محمد ناصری، مدیرمسئول نشریات رشد در گفتگو با خبرنگار مهر، سال‌های دهه 60 و 70 را سال‌های طلایی نشریات کودک و نوجوان دانست و افزود: سال 1361، زنده‌یاد امیرحسین فردی و تعدادی از بچه‌ها که در جلسات قصه‌خوانی مسجد جوادالائمه شرکت می‌کردند به «کیهان بچه‌ها» رفتند و به سرپرستی زنده‌یاد فردی، جلسات متنوعی را تشکیل دادند تا به بهانه‌های مختلف دور هم جمع شوند برای هم شعر بخوانند و داستان‌های یکدیگر را نقد کنند و در جریان رویدادهای تازه ادبی قرار بگیرند. این جلسه‌ها نقطه عطفی در تاریخ ادبیات کودک و نوجوان ما بود و دوره‌ای طلایی را رقم زد.
مدیرکل دفتر انتشارات و تکنولوژی آموزشی ادامه داد: زمانی نشریاتی چون «کیهان بچه‌ها» و «سروش نوجوان» پایگاهی بود تا نسل نوجوان و جوان را در محضر پیشکسوتان ادبیات کودک و نوجوان بنشاند تا هم محتوای مجلات غنی‌تر شود و هم نوجوانان و جوانان برای ادامه کار، انگیزه پیدا کنند. خاطرم هست عبدالمجید نجفی، داوود غفارزادگان و محمدرضا بایرامی از آذربایجان به تهران می‌آمدند تا در جلسات قصه‌نویسی «کیهان بچه‌ها» شرکت کنند. از سوی دیگر مرحوم فردی، ترکیب نشریه را به هم نریخت یعنی با سعه صدری که او داشت، راه بر همه علاقه‌مندان به شعر و داستان باز بود البته تلاش ما بر این است که همچنان در مجلات «رشد» چنین فضایی را حفظ کنیم.
ناصری معتقد است نمی‌توان امروز را با دهه 6 و 70 مقایسه کرد چرا که آن زمان «کیهان بچه‌ها» یکه‌تاز میدان بود اما امروز بیش از 30 عنوان نشریه کودک و نوجوان منتشر می‌شود. از سوی دیگر نمی‌توان حضور رسانه‌های دیگر چون ماهواره و اینترنت و بازی‌های رایانه‌ای را نادیده گرفت اما حتی در این شرایط هم رسانه‌های مکتوب، حرف نخست را می‌زنند و جای خود را دارند.
او در پاسخ به اینکه بعضی معتقدند نویسندگان کودک و نوجوان با مخاطب خود، ارتباط چندانی ندارند این مسئله تا چه اندازه در نشریات، قابل توجه است گفت: زمانی فاصله سنی چندانی بین ما به عنوان کودک و نوجوان با نویسندگان و شاعران وجود نداشت از سوی دیگر خاطرات و نوستالژی‌هامان هم مشترک بود اما امروز این فاصله زیاد شده و نویسندگان، کودک و نوجوان امروز و دغدغه‌هایش را نمی‌شناسند و برای شناخت او تلاشی نمی‌کنند.
مدیرمسئول مجلات رشد در واکنش به اظهارات برخی منتقدان مبنی بر اینکه دولتی بودن و انحصار پخش نشریات رشد در مدارس، سبب می شود تا نتوان مقایسه درستی بین نشریات این حوزه انجام داد گفت: من همه سلسله گفتگوهای خبرگزاری مهر در ارتباط با پرونده «کارکرد امروز نشریات کودک و نوجوان» را خوانده‌ام. دوستان بر اساس فرضیات خود، حکم صادر کرده‌اند. نخستین عنوان از این نشریات با نام «پیک»، سال 1343 منتشر شد و کسانی چون محمود کیانوش، احمد آرام و احمد بی‌رشک در آن قلم زدند. از آن زمان تاکنون نشریات رشد از اعتبار، وزانت و متانتی برخوردار بوده‌اند.
ناصری، کارکرد نشریات «رشد» را پرکردن بخشی از خلا آموزشی دانست و افزود: هدف ما تلطیف فضای آموزشی است. امروز، تیراژ بیش از 30 عنوان نشریه رشد به 40 میلیون جلد می‌رسد و هیچ اجباری برای خرید این مجلات وجود ندارد به این معنی که ما نشریه‌ها را در مدارس توزیع می‌کنیم اما دانش‌آموزان در خرید، مختار هستند. از سوی دیگر تلاش گردانندگان این است که نشریه‌ای خواندنی تولید کنند تا مهارت خواندن تقویت شود در عین حال می‌کوشند تا مجلات رشد ارزان تولید و منتشر شود.
به گفته مدیرمسئول نشریات رشد، این مجلات بیش از آنکه به پایتخت‌نشین‌ها بپردازد در کپرها و شهرهای دورافتاده توزیع می‌شود. همچنین در این مجلات، مرکزی وجود دارد به اسم «مرکز بررسی آثار» که سرپرستی آن با آقای احمد عربلو است. این نویسنده طنزپرداز نوجوان، آثار بچه‌ها را که به دفتر مجله می‌رسد، بررسی می‌کند و به کشف استعدادهای ادبی آنها می‌پردازد. بگذریم از اینکه خود او را هم، سال‌ها پیش مصطفی رحماندوست، کشف کرده است.
وی در پایان با اشاره به اینکه نشریات رشد، رقیب کسی نیست گفت: «رشد» جای کسی را تنگ نکرده و رقیب هیچ نشریه‌ای نیست. آموزش و پرورش، نقش پدرانه و حمایتگرانه دارد. هیچ مشکلی وجود ندارد که یک سازمان دولتی نشریه منتشر کند. «رشد» هیچ‌وقت سیاسی نبوده و نیست.
نظر شما