ما قبل از انقلاب اسلامی در پیچ شمیران، مامن فعالیت‌های انقلابی بود. یادم هست که در فضای آن سال‌ها مبالغی را به خانه ما می‌آوردند وعده‌ای بعد از شمارش، آن را صرف پرداخت حقوق به انقلابیون و اعتصابیون می‌کردند. یادم هست بعد از فوت پدر تمامی این پول‌ها که در حساب پدرم بود حتی به همراه مبالغی که احیانا متعلق به شخص وی بود به حساب 100 امام واریز شد.

وی در ادامه گفت: این الگوها لازم است که حفظ شوند.

فرزند آیت‌الله طالقانی در ادامه به انقادپذیری و پشتکار پدرش اشاره کرد و گفت: تفسیر پرتوی از قرآن حاصل درس‌هایی است که پدر در رابطه با تفسیر قرآن کریم در زندان قصر ارائه می‌کرد و در همانجا توسط زندانی‌ها نوشته می‌شد. این کار به دلیل خلائی بود که پدر بعد از ورودش به تهران در سال 1317 در رابطه به فعالیت‌های قرآنی حس می‌کرد. با این حال پدر در مقدمه تفسیر خود نوشته که در زندان دسترسی به منابع لازم را نداشته و شاید در مواقعی حق مطلب را ادا نکرده باشد.

وی همچنین با اشاره به صراحت لهجه پدرش، افزود: ایشان ابتدا به بحث و گفتگو وارد می‌شد و اگر در نهایت زیر بار حرفی نمی‌رفت، تذکر می‌داد و در نهایت هم به میان مردم می‌آمد و آن بحث را مطرح می‌کرد.

روحیه معنوی طالقانی زبانزد مردم بود

سید محمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز دیگر سخنران این مراسم بود که در ابتدا با اشاره به پیوند مرحوم طالقانی با قرآن کریم، گفت: خداوند در قرآن بیان داشته است که مومنان در برابر عهد و پیمان خود صادق هستند. قبل از انقلاب انسان‌هایی بودند که اهل مبارزه بودند اما پس از اندکی از آن بریدند و استواری خود را حفظ نکردند اما مرحوم طالقانی در زمره افرادی بود که در جهاد خود سستی نداشت.

وی با اشاره به سخنرانی تاریخی مرحوم طالقانی در مدرسه فیضیه گفت: گاهی برای ایشان تبلیغ می‌شد که از خط امام بریده است اما وی در آن سخنرانی و با آن همه سابقه مبارزاتی و تالیفی و تحقیقی گفت من از امام روحیه می‌گیرم و هرجا احساس خستگی و دلتنگی می‌کنم خدمت امام می‌رسم.

وی در پایان با اشاره به تعبیر حضرت امام (ره) نسبت به مرحوم طالقانی مبنی بر نداشتن انحراف به چپ و راست، افزود: طالقانی انسانی مبارز و متکی به نفس بود . همین روحیه معنوی و روحانی او بود که مردم را تا این اندازه به او علاقه‌مند کرده بود.