به گزارش خبرنگار مهر، 20 خرداد ماه سال 89 مردی با مراجعه به پلیس شهریار راز جنایتی هولناک را فاش کرد. او در شکایت خود به ماموران گفت: امروز مستاجر خانه ام با من تماس گرفت و مدعی شد لوله فاضلاب در حیاط خانه گرفته است من هم همراه یک کارگر به آنجا رفته و بعد از کندن زمین با اسکلت های یک انسان در مسیر لوله روبرو شدیم.
پس از اطلاع تیمی از ماموران همراه بازپرس جنایی در محل حاضر شده و در جریان بررسی های خود احتمال دادند اسکلت ها متعلق به فردی است که قربانی یک جنایت قدیمی شده است، به همین خاطر شناسایی و تحقیق از مستاجران سابق این خانه در دستور کار پلیس قرار گرفت.
ماموران در ردیابی های خود متوجه شدند یکی از مستاجران این خانه سال 84 به طور ناگهانی خانه را تخلیه و از آنجا به اردبیل اسباب کشی کرده بود. با کشف این سرنخ مرد مستاجر به نام علی شناسایی و برای تحقیقات به اداره آگاهی منتقل شد.
او در بازجویی های اولیه منکر هر گونه جنایتی شد، اما در ادامه لب به اعتراف گشود و گفت: به دلیل مشکلات مالی تصمیم به سرقت گرفتم. روز حادثه سوار خودروی مرد مسافربری به نام ذوالفعلی شده و او را به بهانه خوردن چای به خانه ام کشاندم بعد هم با تهدید چاقو دست و پای او را با طناب بسته و با کمربند خفه اش کردم. بعد از این جنایت جیب های او را گشته و تنها توانستم 15 هزار تومان سرقت کنم، جسد مقتول را در حیاط خانه دفن کرده و همراه دخترم به اردبیل رفتیم.
با این اعترافات ماموران با بررسی پرونده های فقدانی موفق به شناسایی هویت مقتول و خانواده اش شدند مرد جنایتکار پس از محاکمه در شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شد که حکم مجازاتش از سوی قضات شعبه هفتم دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به شعبه اجرای احکام دادسرای جنایی تهران فرستاده شد.
فرد جنایتکار اگر نتواند رضایت اولیای دم را کسب کند به زودی پای چوبه دار خواهد رفت.
نظر شما