به گزارش خبرنگار مهر، این کتاب مجموعه‌ای از 11 سخنرانی آیت‌الله محمد شجاعی درباره ماه مبارک رمضان و روزه است که چندبار از شبکه قرآن صدای جمهوری اسلامی ایران پخش شده و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است.
شجاعی در این سخنرانی‌ها با همان بیان که مخاطبان کتاب‌های «حضرت بقیه‌الله»، «چراغ هدایت» و مجموعه 3 جلدی «مقالات» با آن آشنا هستند، درباره عبادت مخلصانه و راهنمایی برای بهره‌گیری کامل از ایام و لیالی ماه مبارک رمضان صحبت می‌کند.
آیت‌الله شجاعی در سال 1319 در زنجان متولد شد و در سال 1331 وارد حوزه علمیه این شهر شد. وی علم اصول و فقه را در محضر امام خمینی(ره) آموخته و دروس خارج فقه و استنباط احکام شرعی و اجتهاد را نزد آیت‌الله‌العظمی محقق داماد فراگرفته است. آیت‌الله شجاعی از شاگردان ممتاز علامه طباطبایی در فلسفه و حکمت الهی سینوی و درس شفا و اسفار اربعه ملاصدرا بود. نزدیکی وی به علامه طباطبایی تا حدی بود که همه رساله‌های دست‌نویس علامه را استنساخ کرد.
سخنرانی‌های این کتاب اوایل دهه 60 ایراد شده و سپس از شبکه رادیو قرآن پخش شده‌اند. عناوین سخنرانی‌ها یا بخش‌های مختلف این کتاب عبارت است از:
معنای عبودیت، صدق در اعمال، شرایط روزه صحیح، ظاهر و باطن روزه، روزه‌داری خواص: مبطلات «قبولی» روزه، صاحب‌خانه خداوند است: تذکراتی برای صیام، تذکراتی در باب تلاوت قرآن و دعا، درک شب‌های قدر، شب 19 ماه مبارک رمضان: حضور تضرع، شب 21 ماه مبارک رمضان: وصیت علی(ع) گفتگوی موسی(ع) با خداوند، درباره عید فطر و حفظ رقت قلبی که در ماه مبارک عاید شده است
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
من همیشه از یک برداشت و فکر اشتباه هم برای خودمان می‌ترسم و جای ترس هم هست و چویش را هم همه‌مان می‌خوریم و آن اینکه: وقتی ما به عبادت می‌پردازیم، از جمله روزه، این فکر اشتباه را داریم و در وجود ما رسوخ کرده است که انگار منتی بر خدا می‌گذاریم. به خدا، این‌جور حالتی داریم و آن طرفش را نمی‌فهمیم که اگر ما موفق به روزه شدیم منتی است از خدا. چون آن در دل ما جا نگرفته است پس ما از این نوع دعاها غافل هستیم. ما فکر می‌کنیم کا به دست ماست، به قول معروف ابتکار عمل به دست ماست. مسئله به دست ماست. ما هستیم که باید منت بگذاریم به خدا، پس این دعا کردن نمی‌خواهد، روزه می‌گیریم و گردنمان را هم شق می‌گیریم. این نمی‌گذارد انسان دعا بکند. اساس این فکر اشتباه است و همین فکر موجب می‌شود ما دعا نکنیم.
اگر بفهمیم هر قدم عبودی که برمی‌داریم، یادی است از او به ما، توجهی است از او به ما، عنایتی و تفضّلی است از او به ما، اگر این دید را داشته باشیم این تفضل را باید با فقر و مسکنت خواست یا با گردن شقّی؟ یعنی چه؟ یعنی باید دعا کرد. این نکته‌ای است که نمی‌دانم خوب یافتید یا نه؟ شما اگر گامی برداشتید، یعنی عنایتی از خدا به دست آورده‌اید...
این کتاب با 176 صفحه، شمارگان 2 هزار نسخه و قیمت 8 هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما