به گزارش خبرنگار مهر، بیستمین نشست «یکشنبه‌های انسان شناسی و فرهنگ» با موضوع « نگاهی به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان » روز یکشنبه 11 اسفند ماه 1392، در مرکز مشارکت های فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزار و در ابتدای این نشست فیلم«عمو سبیلو» از بهرام بیضایی و از محصولات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پخش شد.
ناصر فکوهی، انسان‌شناس و مدیر موسسه«انسان‌شناسی و فرهنگ» با اشاره به این‌که غلامرضا امامی و پرویز کلانتری، شخصیت‌هایی که در دهه 40 رشد کردند و بالیدند را افرادی بی‌جانشین دانستند. من در این‌باره مطالعه کرده و به این نتیجه رسیده‌ام که یکی از دلایل شکوفایی دهه 40 این است که کار فرهنگ به نسل جوان سپرده شد. سن متوسط مدیران فرهنگی در آن زمان زیر 30 و متوسط سن هنرمندان و اهالی فرهنگ بین 25 تا 30 سال بوده است. اما در سال‌های اخیر از کسانی تقدیر می‌شود که بازنشسته شده‌اند مگر خانه‌نشینی تقدیر دارد؟
نویسنده کتاب«تاریخ اندیشه و نظریه‌های انسان‌شناسی» گفته‌های خود را با این پرسش ادامه داد که چرا به جوانان اعتماد نمی‌شود؟ مگر نه این‌که ما نخستین کشوری بوده‌ایم که در منطقه خاورمیانه، انقلاب دموکراتیک داشته‌ایم چه بر سرمان آمده که 100 سال پس از مشروطه، درباره اولین‌های دموکراسی سوال می‌کنیم؟ گویی کشور ما کشور گسستن‌های دائم است. این سرنوشت غم‌انگیز تاریخ ماست که پیوسته از حرکت می‌ایستد و دوباره آغاز می‌کند آن هم از نقطه صفر.
فکوهی با اشاره به این‌که در این نشست جز مرور کارنامه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان به بزرگداشت پرویز کلانتری هم می‌پردازیم و به او سکه نمی‌دهیم. اصلا دیالکتیکی میان سکه و کار برقرار است. کسانی که کار می‌کنند سکه نمی‌دهند نمی‌توانند سکه دهند؛ اگر پولی داشته باشند، خرج کار خود می‌کنند و آنها که سکه می‌دهند کار موثری انجام نمی‌دهند پس باید سکه بدهند و خود من این سکهها را رد نمی‌کنم چون تنها کاری است که آن موسسه‌ها و سازمان‌ها می‌توانند برایم انجام دهند.
نویسنده کتاب«فرهنگ و زندگی روزمره» با اشاره به این‌که دو نفر حق بزرگی به گردن فرهنگ ایران‌زمین داشته‌اند گفت: اگر همایون صنعتی‌زاده نبود ما کتاب و نشر مدرن را نمی‌شناختیم. دیگری هم فیروز شیروانلو که درک عمیقی از فرهنگ داشت و نظرات مخالف را تاب می‌آورد.
به گفته فکوهی برای سنجش میزان توسعه کشورها باید به ارزیابی ضعیف‌ترین آدم‌ها پرداخت و دید زنان و بچه‌های یک کشور در چه شرایطی زندگی می‌کنند و وضعیت اقلیت‌های مذهبی و زبانیبه چه صورت است. گرچه من به شدت معتقدم، جهان آینده یک جهان زنانه است و در یک مقاله، دلایل خود را بر این نظر یاداور شده‌ام.
در این برنامه، غلامرضا امامی از شهرام اقبال‌زاده، مترجم و منتقد ادبیات کودک و نوجوان تقدیر کرد.
نظر شما