خبرگزاری مهر- گروه استانها- محمدابراهیم محمدی *: صدای بلند مداحی که از خیابان مجاوربلند بود جلسه شورای برنامه‌ریزی را تحت‌الشعاع خود قرار داد، صدا زیاد و زیادتر شد، گمانه‌ها به مراسم عزاداری یا حرکت هیئت و... رفت، اما این همه چیزی نبود، جز یک جوان با یک دوچرخه رنگ و رورفته و یک سبد کوچک حاوی سی‌دی و پخش؛ این صدا؛ این بساط و این سرمایه و...
یکی از جمع شورای مدیران سوژه را بهانه خویش کرد و به تفصیل در این مورد سخن گفت و اعلام کرد: آیا صدایی گویاتر از این سراغ دارید که ترجمان بیکاری باشد؟
این قصه یکی از صدها قصه غصه‌ناک جوانان جویای کار کشور است.
کاش مدیران شوراهای تصمیم ساز، برای لشکر بیکار و ناامید از کار، تصمیم گیری جدی می‌کردند؟
کاش مدیران هم فرزندان خود را جای این جوان می‌گذاشتند و خود را جای پدر و مادر ایشان، که پس از ۳۰ سال هنوز نمی‌تواند غم تجرد واشتغال ایشان را چاره کند.
کاش فرصت‌های شغلی هم مثل یارانه به عدالت توزیع می‌شد.
و کاش کسی بی صف و میانبر از رانت خویش و قوم، یک شبه راه سالیان انتظار را طی نمی‌کرد.
کاش مدیران جای پدر و مادرانی بودند که رنج بلاتکلیفی فرزندان آنها پس از سالها کلاس و درس دانشگاه شکننده ترشان می کند.
کاش نمی دیدند برخی که شمارشان انشاالله اندک باشد، چگونه از رانت موقعیت، نفوذ و فرصت؛ نازدانه های خود را بی صف و دزدانه سوار قطار کردند و آخرالامر همه چیز را حاشا و با هزاران توجیه و دلیل بر وجدان ملامت گرشان لجام زدند.
...چقدر مسئولیت ادارات رسیدگی به تخلفات اداری و هیئت‌های رسیدگی سنگین است اگر این دست گزارشات مردمی را نشنیده بگیرند؟
و چقدر بی‌انصافند کسانی که این شمار تخلفات آفتابی را دیدند، اما به دلیل برخی ملاحظات نام و نان شب خود! انگاشتند و از کنار آن با بی‌تفاوتی گذشتند.
آیا وجدان‌های بیدار، مدیرانی که کسان نزدیک خود را بدون کمترین استحقاق و سابقه، سیاهه‌سازی کردند خواهند بخشید؟
آیا نان کارمندانی که کس و کارشان را در فرصت‌های نابرابر تنور کردند، خوردنی است؟
هرچند صدای بیکاری گوش فلک را بی تاب کرده است اما نوای فرصت دزدی‌ها، غمین و حزن‌انگیز است.
چرا نباید رانت‌ها و بی عدالتی‌ها در توزیع فرصت‌های عادلانه، کار، استخدام و... در فهرست موارد رسیدگی پرونده مسئولین نباشد؟
چرا وقتی موضوع رسیدگی به اموال ودارایی مطرح می‌شود ذهن‌ها به چند مسئول عالی‌رتبه‌ای که ده‌ها چشم، مترصد خطای ایشان است می رود اما معاونین وزرا، مدیران‌کل حوزه‌های ستادی و به ویژه مدیران اجرائی استانی نادیده گرفته می‌شوند؟
مردم از مدیران فرصت‌طلب که به قول حضرت امیر موقعیت مسئولیت را طعمه خویش ساخته و سودها به خویش و خویشان رساندند، کم آزردگی ندیدند.
* مدیرکل سابق فرهنگی هنری وزارت آموزش و پرورش
نظر شما