به گزارش خبرنگار مهر، علی اکبر اسداللهی در اولین جلسه کارگروه اجرایی مدیریت پایدار منایع طبیعی که ظهر شنبه در استانداری برگزار شد، اظهار داشت: از مجموع ۱۵ هزار و ۸۲۰ کیلومترمربع بیش از ۶۰ درصد را منابع طبیعی تشکیل می دهد که ۲۵ هزار هکتار اراضی استان شوره زار و باتلاق است که در جنوب شرق استان قرار دارد.
وی افزود: مرتفع ترین مناطق استان در شمال شرق است که ارتفاعات سیالان با چهار هزار و ۱۱۶ متر و پست ترین مناطق با ۲۳۵ متر در شمالغرب در محدوده سد سفید رود قرار دارد.
اسداللهی تصریح کرد: استان قزوین ۹ رودخانه دارد که شاهرود با ۱۲۲ کیلومتر با دبی ۲۴.۴ مترمکعب در ثانبه پر آب ترین آن است و بیش از ۲۸ هزار هکتار مناطق رویش گاهی و ۸۵۳ هزارهکتار نیز مرتع و ۲۹ هزار هکتار بیابان داریم که سه جامعه جنگلی نیز شناسایی شده که ارس، پسته وحشی و بلوط و دو ذخیره گاه مرتعی در تاکستان و قزوین و ۱۰ ذخیره گاه جنگلی وجود دارد.
این مسئول گفت: ۶۸۴ هکتار از جنگل های استان به عنوان ذخیره گاه پوششی جنگلی محسوب می شود که با کاشت ۲۳ کیلومتر جنگل در مسیر جاده قزوین به تاکستان برای جلوگیری از بادهای شدید عملیاتی شده است.
وی اضافه کرد: مراتع استان در سه دسته تقسیم شده که ۲۶۱ هزار هکتار مراتع خوب، ۴۲۱ هزار هکتار مراتع متوسط و ۱۷۰ هزارهکتار مراتع طبیعی است که تیپ های گیاهی مراتع نیز ۴۹ گونه است.
اسداللهی تصریح کرد: طرح های مرتع داری شامل اصلاح و احیاء مدیریت چرا در مرتع، مرمت چشمه و قناتها و آبشخوار؛ ۲۹ هزار هزار و ۱۵۱ هکتار عرصه بیابانی است که شامل ماسه زار و باتلاق است.
نهال کاری ۶۴۴۹ هکتار از اراضی استان
مدیرکل منابع طبیعی استان قزوین اظهارداشت: در سال گذشته شش هزار و ۴۴۹ هکتار در عرصه مراتع نهال کاری شده است.
وی اضافه کرد: دو حوزه آبخیزداری در محدوده سفید رود با ۴۴۵ هزار هکتار دراستان وجود دارد که ۳۶ درصد مساحت استان را شامل می شود.
این مسئول گفت:استان قزوین بدلیل برخورداری از ارتفاعات متعدد و بارندگی متوسط از مناطق معتدل کشور به شمار می رود و بلندی های رشته کوه البرز در جهت شمال شرقی، شمال غربی بصورت کوه های پراکنده این استان را از دیگر مناطق همجوار متمایز کرده است.
وی گفت: حداقل ارتفاع استان از سطح دریا ۲۳۵ متر در در شمال غرب استان در منطقه طارم سفلی و کناره های دریاچه سد سفید رود واقع است.
وی با اشاره به مشکلات حوزه آبخیزداری استان تصریح کرد: عدم تمایل بهره برداران به ایجاد تشکلهای حقوقی، بازده اقتصادی کم و عدم توجیه سرمایه گذاری و مشارکت بهره برداران، همکاری و تعامل ضعیف برخی از ارگانها و نهادهای مرتبط، ارزش بالای زمین با توجه به نزدیکی به تهران و تخریب و تصرف زیاد عرصه، عدم رعایت تناسب اراضی در کاربری های کشاورزی و دامداری، عدم تناسب
توان اکولوژیک مراتع با میزان بهره برداری از این منابع و اقتصاد معیشتی ضعیف و ضعف جوامع روستایی و اثر منفی فعالیت های بهره برداری این جوامع بر مراتع و ناهماهنگی در اجرای طرح های توسعه ای در عرصه مراتع از مشکلات این حوزه است.
این مسئول یادآورشد: تخریب مراتع و عدم بازسازی آن در اثر فعالیت های دستگاه های اجرایی و نظامی، تخریب کمی و کیفی مراتع در اثر بهره برداری های غیراصولی، تعدد بهره بردار و وابستگی معیشتی آنان به مراتع و مشاعی بودن مراتع، شرایط محیطی و اقلیمی اثر گذار به تخریب مراتع مثل خشکسالی های اخیر، تبدیل مراتع به سایر کاربری های غیر مجاز مثل معادن، دیم زار و نبود مديريت يكپارچه در عرصه های مرتعی، مشخص نبودن ارزش زيست محيطی و اقتصادی مراتع، عدم تخصیص اعتبارات لازم و کافی، بالابودن سن و سواد کم بهره برداران از دیگر مشکلات این حوزه است.
اسداللهی بهره برداری بی رويه از منابع آبی در اراضی حاشيه ای استان بخصوص مناطق كشاورزی، فقر معيشتی و فرهنگی جوامع روستایی و ارتباطات ضعيف مناسبات اجتماعی و بين دستگاهی در مناطق بيابانی را از چالش های این حوزه دانست.
تغييرات اقليمی و تشديد پديده بيابان زايی
وی گفت: ادامه روند بيابانی شدن و كاهش توان توليد سرزمين از سطوح وسيعی از اراضي مركزي و جنوبی استان در اثر استفاده بی رويه از منابع آبی بويژه سفره های زيرزمينی و ناپايداری اراضی كشاورزی به ويژه در نواحی بيابانی استان، تخريب مراتع و پوشش گياهی ناشی از بهره برداری جوامع محلی و بيابانی شدن آن است.
این مسئول یادآورشد: وجود خشكسالی پيایي و نسبتاً طولانی پديده بيابان زايی را شدت بخشيده و وجود سازنده های آلوده كننده منابع آب و خاك در سطح وسيع مشکل ساز شده است.
نظر شما