به گزارش خبرنگار مهر، بر هیچکس پوشیده نیست که امیر قلعه نویی یکی از بهترین مربیان حال حاضر فوتبال ایران است و یکی از سرمایه‌هایی است که باید در حفظ آن کوشید و شرایط رشد و پیشرفت وی را فراهم آورد.
عملکرد قلعه نویی همواره در فوتبال ایران ستودنی بوده و همیشه این موضوع از جانب رسانه ها تایید و تصدیق شده اما معلوم نیست چرا این مربی در واکنش به انتقاداتی که این بار از وی شده، چنین آشفته شده و دیگران را زیر تیغ گزنده انتقادات خود قرار داده است.
در اینکه دربی 76 بار فنی چندانی نداشت بر هیچکس پوشیده نیست تا آنجا که حتی "فرانکو باره‌سی" هم در مصاحبه‌ای اعلام کرد که از این دربی انتظار بیش از این داشته اما توقعش برآورده نشده است.
همه آنها که این بازی را دیدند براین امر صحه گذاشتند که دربی نامرغوبی را دیده اند و روند بازی استقلال هم نشان داد که این تیم تمایل بیشتری به اداره بازی داشت. علی منصوریان و بهتاش فریبا که خود از بدنه باشگاه استقلال هستند به روش محتاطانه قلعه نویی خرده گرفتند.
اما امروز یکشنبه قلعه نویی در مصاحبه‌ای انتقادی گفته همه آنانکه از تیم استقلال انتقاد می کنند "اجنبی پرست" و "بی وجدانند". آیا به راستی انتقاد از تیم صدرنشین لیگ به دلیل بازی بیش از اندازه محتاطانه که اظهر من الشمس بود، اجنبی پرستی و بی وجدانی است؟
انتقاد اصحاب رسانه از قلعه نویی و هر مربی دیگر دال بر بیگانه پرستی نیست. بر عکس همه آنانکه از این نوع فوتبال انتقاد می کنند، وطن پرست هستند چون صلاح فوتبال را می خواهند. کما اینکه همین افراد به زعم قلعه نویی "قلم به دست" بارها و بارها از عملکرد تیم ملی با مربیگری "کارلوس کی‌روش" هم انتقاد کرده اند.
قلعه نویی که همواره زیر چتر حمایتی همین اصحاب رسانه و کارشناسان بوده چگونه است که به یکباره انگشت اتهام را به سوی همگان می گیرد و از دربی 76 به عنوان فوتبالی یاد می کند که بعضا بار فنی بالایی هم داشته است؟ آیا این بی احترامی به شعور مخاطب نیست؟
پرسپولیس در این دیدار ضعیف بود و استقلال ضعیف تر و در این خصوص هیچ تردیدی نیست. تیم‌هایی که در لیگ امسال هزینه های میلیاردی کردند اما دیدار روز جمعه چندان با توانایی های این دو تیم سنخیتی نداشت.
به هر روی قلعه نویی بهتر بود به جای اینکه با چنین الفاظی منتقدان را نشانه بگیرد، خیلی صادقانه از استراتژی دفاعی خود برای حفظ نتیجه دفاع می کرد کمااینکه در مصاحبه پس از بازی گفت که از کسب یک امتیاز، صدرنشینی و گل نخوردن مقابل پرسپولیس راضی است.
وقتی کسی خودش به صراحت اعلام می کند که از مساوی راضی است یعنی بازی، منطبق با اندیشه و خواستههای او به پایان رسیده و تیمی که برای مساوی به زمین برود طبیعتا فوتبال جذاب ارائه نمی کند.
اینکه از دل صحبت‌های خود قلعه نویی مشهود است و دیگر چرا اعتراض این مربی را در پی دارد؟ آیا این "غوغاسالاری" به حساب نمی‌آید؟ آیا این بی احترامی به نظرات طیفی عظیمی از اهل فن و کارشناسان نیست؟
البته امیر قلعه نویی قبل از این نیز بارها به بهانه های مختلف به برخی خبرنگاران و اصحاب رسانه بی احترامی کرده. او بیشتر به کسانی حمله می کند که منتقد او هستند اما اگر همه رسانه ها از عملکرد قلعه نویی حمایت کنند، قطعا بهترین رسانه های دنیا خواهند بود!
نظر شما