تینوش بهرامی اهنگساز، نوازنده و طراح مجموعه برنامه های «ساز و آواز ایرانی» در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به برپایی این ویژه برنامه ها که مدتی است در فرهنگسرای نیاوران برگزار می شود، توضیح داد: طبق برنامه ریزی هایی که همراه با دوستان و مدیریت فرهنگسرای نیاوران انجام دادیم، بنا داریم ویژه برنامه «ساز و آواز ایرانی» را به صورت مستمر در این مجموعه ادامه دهیم. از این رو فضا را بر این مبنا قرار دادیم که بخش سوم این برنامه ها را در اردیبهشت ماه سال آینده نیز برگزار کنیم. البته این احتمال وجود دارد که پاییز امسال نیز کارهایی را در این زمینه اجرا کنیم که تا روزهای آینده قطعیت آن مشخص میشود.
وی درباره انگیزه های برگزاری این مجموعه برنامه های تخصصی ویژه آواز ایرانی، بیان کرد: به هیچ عنوان نمی خواهم نقش احیاگر آواز ایرانی را بازی کنم و در این زمینه هم ادعایی ندارم، زیرا بر این باور ما در درجه اول موسیقیدان هستیم و بر اساس علاقه ای که به موسیقی داریم می توانیم کارهایی را انجام دهیم که از اجرای آنها لذت ببریم. برنامه ساز و آواز ایرانی نیز از این قاعده مستثنی نیست و بر اساس علاقه های فراوان من و عده ای از دوستان طراحی شده که امیدوارم در فضای موسیقی ایرانی استمرار داشته باشد.
این هنرمند اتنوموزیکولوژیست که تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه لندن گذارنده، ادامه داد: هدف از برگزاری ویژه برنامه های «ساز و آواز ایرانی» ضمن اولویت هایی که به آن اشاره کردم بر اساس این طراحی شده که بتوانیم محلی ثابت برای اجرای ساز و آواز داشته باشیم. زیرا امروزه در اغلب کنسرت ها شاهد هستیم در جایی از آواز استفاده می شود که این مقوله هنری نقش متصل کننده قطعات را ایفا می کند و من کمتر برنامه ای را سراغ دارم که بتواند به آواز در نقش یک عنصر مستقل نگاه کند. البته در سال های قبل اتفاقات بهتری در این زمینه می افتاد و ما شاهد بودیم که هنرمندانی چون محمدرضا شجریان در سه شب متوالی کنسرتی ویژه ساز و آواز را اجرا می کرد. به هر ترتیب امیدوارم در این فضایی که به همت مدیریت فرهنگسرای نیاوران شکل گرفته بتواند به سهم خود در پر رنگ کردن آواز ایرانی در فضای موسیقی تاثیراتی داشته باشد.
بهرامی در پاسخ به این پرسش که آیا برگزاری موازی برنامه «ساز و آواز ایرانی» با ویژه برنامه «شب آواز ایرانی» حوزه هنری تداخلی ایجاد نمی کند؟ تصریح کرد: من در جریان جزییات برنامه «شب آواز ایرانی» نیستم اما تصور می کنم این حرکت های موازی هم به هر دو جریان لطمه وارد می کند و این به نظر من به جهت سیاست های غلطی است که در حوزه موسیقی وجود دارد. مگر ما چند خواننده داریم که بخواهیم در دو جریان موازی برنامه هایی را به این شکل برگزار کنیم؟ به هر حال امیدوارم حرکت هایی که من و دوستانم با هزینه شخصی آن را راه اندازی کردیم بتواند نتیجه خوبی برای حوزه موسیقی داشته باشد.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود زا برگزاری یک کنسرت موسیقایی با نام «فراق» در روز ۲۸ شهریور ماه امسال خبر داد و گفت: این دومین کنسرت ماست که بعد از کنسرت سال گذشته ما که در دستگاه همایون مرکب با خوانندگی حسین علیشاپور برگزار شد، در دستگاه سه گاه به خوانندگی پوریا اخواص در تالار رودکی تقدیم علاقه مندان خواهد شد. اشعار این کنسرت نیز بر اساس اشعار کلاسیک و غزل سراهای معاصر ادبیات ایران از جمله نیما یوشیج و هوشنگ ابتهاج است که در قالب پنچ تصنیف، دو رِنگ، دو مقدمه و یک چهار مضراب از ساخته های من اجرا خواهند شد. برنامه در دو بخش برگزار می شود که بخش اول در دستگاه سه گاه و بخش دوم مخالف سه گاه خواهد بود.
این آهنگساز درمعرفی نوازندگان این کنسرت نیز توضیح داد: پوریا اخواص خواننده، رضا صدر الدینی تنبک، نوا سلیمانی عود، فرید مظفر زاده بم تار، آرش زمانی سنتور، چکاد فشارکی کمانچه، زمان خیری نی و بنده نوازنده تار اعضای گروه اجرایی کنسرت را تشکیل می دهیم.
نظر شما