خبرگزاری مهر - گروه استانها: حضرت امام موسی بن جعفر (ع) هفتمین امام شیعیان که به کاظم، باب الحوائج و عبد صالح معروف هستند در هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ قمری در ابواء (منطقه‌ای در میان مکه و مدینه) به دنیا آمد؛ القاب ایشان «ابو ابراهیم»، «ابوالحسن»، «العبد الصالح» و «ابو عبدالله» است؛ همچنین «ابوعلی، ابوالحسن، ابوابراهیم، ابواسماعیل و باب الحوائج» نیز از کنیه‌های امام هفتم شیعیان است.
امام کاظم (ع) بعد از شهادت پدر گرامیشان امام جعفر صادق (ع) در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری قمری در حالی که بیست سال سن داشتند مسئولیت بزرگ امامت و هدایت امت را در یکی از بحرانی‌ترین دوران‌ها به عهده گرفتند.
امام موسی بن جعفر (ع) به دلیل حلم و بردباری در برابر تجاوزکاران و فرونشاندن غیظ و خشم خویش به «کاظم» ملقب بودند و به خاطر لیاقت و شایستگی، ایشان به «عبدصالح» معروف بود.
خریدن و آزاد کردن غلام یکی از برنامه‌های عبادتی امام کاظم علیه السلام بوده است به حدی که در مدت عمر خود بیش از هزار نفر را خریداری و در راه خدا و جلب رضایت و خشنودی او آزاد ساخته است.
یکی از مشخص‌ترین صفات بارز پیشوای هفتم ما سخاوت و بذل وجود و کرم اوست که در راه خدا مبذول می‌داشت.
دوران امامت هفتمین امام شیعیان ۳۵ سال به طول کشید و ایشان با چهار تن از خلفای عباسی یعنی منصور عباسی، مهدی عباسی، هادی عباسی و هارون‌الرشید همزمان بودند که همگی در ضدیت با شیعه قرار گرفته و اختناق و فشار بسیاری را متوجه امام کاظم (ع) و اصحاب ایشان کرده بودند.
دوران امامت امام موسی بن جعفر (ع) برای شیعیان بسیار سخت بود، زیرا در این دوران فقه و حدیث و زور و قدرت در خدمت حکومت بود و عباسیان که در اوج استبداد و ستمگری بودند، علویان را تنها رقیب و مخالف خود می‌دانستند و همواره در پی سرکوب شیعیان بودند.
امام کاظم (ع) در دوران امامت خود با رعایت تقیه تلاش کردند تا شیعیان را رهبری و اداره کنند ولی در این مسیر بسیار شکنجه شدند و سال‌های بسیاری از عمر ایشان در زندان‌های مخوف عباسیان سپری شد.
مناظرات و گفتگوهایی از امام موسی کاظم (ع) با برخی عالمان یهودی و مسیحی در منابع تاریخی و همچنین احادیث نقل شده که در پاسخ به پرسش‌های آنان بوده است.
واپسین روزهای عمر با برکت امام کاظم (ع) در زندان سندی بن شاهک سپری شد؛ شیخ مفید نقل کرده است که سندی، به دستور هارون الرشید امام را مسموم کرد و امام سه روز پس از آن به شهادت رسیدند. بنا بر اغلب روایات همچون شیخ صدوق، شهادت هفتمین امام شیعیان در ۲۵ رجب سال ۱۸۳ قمری در بغداد رخ داده است.
درباره نحوه شهادت باب الحوائج (ع) روایت‌های متعددی وجود دارد که مشهورترین آنها مسمومیت ایشان به فرمان هارون الرشید است ولی نقل‌های دیگری مبنی بر اینکه امام هفتم را در فرشی پیچیده و خفه کرده‌اند وجود دارد و نقل دیگر این است که سرب گداخته در دهان ایشان ریخته‌اند.
سه امام‌زاده شاخص ایران یعنی حضرت امام رضا (ع)، حضرت فاطمه معصومه (س) و حضرت احمد بن موسی معروف به شاه چراغ (ع) فرزندان امام هفتم‌اند، همچنین اکثر امامزادگان مدفون در ایران منصوب به باب الحوائج هستند، به همین دلیل ایرانی‌ها مدیون این امام همام و فرزندان ایشانند.
