دهقان: هنوز هم نمی‌خواهم یک «واو» از داستان‌هایم را تغییر بدهم

به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه داستان «من قاتل پسرتان هستم» نوشته احمد دهقان به‌عنوان دومین اثر داستانی از این نویسنده به زبان انگلیسی ترجمه و در مراسمی با حضور این نویسنده در نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت در پاییز امسال رونمایی خواهد شد.

دهقان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به پایان انجام این ترجمه اظهار داشت: من چه در این داستان‌ها و چه در «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» همه سعیم را کرده ام که به واقعیت جنگ نزدیک شوم. به نظر متن اتفاقات جنگ آنقدر جذاب هست که داستان نوشتن درباره اش بتواند هر خواننده ای را به آن جذب کند. من سعی کردم و دارم که به بطن و مغز جنگ نزدیکی شوم و راوی خوبی برای آن باشم.

دهقان ادامه داد: رمان پدیده‌ای است که توام با تخیل است اما در کنار آن می‌توان لحظه‌ها و اتفاقاتی انسانی و واقعی نیز روایت کرد. من در نوشتن رمان و داستان کوتاه جنگ سعی کردم هر آنچه که دیدم را در اختیار خواننده قرار دهم.

این نویسنده افزود: ترجمه رمان «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» توانست اندک مخاطب غیر ایرانی برای این داستان خلق کند و برایم جالب بود که خود این رمان و چه ترجمه اش بیشترین بازخورد را در میان جوانان به ویژه دانشجویان به همراه داشت. کتاب برای آنها به نوعی منبع مطالعه شده بود و دوست داشتند با خواندنش نظرشان را درباره آن و البته جنگ بگویند. این اتفاق به من پیغام میداد که در کارم موفق بودهام و توانسته ام صحنه هایی از جنگ را که دیده ام درست منتقل کنم و به همین خاطر هم بود که با ترجمه کتاب دوم نیز موافقت کردم.

نویسنده رمان «بچه‌های کارون» تصریح کرد: من فکر نمی‌کنم نگاهم به جنگ در «من قاتل پسرتان هستم» با «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» متفاوت باشد. اگر در یک دهه قبل و بنا به مصالحی،  گروهی به خاطر این داستان‌ها، قصد فریاد زدن داشتند اما جنس این داستان‌های کوتاه با رمانی که گفتم یکی است. در «من قاتل پسرتان هستم» سعی داشم به قصه جنگ نزدیک شوم و همین باعث شد این کتاب هنوز مخاطب داشته باشد؛ آن هم در کشوری که خیلی زود کتاب فراموش می‌شود. اینها به باور من یعنی جنس این داستان‌ها را مخاطب پذیرفته و به دور از توجه به هیاهوها آن را می خواند.

دهقان در ادامه با بیان اینکه سعی داشته در داستان‌های کوتاهش به روایت قصه هایی بپردازد که هم نمایندگی یک دوره مشخص از ایران بعد از انقلاب را داشته باشد و هم در همه دوران‌ها قابل خواندن باشد، گفت: امروز هم برای ما داستان «پیرمرد و دریا» همینگوی خواندنی است با اینکه سالها از تالیف آن گذشته است. هنوز با خواندنش حس همان کسی را داریم که چاپ اولش را خوانده است. من هم گرایش و علاقه ام به خلق چنین داستان‌هایی است؛ داستان‌هایی که همواره بازخوانی می‌شوند. من در «من قاتل پسرتان هستم» داستان آدم‌های همه جنگ را گفتم و مخاطبم را هم همه افراد زیسته در همه دوران های بعد از آن گرفتم.

وی ادامه داد: در رمان «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» داستان رزمنده ای روایت می شود که داوطلبانه به جبهه رفته است. مخاطب این رمان دیروزی نیست و ادبیاتش هم تبلیغی نیست. من فکر می‌کنم اگر نگاه نویسنده فراتر از رمانش باشد می‌تواند رمانی را خلق کند که مخاطبان آینده ادبیات هم آن را بخواند و لذت ببرند. هر نویسنده‌ای تلاش دارد که فراتر از دوره خودش بنویسد و خواننده نیز از نویسنده همین را می خواهد. به همین خاطر وقتی می‌بینم داستان‌های من با وجود گذشت سالها از نوشتن و انتشارشان هنوز مخاطب دارند دلگرم می‌شوم.

این نویسنده با اشاره به ترجمه انگلیسی داستان‌های کوتاهش گفت: من به عنوان نویسنده نمی‌توانم درباره مخاطب غیر ایرانی داشتن یا نداشتن داستانهایم اظهار نظر کنم اما اگر کتابم خوانده شد و فرهنگی غیر از ایران آنرا پذیرفت می توانم ادعا کنم که حرفم توسط مخاطب غیر ایرانی هم شنیده شده است.

دهقان در پایان نیز گفت: امروز اگر بار دیگر بخواهم داستان‌های «من قاتل پسرتان هستم» را بنویسم حتی یک «واو» آن را هم تغییر نمی‌دهم. داستان کوتاه متعلق به دوره‌ای از فعالیت نویسنده است و نباید با گذشت زمان مخدوشش کرد. من هم با وجود همه آنچه بر این کتاب رفت فکر نمی‌کنم که اگر الان هم می‌خواستم دوباره آن را بنویسم؛ متن فعلی را ویرایش یا تغییر می دادم.