به گزارش خبرنگار مهر، عکاسی هنر است و عکاس از دریچه دوربین خود قسمت هایی از آنچه واقعی است را انتخاب می کند تا تفاوت نگاه خاص خود با نگاه معمولی عام مردم را نشان دهد. بخش هایی را ثبت می کند که یا ندیده ایم یا اگر دیده ایم متوجه اهمیتش نشده ایم. عکاسی سند لحظه هایی است که نفس کشیده ایم.
بیشتر دغدغه ها و نکات مورد نظر عکاسان خبری استان مشترک است که نشانگر نگاه حاکم بر عکاسی و عکاس در استان است. عکاس خبرگزاری تسنیم در باره اهمیت عکس خبری و جایگاهش گفت: عکس مکمل خبر است، اگر هزاران صفحه خبر باشد ولی عکس نداشته باش، آن خبر ارزش ندارد زیرا جنبه سندیت ندارد.
امیر قادری با بیان اینکه عکس مفهوم و موضوع را مستقیم به مخاطب می رساند، افزود: ولی متاسفانه هم اکنون خروجی های رسانه های استان نشان از ندانستن جایگاه عکس خبری در استان دارد.
وی ادامه داد: گاه دیده می شود خبری درج شده و عکسی کنارش گذاشته شده که نه نام عکاس دارد و نه با موضع خبر سنخیت، خیلی وقت ها دیده می شود که حتی کنار عکس زده اند تزئینی که این دیگر نشان از رفتار غیرحرفه ای رسانه ای دارد.
قادری گفت: عکس تزئینی در علم ارتباطات منتفی است و وجود ندارد و تنها نشان دهنده این است که مدیریت هفته نامه آگاهی کامل از جایگاه عکس ندارد.
وی اضافه کرد: همه این مشکلات به دلیل این است که شغل و جایگاهی بنام ادیتور عکس در هفته نامه های استان وجود ندارد و صریح تر می توان گفت وقتی خود اهالی مطبوعات اهمیتی برای عکس قائل نیستند از دیگر سطوح جامعه توقعی نیست.
اجرا نشدن قانون کپی رایت در کشور باعث لطمه به عکاسان شده است
قادری با اشاره به قانون کپی رایت اظهار کرد: این قانون در کشور ما هرگز اجرا نشده است و همین باعث لطمه به عکاسان شده است زیرا نمی توانند، زمانی که عکسشان بدون اجازه در جایی استفاده می شود اقدامی کنند.
وی بیان کرد: یکی دیگر از مشکلات عکاسان استان نگاه بدی است که مسئولان به عکاسان دارند. بارها شده که برای تهیه گزارش تصویری رزومه خود را ارائه کرده ام ولی باز این سئوال که برای چه آمدی؟ یا چرا می خواهی عکس بیندازی؟ پرسیده می شود.
نگاه بی اعتماد مسئولان به عکاس ریشه در ترس از نقد دارد
قادری افزود: شغل عکاس، عکاسی است؛ این نگاه بی اعتمادی به عکاس ریشه در ترس از نقد دارد در حالی که در استان ها همجوار چنین برخوردی با عکاس نمی شود، حتی اگر من بخواهم نقدی به جایی وارد کنم قطعا دنبال اصلاح و رفع آن هستم.
این عکاس اراکی ادامه داد: در این خصوص استانداری می تواند در قالب یک دستورالعمل به اداره ها و سازمان ها، آنها را مجاب به همکاری با عکاسان و خبرنگاران کند.
قادری در خصوص استفاده نکردن از عکاسان استان اظهار کرد: با وجود اینکه استان مرکزی، استانی صنعتی با درآمد بالاست با وجود عکاسان حرفه ای و باسابقه در بیشتر موارد برای عکاسی از صنایع خود به عکاسان شهرهایی چون تهران و اصفهان مراجعه می کند.
وی ادامه داد: در استان های همجوار دیده ام که استانداری در پایان هرفصل می آید و عکس های مربوط به استان را از عکاسانش خریداری می کند که هم آرشیو قوی از استان دارد و هم درامدزایی برای عکاسانش.
قادری با بیان اینکه عکاسان به حمایت مالی نیاز دارند، افزود: در خواست یک وام با بهره پایین برای خبرنگاران و عکاسان برای تهیه زمین تعاونی مسکن خبرنگاران، سوبسید بنزین برای زمان هایی که تهیه خبر در شهرهای دیگر است دو در خواست حمایتی عکاسان از مسئولان است.
جشنواره های عکس استان دوباره راه اندازی شود
وی گفت: راه اندازی دوباره جشنواره های عکس استان دیگر درخواستی است که از مسئولان دارم، جشنواره عکس زمان به دلیل کمبود بودجه و حمایت نشدن متوقف شد و جشنواره منطقه ای سینمای جوان نیز بعد از 20 سال دوباره در استان برگزار شد که نشان از ضعف در این بخش داشت.
