به گزارش خبرگزاری مهر، حدود 40 روز از آغاز فعالیت گروه سینمایی «هنر و تجربه» میگذرد و در این مدت حدود 25 فیلم سینمایی، مستند و کوتاه ایرانی و خارجی در 5 سینمای تهران و مشهد اکران شده است. برای فیلمهای اکران شده مراسمی با حضور عوامل آنها برگزار شده است و جلسات نقد و بررسی آنها به زودی برپا میشود.
امیرحسین علم الهدی عضو و دبیر اجرایی شورای سیاستگذاری گروه سینمایی «هنر و تجربه» درباره برخی مسایل هم چون بودجه اختصاص داده شده و میزان استقبال از فیلمها نکاتی را مطرح کرده است.
* از آغاز اکران فیلمهای گروه سینمایی «هنر و تجربه» تاکنون نسبت به میزان فروش یا تعداد مخاطبان اطلاعرسانی نشده است. تنها راه در این زمینه که سینما تیکت بود هم انگار حذف شده است. دلیل این روش چیست؟
- روش در پیش گرفته شده به دلیل تفاوت ماهیت اقتصاد این نوع سینما با سینمای اکران است. یادمان باشد اعلام فروش فیلمها از ضروریات اطلاع رسانی سینمای «هنر و تجربه» نیست بلکه مهمترین بحث برای تقویت دیده شدن فیلمها، اطلاع رسانی از اکران این فیلمها است. قراری که با فیلمسازان عزیز این سینما گذاشتیم این بود که فروش به تفکیک فیلمها را بعد از یک دوره اکران ٣ماهه اعلام کنیم نه همانند سینمای اکران که در طول یک روز هر فیلم حداقل ١٠٠ سانس دارد در صورتی که بر اساس برنامه مشخص شده سینمای «هنر و تجربه» یک فیلم نهایتا از ٢٠ سانس تا ١٠٠ سانس در یک ماه دارد. روش در پیش گرفته شده روشی است که همانگونه که در اکران با روش سینمای بدنه متفاوت است، باید با توجه به این ضرورت هم اعلام فروش فیلمهای سینمای «هنر و تجربه» متفاوت باشد تا در فهم مخاطب این روش نهادینه شود.
*در خبرها مدام میگویید سانسهای اضافی به فیلمها اختصاص یافته، واقعا این اتفاق افتاده است؟ یعنی میزان استقبال از آنچه شما پیش بینی کردید بالاتر است؟
- تعداد مخاطبان سینمای «هنر و تجربه» در طول ٣٥ روز نمایش (از ١٣ مهرماه تا ٢٢ آبانماه) بالغ بر ٦٠ هزار مخاطب بوده است و تعداد کل سانسهایی که به نمایش سینمای «هنر و تجربه» اختصاص داده شده، در این ایام ٩٠٣ سانس بوده است که از این تعداد سانس، ٧١٠ سانس موظف سینماها بوده است و تعداد سانسهای فوق العاده خارج از تعهد سینماها به ١٩٣ سانس رسیده است. این تعداد سانس اضافه برای سینمای «هنر و تجربه» افسانه نیست بلکه بر اساس خواست و احترام به مخاطبان این سینما بوده است که باعث امید در بین سینماگران نجیب «هنر و تجربه» و مخاطبان علاقمند به این نوع سینما بوده است. سانس فوقالعاده ١٠ صبح سینماها برای نمایش سینمای «هنر و تجربه» در سینما آزادی، هویزه مشهد و خانه هنرمندان و اختصاص سالن مجزا به سینمای «هنر و تجربه» توسط پردیس کوروش واقعیات جاری در سینمای «هنر و تجربه» است.
*یعنی بازدهی به نسبت مناسبی تا اینجا وجود داشته است؟
- اشغال ضریب نزدیک به ٦٠ تا ٦٥ درصد بهرهوری در این مدت فراتر از انتظار است. فروش ٣٥٠ میلیون تومانی این نوع سینما در ظرف این مدت محدود نشان از هدفگزاری درست شورای سیاستگزاری دارد.
