طرح پژوهشگاه نمایش سنتی از هفته آتی نوشته می‌شود/ ارائه طرح به معاون هنری

به گزارش خبرنگار مهر، سال جاری برای نمایش‌های آیینی و سنتی سال از دست دادن بزرگانی چون محمود استادمحمد، سعدی افشار، مرشد ترابی و رضا خمسه‌ای است و همین امر باعث شده تا بیش از پیش لزوم تأسیس و راه‌اندازی پژوهشگاه نمایش‌های آیینی و سنتی احساس شود.

داود فتحعلی‌بیگی دبیر شانزدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی و سنتی در مراسم اختتامیه این جشنواره برای چندمین بار نیاز به راه‌اندازی پژوهشگاه نمایش‌های آیینی و سنتی را ارائه داد. در همین مراسم علی مرادخانی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم از این پیشنهاد و طرح استقبال کرد و آن را جزو اولویت‌های این عرصه دانست.

و اما فتحعلی‌بیگی در جدیدترین گفتگویش با خبرنگار مهر درباره وضعیت طرح این پژوهشگاه گفت: از یک هفته بعد با حمیدرضا اردلان، محمدحسین ناصربخت و لاله تقیان نوشتن طرح راه‌اندازی پژوهشگاه نمایش‌های آیینی و سنتی را آغاز می‌کنیم تا هر چه زودتر آن را به آقای علی مرادخانی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه دهیم.

وی درباره استفاده از مشاوره هنرمندان مطرح و با سابقه تئاتر برای تدوین این طرح یادآور شد: این پژوهشگاه در ارتباط با نمایش‌های آیینی و سنتی است و نمی‌توان از نظر همه هنرمندان تئاتر در این زمینه استفاده کرد. البته ممکن است بعد از تدوین، مطالعه این طرح به چند هنرمند صاحب‌نظر نمایش‌های آیینی و سنتی ارائه شود و این هنرمندان می‎‌توانند نقطه نظرات خود را ارائه دهند اما چون پیشنهاددهنده راه‌اندازی پژوهشگاه نمایش‌های آیینی و سنتی بودیم از یک هفته بعد نگارش طرح را آغاز می‌کنیم.

این هنرمند و فعال با سابقه نمایش‌های آیینی و سنتی درباره وضعیت جایگاه سازمانی و اداری پژوهشگاه مدنظرتوضیح داد: اینکه جایگاه سازمانی پژوهشگاه نمایش‌های آیینی و سنتی کجا باید باشد، مبحثی است که بعد از تصویب طرح در معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشخص می‌شود. شاید این پژوهشگاه همچون تشکیلاتی نظیر انجمن نمایش باشد که هم استقلال دارد و هم زیرمجموعه اداره‌کل هنرهای نمایشی است. همچنین این پژوهشگاه می‌تواند مستقیم زیر نظر معاونت هنری قرار گیرد اما در کل پژوهشگاه باید بودجه‌ای جداگانه برای فعالیت‌های خود داشته باشد.

فتحعلی‌بیگی درباره تأثیر راه‌اندازی و فعالیت پژوهشگاه نمایش‌های آیینی و سنتی بر احیا و حفظ شیوه‌های مختلف نمایش‌های ایرانی تأکید کرد: طبعا بخشی از فعالیت یک مرکز پژوهشی به جمع‌آوری اسناد و مدارک و اطلاعات مدنظر اختصاص دارد اما من معتقدم که این پژوهشگاه نباید تنها به عنوان یک مرکز اسناد مورد توجه قرار گیرد بلکه باید کارگاه‌های پژوهشی و آموزشی داشته باشد تا بتواند هم داشته‌های گذشته ما را احیا کند و هم نیروهایی را تربیت کند.

این مدرس و پژوهشگر نمایش‌های آیینی و سنتی نیاز پژوهشگاه مدنظر را به داشتن امکان و فضایی برای تولید و اجرای نمایش‌های آیینی و سنتی مهم دانست و یادآور شد: مهم این است که پژوهشگاه مدنظر به سمتی حرکت کند که هم نیرو تربیت کند و هم آثاری را در جهت احیای نمایش‌های ایرانی تولید و اجرا کند. احیای نمایش‌های ایرانی نیازمند پژوهشگاهی پویا است که تربیت نیرو و تولید و اجرا را با هم انجام دهد.