خبرگزاری مهر- گروه استانها: روستای خسرویه در ۲۶ کیلومتری جنوب فاروج در استان خراسان شمالی قرار گرفته، روستایی زیبا با چشم اندازه‌ای طبیعی شگفت انگیز که با داشتن امکانات زیرساختی مناسب نظیر راه آسفالته، امکانات تلفن ثابت و همراه، آب آشامیدنی بهداشتی، برق و... مقصد مناسبی برای گردشگران و مسافران نوروزی به شمار می‌رود.
این روستای زیبا، علاوه بر چشم اندازه‌ای طبیعی، منطقه‌ای باستانی نیز به شمار می‌رود و به همین دلیل نیز گردشگران این روستا می‌توانند در کنار بهره‌مندی از مواهب طبیعی و زیبایی باغ‌ها و درختان سر به فلک کشیده آن؛ دقایقی نیز در محوطه‌های باستانی روستا قدم زنند.
روستای خسرویه از نظر تقسیمات کشوری در دهستان شاه جهان و بخش مرکزی شهرستان فاروج قرار دارد، این روستا با ۵۱ کیلومتر مربع وسعت از سمت شمال شرقی با روستای استاد، از سمت شمال با روستای رشوانلو، از شرق با کلاته شامیر و قره جقه و از سمت جنوب با روستای هشت مرخ همسایه است.
کوه شاه جهان با ارتفاع سه هزار و ۳۲ متر از سطح دریا در جنوب روستا واقع شده و رودخانه خسرویه معروف به کال خونی که از وسط روستا می‌گذرد؛ آن را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌کند.
خانه‌های روستا اکثراً در سمت شرق رودخانه واقع شده؛ آب و هوای خسرویه در زمستان‌ها بسیار سرد و در تابستان خنک و مطبوع است اما به دلیل کوهستانی بودن و بارندگی زیاد، غالبا در فصل بهار جاری شدن سیلاب‌ها در این روستا مشاهده می‌شود.
روستای خسرویه در حوزه جنوبی کپه داغ و در شمال شرقی ایران قرار دارد و در کوه‌های آن رسوبات قرمز رنگ مشاهده می‌شود.
در مورد وجه تسمیه آن نیز بزرگان روستا عقیده دارند فردی که این روستا را پایه گذاری کرده شخصی است به نام خسروگرد، البته عده‌ای دیگر معتقدند که پادشاهی بنام خسروی در این منطقه حکمرانی می‌کرده است ولی تقریبا هیچ مدرک مستندی در این زمینه وجود ندارد اما در سنگ قبرهای تاریخی روستا نام‌هایی مثل خواجه سعدالدین و خواجه شمس الدین حکاکی شده است؛ گرچه که در لهجه محلی به روستای خسرویه «خَروِه» گفته می‌شود.
روستای خسرویه در دو طرف کوه بنا شده؛ کوه‌هایی که جزء رشته کوه‌های شاه جهان به شمار می‌روند، از میان روستا رودخانه دائمی کال خونی معروف به رودخانه استاد می‌گذرد؛ راه آسفالت به سمت روستا از روی تپه‌های مشرف به رودخانه عبور می‌کند و پیچ و خم‌های کوهستان و رودخانه و درختان سرسبز منظره‌ای زیبا را نشان می‌دهند
اما به هر روی یکی از شواهد عینی که حکایت از قدمت تاریخی روستا دارد؛ وجود آثار باستانی و تاریخی در روستا است، تعدادی سنگ قبر در روستا وجود دارد که بر روی یکی از این سنگ‌ها تاریخ ۸۹۵ هجری قمری نوشته شده؛ روی این سنگ قبر چنین حکاکی شده: هذا وفات مرحوم المغفور خواجه سعدالدین محمدابن المرحوم خواجه شمس الدین کرک به تاریخ چهارم ذیحجه سنه خمس تسعین و ثمانماه ۸۹۵ یوم السبت فی صخره ذالک الیوم.
روستای خسرویه در دو طرف کوه بنا شده؛ کوه‌هایی که جزء رشته کوه‌های شاه جهان به شمار می‌روند، از میان روستا رودخانه دائمی کال خونی معروف به رودخانه استاد می‌گذرد؛ راه آسفالت به سمت روستا از روی تپه‌های مشرف به رودخانه عبور می‌کند و پیچ و خم‌های کوهستان و رودخانه و درختان سرسبز منظره‌ای زیبا را نشان می‌دهند.
در این مسیر روستاهای مای وان و چوکانلو در غرب جاده واقع شده‌اند؛ روستاهایی که خانه‌های پلکانی آن‌ها بسیار دیدنی است؛ ورودی روستا بعد از یک شیب تند و گذر از کنار درختان گردو و گیلاس است؛ داخل روستا تمام راه‌ها آسفالت و منازل و خیابان‌های آن از نظم خاصی برخوردار هستند؛ وجود تفرجگاه‌های طبیعی و باغات گیلاس، گلابی، گردو، سیب و زرد آلو در جنوب و شرق روستا و بعضا در ورودی روستا که چندی دیگر به گل و برگ می‌نشینند منظره‌ای چشم نواز را برای میهمانان و مسافران این روستا به ارمغان می‌آورد.
راه ارتباطی روستای خسرویه آسفالت و از روستاههای سیاهدشت، سه گنبد، خیرآباد و مای وان عبور می‌کند؛ وسیله ارتباطی روستای خسرویه به فاروج هم مینی بوس و مسافربرهای شخصی است.
آب و هوای مطبوع این روستا در فصول بهار و تابستان مسافران زیادی را به خود جذب می‌کند؛ روستایی که در کنار امکانات زیرساختی مناسب و طبیعت روح بخش؛ مردمانی ساده و صمیمی دارد که با سوغاتی‌های خوشمزه کام مسافران را شیرین می‌کنند، سوغاتی‌هایی که غالب آن‌ها از زندگی کشاورزی و دامداری مردم روستا برآمده‌اند.
نظر شما