شیشه‌گری یا نوازندگی پیانو

در کارگاهی بنام آدریان سیستم در حومه بخارست، پایتخت، ده استاد شیشه گری مشغول به کارند و خوشحالند که این هنر و صنعت قدیمی را زنده نگه می دارند.

پترو استفانسکو سال 1992 همزمان با احیای سرمایه داری و زمانی که صنایع دوران کمونیسم در رومانی بسته می شدند، این کارگاه را تاسیس کرد.

او در باره انگیزه کارش می گوید: «هدف ما جذب جوانها است. کارهایمان را معرفی می کنیم و اهمیت آنرا توضیح می دهیم ولی واقعیت این است که تعداد کمی از آنها به این کار تمایل دارند، اینروزها جوانان به کار دستی علاقه ای ندارند. ضمنا در رومانی دولت سیاستی برای تشویق جوانان به این کارها ندارد.»

لوله های شیشه از جمهوری چک و آلمان به رومانی صادر می شوند و در کوره با در حرارت هزار و ششصد درجه سانتیگراد ذوب شده و سپس به گیلاس، لوسترهای کریستال، شمعدان و انواع لوازم تبدیل می شوند.

استفان هانکو استاد ارشد شیشه گری کارگاه، شصت سال است در شیشه ها می دمد. او می گوید: «کار شیشه گر مانند نوازنده پیانو است، چابک و دقیق. شیشه گری کار دستی بسیار ظریفی است. فقط کسی از عهده آن بر می آید که واقعا عاشق کار باشد. باید بدانی چطور شیشه را ذوب و ببری، باید آنرا از درون احساس کنی.»

آینوت 27 ساله یکی از کسانی است که در کارگاه کار می کند. با ده سال تجربه شیشه گری، هنوز در این حرفه مبتدی محسوب می شود. او یکی از پنج هنرجوی ممتاز شیشه گری است که دعوت به کار در این کارگاه شد و تنها هنرجویی که در این حرفه باقی ماند.

کریستال و شیشه رومانی به عنوان یک کالای لوکس از بحران اقتصادی در اروپا در امان مانده و سود سال گذشته این کارگاه پانزده درصد بود. با اینحال تداوم این صنعت و هنر سنتی رومانی نیاز به نیروی نسل جوان دارد.