*آیا میتوانید بگویید چه بودجهای از سوی سازمان سینمایی اختصاص داده شده است؟
- کل هزینه طرح بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان است یعنی بودجه یک فیلم متوسط در سینمای ایران.
*این اختصاص بودجه سبب نشد بودجه ای که میتوانست برای توسعه و تقویت زیرساختها استفاده شود، صرف طرحهای این چنینی شود و انجام کارهای زیرساختی را عقب بیاندازد؟ طرحی که مشابه آن شکست چندباره در گذشته داشته است؟
- مهمترین رسالت سینمای «هنر و تجربه» حمایت از نیروی انسانی خلاق و ایده پرداز است که آینده این سینما را تضمین میکند. توجه به زیرساخت فقط شامل ساخت و تولید فیلم و سالن سینما نیست بلکه سرمایهگذاری در افزایش امید و انگیزه در میان نیروی انسانی سینما نیز از اولویت زیادی در توسعه زیرساختها برخوردار است و همچنین تربیت نیروی انسانی آیندهساز سینمای بالنده ایران.
*این اختصاص بودجه و اجرای طرح گروه سینمایی «هنر و تجربه» از سوی دولت سینمای مستقل و غیر دولتی را تحت شعاع قرار نمیدهد؟ به خصوص که آقای ایوبی هم ابراز امیدواری کرد که این گروه برای ساخت فیلم و نوشتن فیلمنامه نیز در آینده اقدام کند.
- سینمای مستقل راه خودش را ادامه خواهد داد و این طرح به معنای دولتی کردن و یا تهدید سینمای مستقل نیست. سینمای مستقل عمدتا به معنای مواجهه و تضاد با تعریف رسمی حاکمیت از سینما نیست بلکه این سینما به تضارب آرا و افزایش گفتمان سینمایی در راستای حفظ منافع ملی نگاه دارد و میتواند در این خصوص تعریف و یا بازتعریف شود.
*رانت و لابیگری میتواند از ویژگیهای هر طرحی باشد که در زیر مجموعه دولت اجرا میشود. آیا برای گروه سینمایی «هنر و تجربه» هم این اتفاق قرار است بیفتد؟ مثلا عدهای خاص، فیلمهای خاص، بازگشت بیزحمت سرمایه برخی و یا مسایل دیگر.
- چنانچه فیلمی بتواند تمام ظرفیت سینمای «هنر و تجربه» را از آن خود کند با توجه به تعداد سانسهای تعلق گرفته به فیلمها که حداکثر ١٠٠ تا ١٣٠ سانس در طول یک ماه میشوند، فروش کامل آن در حدود ماهانه ١٠٠ میلیون تومان میشود. چنانچه فیلم بتواند تا پایان اکران در حدود ٣ تا ٤ ماه بر پرده سینماها باشد و ضریب ٦٠ درصدی معمول سینماها را اشغال کند، حدود ٢٥٠ میلیون تومان درآمد یک فیلم با نگاه کاملا خوشبینانه و صد درصدی است و میدانید ساخت یک فیلم با حداقل هزینه در سال ٩٣ در حدود سینمای «هنر و تجربه» کمتر از چند صد میلیون تومان نیست. پس رانتی نمیتواند شامل این نوع سینما از منظر برگشت سرمایه باشد.
یادمان باشد سینمای «هنر و تجربه» همان سینمای معلمی است که کسانی که بخواهند از راه معلمی و تدریس از رانتهای آنچنانی استفاده کنند به خطا آمدهاند و کسانی که به دنبال رانت هستند بیشتر در سینمایی اهداف خود را دنبال میکنند که با میلیاردها تومان سر و کاردارند نه سینمایی که اعدادش به 10 میلیون و یا نهایتا دوصد میلیون تومان مواجه میشوند. رانت در گردش مالی زیاد و چند میلیاردی خودنمایی میکند و نه در سینمایی که گردش مالی آنچنانی برایش متصور نیست. سینمای «هنر و تجربه» سینمای محدود و مقتصد است. همان سینمایی با اقتصاد معلمی و سینمایی که پایش را اندازه گلیمش دراز خواهد کرد، گلیمیبه اندازه فقط چند سانتیمتر.