به گزارش خبرنگار مهر، مراسم پایانی سومین دوره جایزه دکتر فتحالله مجتبایی، سهشنبه شب 24 دی با حضور دکتر مجتبایی، ضیاء موحد، محمدجعفر یاحقی، حسین معصومی همدانی و محققان و پژوهشگران حوزه ادبیات و فرهنگ کشور در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.
دکتر مجتبایی در این برنامه گفت: انسان حس میکند، علوم انسانی به ویژه ادبیات فارسی و عرفان اسلامی ایرانی، در دوره ما بسیار مظلوم واقع شده است و بیشتر توجه به سمت رشتههای فنی و پزشکی است. امروزه کمتر به موضوعاتی که معنای ریشهای دارند و با بود و نبود ما کار دارند، توجه میشود. من یاد دوران دانشجویی خودم افتادم که در دانشکده ادبیات، افرادی مانند ملکالشعرای بهار، جلال همایی، فروزانفر و ... روی ادبیات فارسی کار میکردند اما امروز وقتی به دانشگاهها نگاه میکنیم، باید خیلی جان سخت باشیم تا گریه نکنیم یا به خنده نیافتیم.
وی افزود: این کاستی را باید هر کسی در حد توانش برطرف کند. دانشگاهها و دانشکدههای علوم انسانی ما به دست کسانی سیاستگذاری میشوند که هیچ تخصصی در حوزه علوم انسانی ندارند و یا پزشکاند یا مهندس. قدیم هم همینطور بود و تنها وزیری که در حوزه علوم انسانی تخصص داشت، مرحوم ملکالشعرای بهار بود که دوره کوتاهی وزیر شد. به هر حال هر فردی در حد توانایی خود باید بتواند خلاهایی را که در این زمینه وجود دارد، پر کند.
این محقق پیشکسوت ادامه داد: علوم انسانی به ویژه ادبیات و عرفان یک فضا دارد و مهندسی، علوم فنی و پزشکی هم فضای خاص خود را دارند. یک پزشک وقتی در کارش موفق میشود، جایزهاش در کارش نهفته است اما ادبیات و عرفان، در این روزها بیسرپرست و یتیم ماندهاند که باید این مسئله را چاره کرد. باید به کسانی که برای مواریث فرهنگی ما کار میکنند، این آگاهی را بدهیم که اگر خلایی از خلاهای فرهنگی را پر میکنند، به مقام و بزرگترین جایزه خود رسیدهاند و اینکه جایزه، اضافه شدن به صفرِ حساب بانکی نیست.
مجتبایی با اشاره به یکی از پایاننامههای برگزیده در این دوره جایزه دکتر مجتبایی گفت: تصحیح متون چیز کمی نیست و میراث ما در کتابخانهها خوابیده است. ما اگر میتوانیم در جهان حرف بزنیم، به خاطر وجود این میراث است و هرچه در این زمینه کار کنیم، کم است. این میراثی است که باید روز به روز احیا شود.
در ادامه این برنامه با اهدای جوایز به برگزیدگان سومین دوره جایزه دکتر فتحالله مجتبایی، سلمان ساکت به دلیل تصحیح ربع عبادات کتاب «کیمیای سعادت» و ارسطو میرانی به دلیل ترجمه و تحلیل «بهشت گمشده» اثر میلتون در پایاننامه خود، تقدیر به عمل آمد.
نظر شما