کسی از خانه تئاتر دانشگاهی ایران خبر ندارد!

به گزارش خبرنگار مهر، تئاتر دانشگاهی از جمله عرصه‌های بسیار مهم تئاتر است که تأثیری مستقیم بر تئاتر حرفه‌ای دارد. هر گاه تئاتر دانشگاهی حرکتی قدرتمند و رو به جلو داشته تئاتر حرفه‌ای نیز تحت تأثیر این جریان قرار گرفته است. اما زمانی که تئاتر دانشگاهی با ضعف و مشکلات مواجه می‌شود تئاتر حرفه‌ای نیز که نیازمند ورود نیروهای جوان و مستعد تئاتری است روندی نزولی در پیش می‌گیرد. متأسفانه طی سال‌های اخیر روند حمایت از تئاتر دانشگاهی و حرکت رو به جلوی این بخش از تئاتر ایران به خوبی انجام نشده است.

تنها دو ماه زمان به برگزاری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران باقی است اما این دوره نیز همچون دوره‌های گذشته با مشکل بودجه و حمایت مدیران و مسئولان وزارت علوم و همچنین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مواجه است. تالار مولوی نیز که به عنوان تنها مکان اجرای تئاترهای دانشگاهی است طی سال‌های اخیر و با اختلاف‌هایی که بین جهاد دانشگاهی و دانشگاه تهران ایجاد شد روند مناسبی را در پیش نگرفت. طی یک سال اخیر نیز که استعفای مدیر تالار مولوی بارها مطرح شد و در نهایت با کناره‌گیری سعید اسدی از مدیریت تالار مولوی، مشکلات تئاتر دانشگاهی عیان‌تر از پیش شد.

اما یکی از موضوعاتی که طی یک سال گذشته به فراموشی سپرده شده خانه تئاتر دانشگاهی ایران است. این خانه در سال 86 راه‌اندازی شد و در سه سال از فعالیت خود اقدامات خوبی را در عرصه تئاتر دانشگاهی ایران در کارنامه کاری خود قرار داد. اما با رفتن عباس اقسامی به عنوان دبیر خانه تئاتر دانشگاهی ایران بیش از یک سال است که خانه تئاتر دانشگاهی بدون دبیر یا مسئول به حال خود رها شده است. این در حالی است که فعالیت مستمر خانه تئاتر دانشگاهی ایران می‌توانست برای تئاتر دانشگاهی مؤثر باشد.

اقسامی به عنوان دبیر سابق خانه تئاتر دانشگاهی ایران درباره عملکرد و وضعیت این مرکز به خبرنگار مهر گفت: خانه تئاتر دانشگاهی زمانی که راه‌اندازی شد تا سه سال باعث اتفاقات خوبی در عرصه تئاتر دانشگاهی شد. اما وقتی از خانه تئاتر دانشگاهی به خانه هنرمندان ایران رفتم دیگر کسی به عنوان دبیر انتخاب و معرفی نشد تا فعالیت‌ها را پیگیر باشد. ما طی سه سال فعالیت در هر سال با کمک جهاد دانشگاهی و دانشگاه‌ها شرایط را برای اجرای عمومی 20 تا 30 اثر فراهم کردیم. همچنین گروه‌هایی را هم به کشورهای خارجی اعزام کردیم. اجرای رپرتوآرهای تئاتری و همچنین فعالیت‌های دیگر باعث شد تا خانه تئاتر دانشگاهی عملکرد خوبی داشته باشد.

وی با اشاره به حوزه تئاتر به عنوان یکی از حوزه‌های فرهنگی تحت پوشش در اداره‌کل فرهنگی وزارت علوم درباره اهداف خانه تئاتر دانشگاهی ایران در بدو تأسیس یادآور شد: بحث و هدف اول این بود که خانه تئاتر دانشگاهی ایران پل ارتباطی دانشجویان رشته تئاتر با بیرون باشد و شرایط اجرای عمومی را برای دانشجویان تئاتری فراهم کند تا وارد عرصه حرفه‌ای شوند. بحث دیگر این بود که بتوانیم تئاتر را در دانشگاه‌ها هم گسترش دهیم. زیرا هر دانشگاهی اداره امور فرهنگی مجزایی دارد که تئاتر هم یکی از زیر مجموعه‌های فعالیت‌های آن است ولی متولیان فرهنگی در دانشگاه‌ها خیلی به تئاتر نمی‌پردازند.

دبیر سابق خانه تئاتر دانشگاهی ادامه داد: سعی ما این بود که برای مسئولان فرهنگی دانشگاه‌ها جا بیاندازیم که خیلی مسائل را می‌توان از طریق تئاتر انجام داد و خیلی از مشکلات اجتماعی را از طریق تئاتر حل کرد.

اقسامی در پایان تأکید کرد: در وزارت علوم دوستان دغدغه تئاتر به صورت تخصصی را ندارند زیرا معتقد هستند زمینه تخصصی تئاتر مربوط به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. این قضیه باعث می‌شود که مسأله بودجه برای فعالیت‌های تئاتری مطرح شود که این مسأله گریبان‌گیر خانه تئاتر دانشگاهی هم شد.