به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری نمایشگاه پوسترهای موسیقی ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ با حضور بهزاد حاتم، قباد شیوا و محمودرضا بهمن‌پور سه شنبه سوم اردیبهشت در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
قباد شیوا گرافیست پیشکسوت در ابتدای نشست درباره طراحی پوستر موسیقی گفت: تعداد زیادی پوستر با موضوع موسیقی قبل و بعد از انقلاب کار کردم که در آرشیوم موجود است. زمانی آقای میرحسینی پیش من آمد و این پوستر به کارش آمد، خیلی خوشحال شدم این پوسترها از غربت بیرون آمدند.
وی ادامه داد: طراحی پوستر موسیقی کار مشکلی است چون موسیقی یکی از انتزاعی‌ترین هنرهاست و به تصویر درآوردن آن، نوعی معرفت، هوشیاری و مهارت می‌خواهد و من هم سعی کردم به این موضوعات وفادار باشم و امیدوارم بقیه همکاران نیز به این ویژگی‌های پایبند باشند.
شیوا همچنین پیشنهاد داد: تاریخ فرهنگی هر کشوری در پوسترها نمایان است و بهتر است موزه پوستر راه‌اندازی شود.
بهزاد حاتم طراح گرافیک و مدیر بنیاد پری صفا در این نشست گفت: بیشترین پوسترهای موسیقی در ایران کار هنری سه نفر است؛ صادق بریرانی، قباد شیوا و من. تفاوت پوسترهای من و صادق بریرانی با پوسترهای قباد شیوا در این است که پوسترهای ما بیشتر تصویری هستند و برخی هم درباره باله هستند اما قباد شیوا این گرفتاری را داشتند که پوسترهای ارکستر مجلسی را طراحی کرده است که کار مشکلی است و واقعاً شاهکار آفریده است.
وی با اشاره به قیمت بالای کتاب در ایران، بیان کرد: باید توجه کنیم اگر کتاب گران است همه اقلام زندگی گران است و باشد با مواردی دیگر مقایسه کرد.
محمودرضا بهمن‌پور مدیر نشر نظر درباره کتاب «دو دهه پوستر موسیقی در ایران» گفت: پیش از انتشار این کتاب، تجربه مشترک با بهزاد حاتم داشتم اما این تجربه بسیار متفاوت است و اگر همت او نبود «دو دهه پوستر موسیقی در ایران» چاپ نمی‌شد. همچنین تلاش جواد میرحسینی تلاشی ارزنده است و حافظه جمعی نسلی را گردآوری کرده است که به دلایل مختلفی به فراموشی سپرده شده است.
وی افزود: این کتاب و نمایشگاه تصویری از تلاش‌های نسل قدیم در این حوزه است که کمتر دیده شده است.
بهمن‌پور بیان کرد: این مجموعه چند نکته مهم دارد؛ مهمترین نکته در جامعه‌ای که تحولات سریعی را تجربه می‌کند این است که طراح گرافیک نیز باید پاسخگوی نیازهای جدید بصری باشد. این سه بزرگوار به یک زبان بصری مطلوب رسیدند که در برابر این جامعه توانستند به یک زبان مشترک رسیدند. امیدوارم این کتاب به عنوان یک مرجع مهم بین نسل جدید جا بیفتد.
وی عنوان کرد: علی‌رغم سختی‌های نشر در شرایط موجود کشور و با توجه به بالا رفتن هزینه تولید کتاب و کاهش خریدار کتاب، این کتاب چاپ شد.
مدیر نشر نظر درباره ممیزی برخی پوسترهای موسیقی دهه‌های ۴۰ و ۵۰ نیز گفت: برخی مواردی که حدس می‌زدیم با همراهی بهزاد حاتم حذف کردیم اما وقتی ماکت آماده شد و به ارشاد فرستادیم، در مجموع از سه پوستر صادق بریرانی ایراد گرفتند و آنها را حذف کردیم.
جواد میرحسینی نویسنده کتاب «دو دهه پوستر موسیقی در ایران» در ابتدای صحبت خود به چگونگی آشنایی‌اش با قباد شیوا و علاقه‌مندی‌اش به موسیقی اشاره کرد و گفت: برای پایان‌نامه‌ام موضوع پوسترهای موسیقی را انتخاب کردم و امیدوار شدم تا پوسترهای موسیقی را حفظ کنیم.
وی درباره انتخاب موضوع پوسترهای موسیقی بیان کرد: پوسترهای موسیقی در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ در زمان خود در حال معرفی گرافیک ایرانی به جهان بودند و این شانس بزرگی برای گرافیک ایران به حساب می‌آمد.
میرحسینی ابراز امیدواری کرد نسل‌های بعدی از تجربیات اساتید طراح و گرافیست فعال در موسیقی را از طریق این کتاب استفاده کنند.
وی همچنین درباره نوشتار این کتاب توضیح داد: سعی کردم نوشتار این کتاب از کتاب‌های دیگر متفاوت باشد و متناسب با فضای روحی هر هنرمند، ادبیات خودم را به سوی طراح مربوطه سوق دهم و آنها را پیاده‌سازی کنم.
میرحسینی در پایان به فقر آرشیوهای موسیقی اشاره کرد و افزود: یکی از سختی‌های کار من این بود که برای پیدا کردن پوسترهای موسیقی به تمامی سازمان‌ها و نهادهای هنری سر زدم که از میان آنها تالار وحدت حتی یک اثر در آرشیوش نداشت البته مجموعه تئاترشهر بسیار با من همراهی کردند. برای یافتن پوسترهای ایرانی در زمینه موسیقی حتی به ترکیه رفتم و یک پوستر را خریداری کردم که در ایران وجود نداشت.
بهزاد حاتم نیز درباره این موضوع گفت: متأسفانه همه پوسترهایی که در اختیار برخی از سازمان‌ها است، پوسترهای واقعی نیستند و برخی از آنها جعلی هستند. به طور قطع در آرشیو موزه گرافیک پوسترهای موسیقی جعلی موجود است که در چندین کتاب نیز چاپ شده است اما به دلیل اینکه من نسبت به این موضوع آگاهی داشتم، کتاب «۲ دهه پوستر موسیقی در ایران» تنها سرچشمه مطمئن پوسترهای موسیقی ایران خواهد بود.
وی در توضیح جعلی بودن این آثار گفت: برای مثال زمانی که در تالار رودکی مشغول به کار بودم، یک نفر برای دل خودش طرحی زده بود و به صورت پوستر چاپ نشده بود که در کتابی این اثر را دیدم، حتی برخی طرح‌های صادق بریرانی نیز از جمله اینگونه آثار جعلی هستند که جایی چاپ نشدند اما متأسفانه در آرشیو موزه گرافیک جا گرفتند. برای چاپ این کتاب من در نقش پلیس همه این آثار را بررسی کردم.
حاتم در پایان درباره افتتاح نمایشگاه پوسترهای موسیقی ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ توضیح داد: این نمایشگاه همزمان با هفته گرافیک روز جمعه ۶ اردیبهشت ماه در گالری فرهنگسرای نیاوران آغاز به کار می‌کند. قبل از افتتاح نمایشگاه، مراسمی در سالن خلیج فارس این فرهنگسرا برگزار خواهد شد که علاوه بر سخنرانی هنرمندان حاضر در نمایشگاه، جواد مجابی نیز سخنرانی خواهد داشت.
نظر شما