بخش خصوصی و فرصتی به نام نهاوندیان/ تیری که دو نشان به ارمغان می آورد

به گزارش خبرنگار مهر، از روزی که رئیس اتاق ایران به سمت رییس‌دفتر رییس‌جمهور و سرپرست نهاد ریاست‌جمهوری منصوب شد، برخی فعالان بخش خصوصی به این موضوع پرداختند که محمد نهاوندیان دیگر نمی‌تواند همزمان سکاندار پارلمان بخش خصوصی هم باشد.

هر چند که به نظر می رسد به لحاظ قانونی منعی برای تصدی هر دو مسئولیت به صورت توامان وجود ندارد، اما برخی فعالان بخش خصوصی معتقد هستند که انجام وظیفه در دولت مستلزم وقت و انرژی زیادی است که نهاوندیان نمی‌تواند در کنار آن به امور اتاق ایران رسیدگی کند.

در طرف دیگر ماجرا برخی از فعالان بخش خصوصی با حمایت از نهاوندیان معتقدند که با حضور رئیس اتاق ایران در دولت نه تنها عارضه‌ای متوجه اتاق نیست بلکه می‌تواند منشأ برکت و خروج از وضعیت نه چندان مناسب کنونی هم باشد.

نگذاریم روزگار تلخ گذشته تکرار شود

رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خرم‌آباد که از جمله موافقان ادامه‌ فعالیت و مدیریت دکتر نهاوندیان در پست ریاست اتاق ایران است، می‌گوید: به نظر می‌رسد زیر سوال بردن جایگاه محمد نهاوندیان به عنوان رییس اتاق ایران بیشتر یک پروژه‌ خاص و حتی از پیش تعریف شده باشد که از سوی عده‌ انگشت‌شماری از فعالان بخش خصوصی به هر دلیل کلید خورده که صد البته منافع عموم بخش خصوصی در آن نیست.

دکتر حسین سلاح‌ورزی با اشاره به روزگار تلخی که در دولت‌های گذشته برای بخش خصوصی وجود داشت، ادامه می دهد: حتی در آن شرایط دشوار هم که شاهد کم‌ترین تعامل از سوی دولتی‌ها با اتاق بودیم، نهاوندیان با ابتکار عمل و زیرکی خاصی که در وجودش هست توانست همه چیز را به خوبی تحت کنترل دربیاورد و به امروز برساند که این مهم از عهده‌ی هر کسی برنمی‌آید.

دولت و بخش خصوصی می توانند شریک باشند

وی تصریح می‌کند: حال که عزم راسخی برای دگرگون کردن شرایط شکل گرفته و هم دولت و هم بخش خصوصی به این باور رسیده‌اند که نه تنها رقیب هم نیستند که می‌توانند شریک‌های مناسبی باشند با اهداف مشترک؛ نباید با مطرح کردن چنین بحث‌هایی در این همگرایی خللی وارد کرد.

سلاح‌ورزی با تأکید بر اینکه نباید شرایط تلخ و ناگوار گذشته را از یاد ببریم، یادآور می شود: زمان، زمان درایت است و باید به مسائلی اندیشید که تضمین کننده‌ منافع جمعی باشد و به طور قطع شرایطی که شکل گرفته شرایط ایده‌آلی است که باید به دور از فردگرایی و حب و بغض‌ها از آن استفاده کرد.

وی با اشاره به اینکه از نظر قانون هیچ منعی برای این مسئله وجود ندارد، عنوان می کند: خوشبختانه از آنجا که ریاست پارلمان بخش خصوصی بر اساس قانون، شغل دولتی محسوب نمی‌شود، اتاق ایران همچنان می‌تواند از مدیریت اصولی و توانمند دکتر نهاوندیان بهره‌‌مند باشد و خوش‌بینی فعالان بخش خصوصی را برای بهبود اوضاع موجود بیشتر کند.

به نهاوندیان فرصت دهیم

رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خرم‌آباد با انتقاد از افرادی که این بحث را مطرح کرده‌اند، گفت: دست‌کم می‌توان به نهاوندیان فرصت داد و اگر مشخص شود توانایی ایفای نقش مثبت و موثر در هر دو سمت را ندارد، اطمینان دارم منتظر پیشنهاد دیگران نمی‌ماند و خودش از یکی از مسئولیت‌ها کنار می‌کشد.

این فعال بخش خصوصی معتقد است که انتخاب نهاوندیان از سوی دکتر روحانی برای کار در جایگاه رئیس‌دفتری رییس‌جمهور، انتخاب زیرکانه‌ای است که همه‌ی ابعاد آن دیده شده و صرفاً یک تصمیم پیشنهادی، تحمیلی یا حتی سهم‌خواهانه نبوده است.

سفر نهاوندیان به لرستان

وی ادامه می دهد: یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که همواره در حوزه‌ بخش خصوصی با آن مواجه بوده‌ایم عدم تعامل مناسب دولت‌ها با بخش خصوصی بوده که اوج این عدم تعامل در زمان دولت‌های نهم و دهم بود؛ چنانچه در طول هشت سال عمر این دو دولت، هرگز پای محمود احمدی‌نژاد به اتاق ایران باز نشد و تنها یکی‌دو بار به صورت محدود دیدارهایی با برخی فعالان اقتصادی صورت گرفت که البته منجر به نتیجه‌ی خاصی نشد.

هشت سالی که کارد به استخوان بخش خصوصی رسید

سلاح وزی می گوید: جالب اینجاست که درصد بسیاری از تصمیمات بزرگی که محمود احمدی نژاد گرفت به صورت مستقیم در ارتباط با بخش خصوصی بود و علی‌رغم این موضوع هرگز حاضر به تعامل نشد تا کارد به استخوان همه برسد. حالا که رئیس‌جمهور حسن‌نیت‌اش را نسبت به این مسئله نشان داده، اطمینان دارم با شکل‌گیری یک تعامل سازنده و استفاده از تجربیات و دانش دکتر نهاوندیان به مرور شاهد بهبود اوضاع خواهیم بود.

سلاح‌ورزی اعتقاد دارد نباید این تعامل مثبت شکل‌گرفته را با تصمیمات عجولانه و غیر کارشناسانه به تقابل تبدیل کنیم و یادآور می شود: دکتر نهاوندیان ثابت کرده از قدرت بالای چانه‌زنی برخوردار است و در کنار این مسئله همواره تحلیل کارشناسانه‌ای هم از وضع موجود و البته آینده‌ پیش رو دارد که ممکن است نتوانیم این ویژگی‌ها را همزمان در وجود فرد دیگری بیابیم.  

این استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش که اگر در نهایت قرار باشد نهاوندیان از یکی از مسئولیت‌های خودش کناره‌گیری کند این مسئولیت دولتی خواهد بود یا خصوصی؟، می‌گوید: ما بخیل دولت نیستیم؛ همان‌طور که اشاره کردم به واسطه‌ شرایط ویژه‌ای که در حال حاضر در مورد ضرورت تعامل و همگرایی وجود دارد، حفظ هر دو جایگاه می‌تواند بهترین تصمیم ممکن باشد.

......................................

گفتگو: زهرا حسینی