سفر نوروزی به سرزمین آلامتو/گذر از طبیعت تا تمدن ایلام

به گزارش خبرنگار مهر، در نوروز بسیاری از مردم به سفر و گردش می پردازند و بیشتر هم به مکانهای تاریخی معروف کشور سفر می کنند ولی در این بین در استانهایی دوردست مثل ایلام آثار نهفته تاریخی وجود دارد که  گردشگران را به طرف خود می خواند.

بسیاری از کسانی که تاریخ را مطالعه کرده باشند با نام "عیلام" آشنا هستند ولی بهتراست برای اینکه گوشه ای از تاریخ عیلام را از نزدیک ببیند به استان ایلام سفر کنند و ایلام کنونی جزئی از کشور عیلام باستان بوده و هم اکنون آثار تاریخی با قدمت 10 هزار ساله در این استان وجود دارد که این را به اثبات رسانده است.

تپه علی کش

این تپه باستانی در نزدیکی شهرستان دهلران از توابع استان قرار دارد و در آن سه دوره فرهنگی مشخص شده است و آنها را با نام‌های دوره بزمرده، دوره علی‌کش و دوره محمدجعفر شناسایی کرده اند.

این تپه به خوبی قدمت 10 هزار ساله استان ایلام را ثابت کرده است هر چند در آثار تاریخی که در دوره عیلامی در چغازنبیل و هفت تپه وجود دارد به روشنی در مورد تاریخ عیلام اظهار نظر شده است.

تنگه بهرام چوبین

 تنگه بهرام چوبین از آثار تاریخی و طبیعی استان ایلام است که  مربوط به دوره ساسانی است که در شهرستان دره شهر استان واقع شده است.

این تنگه عظیم با صخره های بلند و ضخیم در دامنه کبیرکوه در شهر دره شهر قرار دارد که به اسم "تنگه بهرام چوبین" لقب گرفته است.

شهر تاریخی سیمره بزرگترین شهر تاریخی غرب کشور

شهر تاریخی سیمره در حاشیه شهرستان دره شهر بزرگترین شهر تاریخی غرب کشور محسوب می شود و نمادی بارز از تمدن ایلام است.

این اثر تاریخی که بزرگترین محوطه تاریخی استان ایلام است بیش از 120 هکتار مساحت دارد و جزو اولین آثار ملی استان و کشور محسوب می شود.

تنگه رازیانه شکاف طبیعی زمین

تنگه رازیانه اثر طبیعی شهرستان بدره است که در دامنه ارتفاعات کبیرکوه قرار گرفته دقیقا از کنار جاده ایلام - دره شهر امتداد یافته و محلی برای تفرج گردشگران نیز هست اما این اثر طی سالهای گذشته در فهرست آثار طبیعی ملی کشور نیز ثبت شده است.

چه به لحاظ طبیعی و گردشگری و چه به لحاظ علم زمین شناسی در کشور بی نظیر است و این شکاف 10 تا 30 متر عمق دارد و طول آن نیز با مارپیچهایش هزار و 200 متر است که در نوع خود زیباست.

کوه قلاقیران نماد ایلام

کوه قلاقیران را به لحاظ جلوه ای طبیعی باید در زمره یکی از بهترین نقاط کوهستانی کشور به شمار آورد. این کوه در سه کیلومتری شهر ایلام قرار داشته و مناظر طبیعی آن از جمله تفرج گاههای ششدار، دارای زیبایی ها و جذابیت های کم نظیری است.

به لحاظ مردم شناسی نیز این کوه در ایلام از اهمیت فراوانی برخوردار بوده و به نوعی در ادبیات شفاهی نماد شهر ایلام به شمار می آید.

چهارطاقی دره شهر

در شرق شهرستان دره شهر در كناره چپ رودخانه سراب دره شهر بر روی تپه ماهوری تنوره سرخ ساختمان یك  چهار  طاقی  به  چشم  می خورد  كه به چهار طاقی  دره شهر  معروف است.

با توجه به مصالح و سبك معماری بنا مربوط به اوایل اسلامی است و قدمت  آن  به بیش از 1400  سال می رسد.

قلعه کنجانچم

قلعه کنجانچم در 15 کیلومتری شمال شهر مهران و در جاده ایلام- مهران در مسیر راه کربلا قرار دارد.

این قلعه در سال 1326 هجری قمری بنا به دستور غلامرضاخان ابوقداره؛ آخرین والی ایلام و به عنوان قلعه زمستانی والی ساخته شده و دارای اتاق‌های مرتبط به هم، حمام، برج نگهبانی و قسمت مسکونی و دیوانخانه است.

قلعه والی

قلعه والی در شهر ایلام یكی از بناهای فرهنگی- تاریخی عظیمی است كه در سال 1326 ه. ق. به دستور غلامرضا خان والی فیلی در محله ای بنام حسین آباد فیلی كه به ده بالا مشهور بوده، احدا شده است.

غلامرضا خان والی این محل و بنا را برای اسكان خود در فصل تابستان انتخاب كرده و آنرا بر روی تپه ای نه چندان بلند احداث كرد.

غار زینه گان

غار طبیعی زینه گان اثر طبیعی شگفتی است که در دل دشت منطقه گرمسیری بخش صالح آباد از توابع شهرستان گرمسیری مهران وجود دارد که همه ساله میهمانان زیادی را به آنجا می کشاند.

غار زینه گان شاخص ترین اثر طبیعی استان ایلام به شمار می رود.

دریاچه دوقلو سیاه گاو

"سیاه گاو" یکی از دریاچه های نادر دنیا در روستایی به همین نام در شهرستان آبدانان واقع شده است و دریاچه ای زیباست که به طور کاملا اتفاقی به شکلی خاص به دو قسمت شبیه به هم که به دوقلو تعبیر می شود، تبدیل شده است.

برای رسیدن به این دریاچه باید راه زیادی را طی کرد و از طریق جاده ایلام وارد شهرستان دره شهر و بعد وارد شهرستان آبدانان شد.

بعد از رسیدن به این شهرستان از طریق جاده اصلی آبدانان به شهرستان دهلران و در بین جاده روستاهای شوشه گل به سیاه گاو  به دریاچه دوقلوی سیاه گاو می توان رسید تا این اثر طبیعی زیبا به وسعت سه هکتار را مشاهده کرد.

.................................

گزارش: لیلا کائی