سینما نیازمند مدیریت جسورانه مانند یک رییس‌جمهور است

کامپوزیا پرتوی کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه در سی و سومین جشنواره فیلم فجر تعداد کمی از فیلم ها را دیده است، گفت: تا امروز فیلم های خوبی در جشنواره ندیده ام و از بین فیلم هایی که دیده ام تنها «چهارشنبه 19 اردیبهشت» را دوست داشتم، از نظر من این فیلم یک اثر قابل قبول و جان دار از نظر فیلمنامه، کارگردانی و بازیگری است.

وی با اشاره به نبود سرمایه گذاری مناسب در حوزه سینما، توضیح داد: متاسفانه با سیاست هایی که در سینمای ایران صورت گرفته سرمایه گذار مناسبی برای ساخت فیلم های سینمایی پیدا نمی شود، چرا که سرمایه گذار بخش خصوصی جرات سرمایه گذاری در سینما را ندارد. ناامنی به وجود آمده  در سینما سبب شده تا کارگردانان برای جذب سرمایه با مشکل مواجه شوند و این نبود امنیت در بازگشت سرمایه و حتی نمایش فیلم ها بعد از ساخت باعث شده تا بخش خصوصی دیگر اعتمادی به صنعت سینما نداشته باشد.

از رییس سازمان سینمایی انتظاری ندارم

کارگردان فیلم «کافه ترانزیت» در ادامه بیان کرد: چهار سال است که صنعت سینما در کشور نابود شده و بخش خصوصی برای حضور در سینما اعتماد نمی کند، ما برای ایجاد چنین اعتمادی باید زمان زیادی صرف کنیم تا دوباره سرمایه گذاران به سمت سینما بروند و بی شک سال ها باید در این زمینه تلاش کرد.

پرتوی با اشاره به سیاست های سینمای ایران گفت: به عنوان یک کارگردان نمی توان از حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی انتظاری داشته باشم چرا که کار او سینما نبود، اما از علیرضا رضاداد انتظار دارم چرا که او در حوزه سینما مدعی است. شعارهایی از جمله فضای امن سینما تنها از سوی رییس سازمان سینمایی و دبیر جشنواره فیلم فجر اعلام می شود، این افراد چه زمانی در فضای ناامن سینما فعالیت کرده اند که امروز را فضای امن در سینمای ایران می دانند؟

به تیتراژ برخی فیلم ها نگاه کنی می فهمی چرا به جشنواره راه یافته‌اند

کارگردان فیلم «افسانه دو خواهر» بیان کرد: اگر یک نگاه کوتاه به فیلم های انتخاب شده در جشنواره بیاندازیم، می بینیم که تعدادی از فیلم های خاص به جشنواره راه پیدا کرده اند، کافی است که تیتراژ پایانی فیلم را نگاه کنید تا ببنید در آخر از چه نهادهایی تشکر شده آن وقت متوجه می شوید که فیلم به چه دلیل به جشنواره فیلم فجر راه یافته است.

وی ادامه داد: به نوعی می توان گفت فیلم هایی که پشتیبانی های خاص داشتند توانسته اند در این جشنواره حضور داشته باشند و این حضور هیچ ربطی به اینکه کدام فیلم خوب بوده است ندارد. همین امسال مانع حضور چند فیلم در جشنواره فیلم فجر شدند. البته در این میان حتما چند فیلم خوب وجود دارد که نمی توانستند منکر آن شوند.

وی تاکید کرد: ما در سینمای ایران به یک مدیریت جسورانه مانند رییس جمهور نیاز داریم تا بتوانیم سینمای ایران را به سمت درستی ببریم.

فیلم های خاص راهی جشنواره شدند

این کارگردان سینما با اشاره حضور کمرنگ پیشکسوتان سینمای ایران، بیان کرد: زمانی که اعلام کردند فیلم های کارگردانان پیشکسوت سینمای ایران با هدف دیده شدن سینماگران جوان در بخش مسابقه حضور نداشته باشد، سیروس الوند حرف خوبی زد، او گفت کارگردان دیگری هم هست که چند سال از من بزرگتر است و او را می توان پیشکسوت تر از من دانست، پس چرا او در جشنواره حضور دارد. ببینید مساله توجه به فیلمسازان جوان نیست، مساله این است که دوستان در جشنواره از یک عده از فیلمسازان می ترسیدند و حتی اگر فیلم بدی هم ساخته بودند آن را در جشنواره راه دادند.

وی ادامه داد: کافی است که دقت کنید و ببینید فارابی از چه فیلم هایی حمایت کرده است، آن وقت می فهمید اکثر فیلم ها برای کارگردانانی است که مسئولان سینمایی می ترسیدند این افراد حرفی بزنند که مدیریت سینما دوباره زیر سوال برود، اما کارگردانانی که اعتراض نمی کنند و حرفی نمی زنند را حمایت نمی کنند.

مسئولان به دنبال سینمای خنثی هستند

کارگردان فیلم «بازی بزرگان» توضیح داد: متاسفانه در حال حاضر دوستان به دنبال سینمای خنثی و بدون حرف تازه هستند، آنها می خواهند فضایی کاملا بدون حاشیه برای سینمای ایران فراهم کنند، همانطور که دبیر جشنواره فیلم فجر اعلام کرد که سی و سومین جشنواره فیلم فجر یک جشنواره بدون حاشیه است. من چنین حرفی را درک نمی کنم چرا که تمام جشنواره های بین المللی فیلم برای مطرح شدن در دنیا به دنبال ایجاد حاشیه در بطن جشنواره هستند. به عنوان مثال هزینه می کنند و از چهره های شناخته شده سینمای جهان برای حضور در جشنواره دعوت می کنند. این درحالی است که در جشنواره فیلم فجر تمام تلاش خود را کرده اند که بدون حاشیه برگزار شود، حتی فیلم هایی را برای حضور در جشنواره انتخاب کرده اند که کسی نتواند حرفی درباره آن بزند.

چرا باید جشنواره بدون حاشیه داشت؟

وی ادامه داد: زمانی که دبیر جشنواره اعلام می کند که می خواهد جشنواره ای بدون حاشیه برگزار کند، پس باید مطمئن باشید که این جشنواره واقعا به همین شکل است و  این بی حاشیه بودن یعنی فیلم ها به گونه ای انتخاب شده است که کسی درباره آنها حرفی نزند. در صورتیکه جشنواره برای این است که همه یکدیگر را به چالش بکشند پس حضور خبرنگاران در جشنواره چه دلیلی دارد من به نشست خبری یکی از فیلم ها رفتم و دیدم که حتی سوال هایی هم که در نشست های خبری می شود سوال هایی تکراری و بی حاشیه هستند.

کامپوزیا پرتوی در پایان در پاسخ به اینکه برنامه ای برای تولید فیلم در سینما دارد یا خیر، گفت: فیلمنامه های مختلفی در دست دارم اما هر زمان که سرمایه گذارم به سینما اعتماد کند، فیلم را جلوی دوربین می برم، البته نمی دانم دقیقا چه زمانی این اتفاق رخ می دهد.