صلح امام حسن(ع) قهرمانانه‌ترین نرمش تاریخ بود

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی خراسان شمالی، حجت‌الاسلام خادمی ضمن تسلیت سالروز شهادت دومین امام وپیشوای آسمان ولایت امام حسن مجتبی (ع) با بیان اینکه صلح امام حسن(ع) علل زیاد دارد، اظهارداشت: همراهی و حمایت نکردن مردم ازامام حسن مجتبی (ع) یکی از دلایل صلح با معاویه بود، گرچه امام حسن (ع) هرگز معاویه را به رسمیت نشناخت.

وی افزود: دوران حیات امام حسن مجتبی(ع) و مقایسه زندگی آن حضرت با سایرائمه اطهار(ع) تفاوت‌هایی داشت که یکی از آنها موضوع غربت عجیب ایشان و صلح با معاویه است؛ صلحی که قهرمانانه‌ترین نرمش تاریخ است که با توجه به شرایط زمانی ومکانی آن عصر به وجود آمد.

حجت‌الاسلام خادمی افزود:  اصلی‌ترین اثرصلح، بقای نظام امامت برای حفظ اسلام بود.

وی اظهار کرد: صلح  امام حسن مجتبی (ع) هر چند در ظاهر عقب‌نشینی بود؛ اما به واقع عامل عزت شیعیان و شکست‌ناپذیری ابدی آنان شد.

مدیر کل تبلیغات اسلامی استان ادامه داد: دلیل عمده پیشنهاد صلح از سوی معاویه «وصول کم هزینه به حکومت» بود وعامل عمده در پذیرش صلح از سوی امام(ع)، همراهی و حمایت نکردن مردم به‌ویژه خواص بود که ناشی از دنیاگرایی و راحت طلبی آنان بود و در نهایت به بروز رفتارهایی چون پیمان‌شکنی، خیانت و... انجامید.

حجت‌الاسلام خادمی بیان داشت: آن حضرت در شرایطی به امامت رسیدند که تاب امامت امام علی (ع) را نداشت ودر نتیجه دستان نفاق موجود درآن، دست به دست هم دادند و امیرالمومنین (ع) را به شهادت رساندند و حال این امام حسن (ع) بود که در آن اوضاع باید امت اسلامی را در شرایط حساس داخلی و خارجی امت اسلامی هدایت می‌کرد؛ شرایطی که بسیاری از شیعیان را نیزدچار تزلزل و شبهه می‌کرد.

وی در ادامه گفت: یکی دیگرازعلل مهم صلح امام حسن(ع) را می‌‌توان «حفظ دین» و مصلحت امت پیامبر (ص) بیان کرد، زیرا وضعیت جامعه اسلامی در شرایطی قرار داشت که ممکن بود جنگ با معاویه، اصل دین را از بین ببرد که در ادامه به علت نقض پیمان معاویه زمینه  قیام کربلا و نهضت امام حسین (ع) فراهم شد.

حجت الاسلام خادمی تصریح کرد: امام حسن (ع) به اجبار و به دلیل همراهی نکردن مردم صلح کردند، اما در مفاد صلح برمنافع مسلمانان ومخالفین معاویه تاکید کردند.

وی افزود: امام حسن (ع) هرگز معاویه را به رسمیت نشناختند و هرگز نگفتند حکومت، حق معاویه است و می فرمودند که اگر مردم همراهی می کردند تا آخرین لحظه با معاویه می جنگیدم.

امام حسن مجتبی (ع) ۲۸صفر سال ۵۰ هجری، در سن حدود ۴۷ سالگی به دستور معاویه، توسط جعده، درمدینه مسموم و به شهادت رسیدند.