مهدی حجت به خبرنگار مهر گفت: به قدری جایگاه میراث فرهنگی ایران عظیم است که شاید اگر هزاران نفر امثال من و بسیار بزرگتر از من بخواهند خدمت کنند بازهم در شان آنچه که باید عمل شود نیست. من همه لحظات عمرم وقف میراث فرهنگی است و هرگز ذهنم از دغدغه های مربوط به سازمان میراث فرهنگی جدا نبوده است امروز هم تصور می کنم از نقطه نظر اداری وظیفه داشتم که از مدیریت سازمان جدا شوم تا رئیس جدید سازمان میراث فرهنگی دستش باز باشد و کسی که با ایشان هماهنگ هست را برای انجام فعالیت انتخاب کند. همچنین باید احساس کنم جهت گیریهای کلی که در سازمان وجود دارد با طرز فکر و جهت گیریهای که من برای میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مفید می دانم هماهنگ است تا نه تنها ایجاد مزاحمت نکنم بلکه کمک کنم.
حجت گفت: این سازمان حالت یک بدن به هم ریخته بیمار و ناتوانی را دارد که مدت زیادی باید صرف توانا و استوار کردن آن شود. اینکه در این شرایط از چنین جسم بیماری بخواهیم که بلافاصله شغل ایجاد کند، یا دلار تولید کند و امکانات فراهم کند جهت گیری درستی نیست و پیش از اینکه بخواهیم زیرساختهایی که از اول جمهوری اسلامی تا به حال هم فرصت نکردیم به طور شایسته فراهم کنیم باید به آنها بپردازیم.
وی بیان کرد: اگر بخواهیم ایران به عنوان یکی از کهنسال ترین کشورها در حوزه میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی جایگاه واقعی و پایدار خود را پیدا کند نیازمندیم که به طور جدی به آن بپردازیم حتی اگر با شرایط ویژه ای که اکنون از نظر سیاسی امینتی و یا اقتصادی ایجاد شده حرکتی هم به طور مقطعی در این حوزه ها ببینیم و یا حتی بتوانیم ایجاد کنیم آن هم مانند حبابی خواهد بود که پایدار نیست.
معاون میراث فرهنگی بیان کرد: امروز در دنیا از گردشگری پایدار، فرهنگی و پایه هایی صحبت می کنند که باید در هر کشوری استوار باشد تا امکان معرفی ارزشهای فرهنگی کشور به سایر بازدید کنندگان مطرح شود. در داخل کشور هم باید به این موضوع بپردازیم اما وقتی از این موضوع غافل باشیم و بخواهیم سریعا از موجودی که هنوز قادر به اداره خودش نیست بخواهیم وظایف سنگینی انجام دهد، توقع نابه جایی داشته ایم. این توقع نباید حاکم شود چون در غیر این صورت، کمر سازمان شکسته می شود.
حجت بیان کرد: تا کی می خواهیم روستاها و شهرها را بزک کنیم و به رخ دیگران بکشانیم و بعد گردشگران هم بدون فهم ارزشهای فرهنگی عمیقی که در کشور ما هست با چیزهای ظاهر فریب مواجه شوند و شان حقیقی که فرهنگ ایران دارد را نتوانیم عرضه کنیم بنابراین این سیاستها و نگاههایی که مربوط به تغییرات امروز و دیروز هم نیست، در حقیقت تغییر دیدگاهی است که از زمان انتقال سازمان میراث فرهنگی از وزارت علوم به وزارت ارشاد ایجاد شده است. به جای اینکه توجه داشته باشیم میراث فرهنگی یک کشور زمینه ساز هویت آن مملکت شود و آن را ملاک عمل قرار دهیم؛ هرگز قدرت فراهم کردن شرایط مناسب اقتصادی را نخواهیم داشت.
قائم مقام سازمان میراث فرهنگی بیان کرد: نمی توانیم درحالیکه نمی دانیم دارای چه هویتی هستیم خودمان را به دیگران معرفی کنیم گردشگری یعنی معرفی و معرفی یعنی اینکه اول خودمان را بشناسیم و بعد بتوانیم به دیگران معرفی شویم.
وی گفت: هنوز سبک زندگی و ریشه های واقعی که باید از فرهنگ در زندگی مان وجود داشته باشد جایش خالی است با این حال در این وضعیت می خواهیم درآمدزایی کنیم. من مخالفتی با درآمدزایی ندارم ولی فکر می کنم بدنه سازمان میراث فرهنگی آمادگی این نوع نگاه را ندارد. با این نوع نگاه همراه نیستم و قادر نیستم در مجموعه ای حضور پیدا کنم که با جهت گیریها و فعالیتهایش نمی توانم همسویی داشته باشم.
وی گفت: تصور می کنم عدم همراهی با این نوع نگاه نسبت به گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی در کشور وظیفه من است و با علم و اگاهی نسبت به این وظیفه آن تصمیم را انتخاب کرده ام.
نظر شما