به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بانک مسکن، انبوه‌سازان به عنوان سازنده‌های واجدشرایط دریافت وام ساخت بدون‌سپرده، می‌توانند متناسب با حجم پروژه، از دوره‌های زمانی مختلف برای دریافت تسهیلات مشارکت، استفاده کنند.
طول دوره مشارکت مدنی برای وام ساخت بدون‌سپرده، بر حسب تعداد واحدهای مسکونی تعریف‌شده در پروژه ساختمانی، از ۱۲ تا ۳۶ ماه قابل تنظیم است و مدت اولیه ۱۲ ماه برای قراردادهای مشارکت مدنی، برای آن دسته از ساخت و سازهایی است که حداکثر معادل ۵ واحد مسکونی در پروژه ساختمانی، تعریف شده باشد.
بر اساس این گزارش، برای پروژه‌های دارای ۶ تا ۲۰ واحد مسکونی، حداکثر مدت قرارداد مشارکت مدنی، معادل ۱۸ ماه در نظر گرفته شده است؛ به این معنا که سازنده از زمان دریافت تسهیلات بدون‌سپرده ساخت مسکن، ۱۸ ماه فرصت دارد با استفاده از وام دریافت‌شده، نسبت به ساخت و تکمیل پروژه اقدام و بعد از آن، باید نسبت به فروش اقساطی و بازپرداخت تسهیلات دریافتی، اقدام کند.
بر اساس ضوابط تعیین‌شده برای وام ساخت انبوه‌سازی، مدت زمان اولیه قرارداد مشارکت مدتی برای پروژه‌های ۲۱ تا ۵۰ واحدی، ۵۱ تا ۱۰۰ واحدی و همچنین ۱۰۱ واحدی و بیشتر نیز، به ترتیب معادل ۲۴ ماه، ۳۰ ماه و ۳۶ ماه در نظر گرفته شده است.
این زمان‌بندی برای طول دوره مشارکت مدنی، به صورتی تعیین شده که پروژه‌های پرواحد که علی‌القاعده عملیات ساخت و ساز آنها زمان‌بر خواهد بود، بتوانند در دوره زمانی بیشتری نسبت به پروژه‌های کم‌واحد، برای بازپرداخت وام ساخت دریافتی، اقدام کنند.
این گزارش حاکی است، نرخ سود این تسهیلات، ۱۸ درصد تعیین شده است و برای دوره فروش اقساطی –انتقال وام ساخت به خریدار واحد مسکونی- نیز نرخ سود در همین سطح ۱۸ درصدی است.
از آنجا که انبوه‌سازان و سرمایه‌گذاران پروژه‌های ساختمانی برای دریافت این تسهیلات، نیازی به سپرده‌گذاری ندارند، در نتیجه سود واقعی تسهیلات، برابر با سود اسمی است و نرخ بازدارنده یا فاقد توجیه اقتصادی، محسوب نمی‌شود. همچنین ویژگی مربوط به عدم شرط سپرده‌گذاری برای دریافت تسهیلات نیز، محرک قابل قبولی برای ساخت و ساز به حساب می‌آید؛ چراکه سازنده‌ها در مقطع فعلی که بازار مسکن در حال خروج از رکود است، از حداقل نقدینگی، برخوردار هستند و شرایط لازم برای سپرده‌گذاری و انتظار بابت دریافت وام ساخت را ندارند.
پرداخت ۱۰۰میلیون تومان به انبوه‌سازان سنتی کلانشهرها
بر اساس این اطلاعیه، سقف تسهیلات مشارکت مدنی به ازای هر واحد مسکونی به سه روش سنتی، صنعتی و فناوری‌های نوین و انتقال تکنولوژی انجام‌پذیر است و در عین حال، میزان سقف تابعی از شهر محل ساخت، مختلف است.
در تهران و ۶ کلان شهر دیگر شامل کرج، تبریز، مشهد، اهواز، شیراز و اصفهان، برای ساخت و سازهای سنتی یا همان روش معمول ساختمان‌سازی، به ازای هر واحد مسکونی، ۱۰۰ میلیون تومان وام ساخت، به سازنده پرداخت می‌شود.
در این شهرها، برای پروژه‌هایی که به روش صنعتی احداث می‌شود، سقف تسهیلات معادل ۱۳۰ میلیون تومان است؛ این در حالی است که صنعتی‌سازی در تعریف بانک مسکن که از ضوابط مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تدوین و ملاک عمل قرار گرفته است، شامل روش‌های پیش ساخته، پیش مونتاژ و کاربرد فناوری‌های نوین است که در این خصوص، فناوری‌های مورد تایید و دارای گواهی‌نامه فنی از مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی به عنوان معیار پذیرش طرح‌های صنعتی سازی از جانب بانک قرار خواهد گرفت.
در تهران و ۶ کلان شهر نام‌برده شده، چنانچه سازنده‌های مسکن از تکنولوژی‌های منتقل شده به کشور در زمینه صنعت ساختمان و همچنین روش‌های منتهی به ارتقاء بهره وری مصرف انرژی، برای ساخت و ساز استفاده کنند، بانک مسکن به ازای ساخت هر واحد مسکونی، مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان تسهیلات بدون سپرده پرداخت خواهد کرد.
در این راستا تاکید می‌شود: مرجع تشخیص فناوری‌های نوین و مصالح نوین ساختمانی، مرکز تحقیقات راه و شهر سازی است؛ در جزایر کیش و قشم نیز برای سنتی‌سازی مسکن تسهیلات ۱۰۰ میلیون تومانی، برای صنعتی‌سازی وام ۱۲۰ میلیونی و برای تکنولوژی‌های نوین نیز وام ۱۲۰ میلیون تومانی به ازای ساخت هر واحد مسکونی پرداخت می‌شود.
همچنین در مراکز استان و شهرهای بزرگ (شهرهای با جمعیت بیش از ۲۰۰ هزاار نفر) و سایر مناطق آزاد کشور نیز وام ساخت بدون سپرده برای سنتی‌سازی با سقف ۹۰ میلیون، برای پروژه‌های صنعتی‌سازی ۱۱۰ میلیون تومان و برای استفاده از تکنولوژی‌های نوین نیز وام ۱۳۰ میلیون تومانی پرداخت می‌شود.
در سایر شهرها نیز برای سنتی‌سازی، وام بدون‌سپرده ۷۰ میلیون تومانی و برای پروژه‌های صنعتی‌سازی، وام ۹۰ میلیون تومانی و برای تکنولوژی‌های نوین نیز وام ۱۰۰ میلیون تومانی به ازای ساخت هر واحد مسکونی، پرداخت می‌شود.
بانک مسکن برای رونق‌بخشی به بازار مسکن شهرهای کوچک و مناطق کمتر توسعه‌یافته، سقف تسهیلات ساخت را در این نوع مناطق شهری، تا حدودی جذاب‌تر از شهرهای بزرگ، در نظر گرفته است.
در مناطق شهری کمتر توسعه‌یافته، برای پروژه‌های سنتی‌سازی، وام ۵۰ میلیون تومانی به ازای هر واحد مسکونی، به انبوه‌ساز پرداخت می‌شود. همچنین برای صنعتی‌سازی و مدل سوم ساخت و ساز یا همان انتقال تکنولوژی نوین نیز، در مناطق کمتر توسعه‌یافته، وام ۷۰ میلیون تومانی پرداخت می‌شد.
نظر شما