به گزارش خبرنگار مهر، عبدالرضا صمیمی در جمع خبرنگاران با اشاره به مالچ های زیستی گفت: مالچ ترکیب پلیمری چسبناکی است که پس از پاشش موجب هم بستگی ذرات خاک و شن در لایه سطحی می شود.
مالچ ها در حال حاضر به صورت ترکیبات نفتی، شیمیایی یا بیولوژیکی توسط کمپانی های مختلف در دنیا تولید می شود.
وی ادامه داد: مالچ های بیولوژیک مجموعه ای بیوپلیمرها هستند که پس از فرآوری با ایجاد پیوند های شیمیایی و اتصالات فیزیکی ذرات خاک موجب استحکام خاکدانه های خاک می شود.
وی ادامه داد: در سالیان اخیر از این پلیمرها به منظور جایگزین مالچ های نفتی در تثبیت گرد و غبار و شن های روان استفاده می شود.
به گفته صمیمی امکان استفاده قبل و بعد از کاشت گیاه، سهولت بر پاشش هوایی و زمینی، مقاوم به تنش های محیطی و شیمیایی خاک از مهم ترین ویژگی های مالچ های بیولوژیک است.
به گزارش مهر، مالچ یا خاکپوش را می‌توان پوشش غیر زنده نامید که برای هدف‌هایی مانند تثبیت شن‌های روان در اراضی بیابانی استفاده می‌شود. اصولاً در علوم جنگل مالچ به معنی پوشش سبک و نرم سطح خاک است که باعث حذف یا کاهش رقابت گیاهان علفی رقیب، مهاجم و ناخواسته می‌شود. در کشاورزی کاربرد خاکپوش به این شکل است که سطح خاک را با لایه‌ای از کاه، خاک اره، برگ، ورقهٔ پلاستیکی، خاک سست و … می‌پوشانند تا خاک یا ریشهٔ گیاهان کاشته شده از آسیب باران، سله‌بندی، یخبندان، تبخیر و فرسایش محافظت شود.
مالچ ممکن است طبیعی یا مصنوعی باشد.
نظر شما