به گزارش خبرنگار مهر، «صدای سکوت» به کارگردانی پناه برخدا رضایی که در سه بخش مسابقه ملی، مسابقه بین الملل و مسابقه شهید آوینی دهمین جشنواره «سینما حقیقت» حضور دارد، روایت تکان دهنده عکاسان ایرانی از جنایات جنگی و بمب های شیمیایی است.
کامران جاهدی تدوینگر این اثر مستند یادداشتی را برای «صدای سکوت» نوشته است: «برای من همه چیز از شب سال تحویل سال شصت و هفت شروع شد، بوی قرمه‌سبزی مادر توی خونه پچیده بود من و خواهر بزرگترم در حال بازی با ماهی قرمزها بودیم، همه چیز مُهیای آغاز سال نو بود، پدرم به خانه آمد گفت میهمان داریم.
من و خواهرم دویدیم تو کوچه، دو کامیون جنگی و چند تویوتا لندکروز وارد کوچه شدن دم مسجد محل توقف کردن، ماشین پر بود از زن و کودک و پیرمرد و پیرزن ...
صدای گریه بچه‌های بی مادر و مویه زنان کل محل رو گرفته بود، پریشان حالی مردانشون و غربت نگاه پیرانشون هنوز در خاطرم هست.
بخشی از اونها در مسجد اسکان داده شدند و مابقی میهمان خانه‌ها شدن ...
مدتی بعد شهرکی براشون ساختن بنام حلبچه، این دوستان میهمان تا سال ۲۰۰۳ در زادگاهم ماندگار شدند پس از سقوط صدام ملعون به شهرشون برگشتن ...
اون شب و اون سال تحویل به غم گذشت و ...
خوشحالم بعد از ۲۸ سال تونستم صدای ملتم باشم.»
سعید صادقی، احمد ناطقی، هدایت‌الله بهبودی، علی فریدونی، ساسان مویدی، اباصلت بیات، مجید کریمیان، احسان رجبی و زنده‌یادان سعید جان‌بزرگی و کاوه گلستان از راویان این مستند به شمار می روند.
نظر شما