چه‌کسانی‌ و درکجا نمی‌توانند درانتخابات تبلیغ‌کنند؟

مجله مهر: «من امروز در مرخصی هستم» یا مثلا «من الان نه از جایگاه وزیر که از جایگاه شخصیت حقیقی خودم با شما صحبت می کنم.» این ها جمله هایی است که این روزها زیاد شنیده می شود تا افراد بتوانند نظر خود را در حمایت یا علیه کاندیداهای ریاست جمهوری بیان کنند. اما این اصرار به عدم استفاده از مقام حقوقی و دولتی به چه دلیلی است؟

«تبلیغ ممنوع». این جمله را قانون در برابر افراد، نهادها و سمت های گذاشته که از نظر قانونی نمی توانند به نفع یا ضد کاندیداهای ریاست جمهوری اظهارنظر کنند. اما این ممنوعیت تبلیغ در انتخابات، شامل چه گروه هایی می شود؟

قانون انتخابات ریاست جمهوری، در 10 ماده اشاره مستقیم به تبلیغاتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دارد. مطابق آن چه که در مواد 68 تا 77 قانون انتخابات به ان اشاره شده، تبلیغ به نفع یا ضد کاندیداهای ریاست جمهوری در این موارد، تخلف محسوب می شود:

 تبلیغ از تریبون نماز جمعه

هروسیله دیگری که جنبه رسمی و دولتی دارد

فعالیت تبلیغی کارمندان در ساعت اداری

مؤسسات و نهادهایی كه دارایی آنان از اموال عمومی است ، همانند بنیاد مستضعفان .

اعضای ادارات ، سازمانها ، ارگانهای دولتی و نهادها در صورتی که سمت آن ها ذکر شود.

مقامات اجرایی و نظارت انتخابات

البته قانون انتخابات یک تبصره هم در این مورد دارد:« اعلام نظر شخصیتها در تأیید كاندیداها به شرطی مجاز است كه بدون ذكر عنوان و مسئولیت آنها باشد و مدرك كتبی مربوط به امضای آنان تسلیم هیأت اجرایی انتخابات شده باشد .»

همچنین فعالیت های تبلیغی (اعم از الصاق اعلامیه، عکس، پوستر و هرگونه آگهی) در این مکان ها هم تخلف محسوب شده و مشمول مجازات است:

بر روی علائم راهنمایی و رانندگی

تابلوی بیمارستانها

تابلوی مدارس

سایر مؤسسات آموزشی دولتی و وابسته به دولت

استفاده از وسایل و امکانات وزارت خانه ها و ادارات ، شركتهای دولتی و مؤسسات وابسته به دولت و نهادها و مؤسساتی كه از بودجه عمومی ( به هر مقدار ) استفاده می كنند و در اختیارگذاشتن وسایل و امکانات دولتی

استفاده از هرگونه پلاكارد ( جز در محل ستاد انتخاباتی ) ، دیوارنویسی و كاروانهای تبلیغاتی و استفاده از بلندگوهای سیار در خارج از محیط سخنرانی و امثال آن.