عکاس خبرگزاری ایسنا نیز در ادامه این نشست گفت: یکی از دغدغه های کنونی عکاسان داشتن کارت خبرنگاری به شکل واحد و معتبر است تا در برخی برنامه ها که اجازه ورود نیست، بتوانند حضور داشته باشند.
عادل عزیزی افزود: برخی اماکن برای عکسبرداری امنیتی است و باید این کارت را داشته باشیم. متاسفانه به تازگی در برخی مراسم های مذهبی اجازه ورود به عکاس داده نمی شود در حالی که در حوزه بحث اعتقادی باید از رسانه عکس برای اشاعه فرهنگ دینی استفاده کرد.
وی ادامه داد: این مشکل در کنسرت ها هم دیده می شود با وجود مجوز ارشاد، برگزار کننده کنسرت به سلیقه خودش به دوستان عکاسش اجازه عکسبرداری می دهد و مانع کار ما می شود.
عزیزی مشکل حرفه خبرنگاری را در دوبخش درون و بیرون سیستم رسانه عنوان و ادامه داد: مشکل اصلی عکاسان این است که در رسانه ای مشغول است که نه تنها ادیتور عکس ندارد بلکه نمی داند کدام عکس به خبر مربوط است.
عکس هم مانند نوشتار باید عناصر خبر داشته باشد
وی ادامه داد: مشکل دیگر این است که به هرکسی که یک دوربین دیجیتال دارد، عکاس گفته می شود و اجازه پیدا می کند بیاید و عکاسی کند.
عزیزی بیان کرد: مثلا در یک برنامه 20 عکاس وجود دارد که خیلی هاشان فقط دوربین به دست دارند و فعل عکاسی و نگاه خبری ندارند.
وی اضافه کرد: گاه گزارش های تصویری ازهمین افراد دیده می شود که هیچ کدام از عناصر خبری را ندارند در حالیکه عکس نیز مانند نوشتار باید عناصر خبر را داشته باشد.
عزیزی با بیان اینکه تعداد عکاسان خبری استان تقریبا ثابت است و شناخته شده، افزود: توقع ما عکاسان این است که همچون خبرنگاران پایش و شناسایی شوند تا دیگر برخی مدیران مسئول نتوانند به نام آن ها از امتیازاتشان سواستفاده کنند.
وی ادامه داد: این پایش باعث ایجاد رقابت نیز می شود مثلا امتیازبندی بر اساس تعدا گزارش های تصویری، ناب بودن سوزه ها و اهمیت آن ها انجام شود.
عزیزی تاکید کرد: این پایش نه تنها مشکل ساز نیست بلکه باعث می شود دوستی های عکاسان بیشتر هم شود، زیرا رفاقتشان باعث رقابت نیز شده است.
نداشتن امنیت یکی دیگر از مشکلات عکاسان
این عکاس جوان استان ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات عکاسان نداشتن امنیت است، بیشتر تجهیزات عکاسان توسط خودشان تهیه شده و در هر مراسمی ممکن است هر اتفاق برای آن ها بیفتد.
عزیزی گفت: بیشتر افراد برگزار کننده یک مراسم تعریف درستی از عکاسی ندارند. و البته این به دلیل تدوین نشدن حقوق عکاسی است بنابراین هرکس می تواند بگوید اینجا چه کار دارید یا دوربین را از عکاس بگیرد.
وی ادامه داد: البته در این میان خود عکاسان نیز باید مسائلی را بدانند، کلاس های آموزشی برخورد با موضوعات و روانشناسی برقراری ارتباط با مخاطب و درک کردن شرایط از عناوینی است که باید آگاه باشند.
وی افزود: بیشتر عکاسان مطرح کشور اراکی هستند نمی شود جشنواره در کشور باشد و نام عکاسان استان بعنوان نفرات برتر در آن نباشد، آن وقت با این ظرفیت متاسفانه اداره ها و سازمان های استان از عکاسان استان های دیگر برای کارهایشان استفاده می کنند که مبین این مثل است " مرغ همسایه غاز است".
عزیزی گفت: عکاس هنرمند و حساس است و نمی تواند برای حقش داد و بیداد کند، ما تولید کننده آثار جدی ولی هنری هستیم.
عشق تنها سرمایه کاری عکاسان است
وی ادامه داد: عکاسان خبری احترام و حمایت مالی ندارند و فقط عشق است که باعث شده ما کار کنیم، متاسفانه در خیلی جاها دیده می شودکه به جای عکاس خبری با عکاس اتلیه ای قرارداد کار بسته می شود.
عزیزی با بیان اینکه رابطه ها دارد به هنر عکاسی لطمه می زند، تاکید کرد: متاسفانه انجمن سینمای جوان و خانه عکاسان حوزه هنری به عنوان دو متولی عکاسی در استان فقط توانسته اند شرایط برای حضور برخی هنرمندان را فراهم کنند و به صورت قطبی جشنواره ها و نشستهایی را برگزار کنند که امیدواریم فضا به گونه ای باز شود که امکان حضور تمام عکاسان در برنامه ها فراهم شود.
دیگر عکاس خبرگزاری ایسنا گفت: مهم ترین چیزی که در حرفه عکاسی خبری آزار دهنده است، کپی شدن عکس ها بدون نام در دیگر رسانه هاست یعنی سرقت ایده و زمانی که گذاشته شده است.
علی کریمی افزود: اینکه عکاسان خبری شناساسی نشدند و هرکسی بعنوان عکاس می تواند وارد یک مراسم شود و گاه حتی دیده شده عکاسان خبری در آن مراسم اجازه عکاسی نداشته اند، درد بزرگی است.
وی ادامه داد: متاسفانه با وجود عکاسان برجسته و باسابقه در استان دیده می شود که سازمان ها برای عکاسی، تهیه بولتن و فیلمبرداری از عکاسان تهرانی استفاده می کنند و این یعنی عدم اعتماد به هنرمندان استان که البته هر کدام در کشور حرفی برای گفتن دارند.
ارتباطات کاری عکاسی در استان مرکزی رابطه ای است نه حرفه ای
کریمی ادامه داد: ارتباطات کاری عکاسی در استان ما رابطه ای است نه حرفه ای و با افراد غیر حرفه ای در این بخش برخورد نمی شود، در ضمن هیچ سیستم تنبیهی یا پیگردی برای مواردی که حقوق عکاس پایمال می شود، تعریف نشده است.
وی گفت: مشکل بیمه عکاسان نیز مانند خبرنگاران یکی از دغدغه های کنونی عکاسان است که نیاز به تدوین برنامه ای در این راستا دارد.
عکاس خبرگزاری ایرنا نیز گفت: هنوز جایگاه عکس خبری در استان ما و حتی در کشور جا نیفتاده است. هرچند که رویکرد خبرگزاری ها و روزنامه های مطرح کشور هم به سمت بسط عکس خبری است.
محمد اسدی افزود: در گذشته عکاسی آنالوگ بوده و تا می خواست عکس بیرون بیاید، زمان طولانی از خبر گذشته بود و حالا با دوربین های دیجیتال وضعیت عکس شده است.
وی ادامه داد: در شرایطی که زندگی ها سریع شده و مردم فرصت کمتری برای خواندن دارند عکس می تواند رسانه جایگزین مناسبی برای انتقال اخبار و مفاهیم در زمان کوتاه باشد.
اسدی با اشاره به برخی مسائل دلسردکننده در عکاسی استان اظهار کرد: نبود شناخت و درک هنری مسئولان باعث شده تا به خروجی های عکاسان اهمیت داده نشود.
اهالی مطبوعات نگاه آگاهانه ای به عکس ندارند
وی اظهار کرد: خود اهالی مطبوعات نیز نگاه آگاهانه ای به عکس ندارند و جایگاه آن را نشناخته اند، دیده می شود که تیتر یک یک هفته نامه یا روزنامه بدون عکس کار شده یا یک عکس بدون ارتباط با آن کار شده است.
اسدی افزود: معضل استفاده از گزارش های تصویری عکاسان بدون نام، همه گیر شده و در هقفته نامه ها با همین عکس ها رپرتاژهایی گرفته می شود با فاکتورهای مبلغ بالا و عملا خود تولید کننده اثر هیچ پولی دریافت نمی کند.
وی تصریح کرد: این اولین مشکلی است که نیاز به رفع و حل دارد که امید می رود با راه اندازی خانه مطبوعات حل شود.
عکاس خبرگزاری ایکنا نیز در این نشست گفت: شناخت تعداد عکاسان واقعی مسئله مهمی است که باید در راس برنامه ریزی های ارشاد استان قرار بگیرد.
آرش صحرانورد افزود: باور کنید ما 10 عکاس خبری بیشتر در استان نداریم نمی دانم در یک مراسم صدای چیلیک این همه دوربین از کجا می آید.
وی ادامه داد: همین باعث شده اخلاق حرفه ای رعایت نشود، معمولا عکاسان خبری اجازه کار و عکاسی در یک مراسم را به یکدیگر می دهند ولی همین افراد غیر حرفه ای مانع کار عکاسان می شوند.
صحرانورد تصریح کرد: متاسفانه هم اکنون در بیشتر اداره ها و سازمان ها عکاس وجود ندارد و می توانند به تناوب از عکاسان خبری استان استفاده کنند تا هم عکس های باکیفیت داشته باشند و هم درآمدزایی برای عکاسان باشد، که متاسفانه هرگز عملی نمی شود.
وی افزود: از طرفی این مشکلات به خود عکاسان هم بر می گردد همه اش از ادارات و مسئولین نیست ما باید برای کادر، شات و ادیتمان ارزش قائل شویم.
..........
تنظیم: سمیه انصاری فر
نظر شما