امسال سالروز شهادت امام کاظم (ع) با اولین روز سال و عید نوروز مصادف شده است که به همین دلیل علما و اساتید حوزه بر رعایت حفظ حرمت شهادت این امام همام تأکید کرده‌اند.
شیعیان در منازل متوسل به باب الحوائج (ع) شوند
آیت الله العظمی وحید خراسانی با اشاره به شیوع ویروس کرونا و تقارن نوروز با شهادت امام کاظم (ع) ضمن قدردانی از زحمات کادر درمانی و دعای خیر برای آنان، با تأکید مجدد بر انجام دستورات متخصصین امر توسط مردم و لزوم اجتناب از آن‌چه که موجب انتشار بیماری می‌شود، به آحاد جامعه توصیه کرده است که برای رفع مشکلات دو عمل ذیل را انجام دهند:
۱- در شب یا روز ۲۵ ماه رجب، شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام که مصادف با اولین روز سال جدید است، در منازل و در جمع خانواده، متوسل به باب الحوائج علیه‌السلام شوند و مصائب آن امام مظلوم را ذکر بنمایند.
۲- هر کس به هر قدر که برایش میسر است، قرآن کریم را تلاوت نماید و آن را به مادر بزرگوار امام زمان ارواحنافداه، حضرت نرجس خاتون علیهاالسلام هدیه نماید.
امید است که با این عمل، توجه و عنایت وجود مقدس حضرت ولی عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه شامل حالمان گردد.
حرمت شهادت امام کاظم (ع) حفظ شود
آیت الله العظمی سید محمدعلی علوی گرگانی از مراجع تقلید شیعیان نیز در پاسخ به استفتاء جمعی از مؤمنین مبنی بر تلاقی لحظه تحویل سال با شهادت امام کاظم (ع) تأکید کرده است که حرمت امام هفتم حفظ و برای رهایی از بیماری‌ها به مقام والای ایشان توسل شود.
برگزاری مراسم عید نوروز در منزل بدون انجام هرگونه گناه و غفلت از یاد اهل بیت علیهم السلام باشد
این استاد سطوح عالی حوزه تأکید کرده است: گرچه شکی نیست که مؤمنین همیشه به پاسداشت حرمت اهل بیت علیهم السلام اهمیت خاص قائل بوده و هستند لکن از باب تذکر لازم است که برگزاری مراسم عید نوروز در منزل بدون انجام هرگونه گناه و غفلت از یاد اهل بیت علیهم السلام باشد.
و خوب است زیارت و نماز حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و دعای توسل به آن امام همام جهت دفع بلیه فعلی و تمام فتنه‌ها از جامعه مسلمین فراموش نشود.
وجود مبارک امام هفتم (ع) مقام مؤمن را بسیار بالا می‌داند
همچنین آیت الله العظمی جوادی آملی در توصیف امام کاظم (ع) عنوان می‌کند: وجود مبارک امام هفتم، بخشی از عمر پربرکت را در زمان حیات پدر بزرگوارشان امام صادق (ع) با منصور دوانیقی گذراندند و بعد از شهادت امام صادق (ع) سالیان متمادی گرفتار سیاست مشئوم منصور دوانیقی بودند. بعد از درگذشت منصور دوانیقی نیز گرفتار سیاست‌های مشئوم مهدی عباسی بودند و بعد از او هم گرفتار سیاست‌های تبهکارانه هارون الرشید عباسی شدند.
وی در ادامه گفت: آن حضرت توانست تمام این مقاطع را با آن هوشیاری ولایی خود حل کند؛ این بخش‌های سیاسی مربوط به آن حضرت بود. حوزه‌های علمیه قوی و غنی تشکیل دادند، طلاب مستعد را شناسایی و شاگردان فراوانی تربیت کردند که عده زیادی از آنها جزو روات احادیث و جزو علمای بزرگوار شدند، جزو محدثین شدند جزو مفسران شدند و مانند آنکه یکی از آن شاگردان بنام، هشام‌بن‌حکم است.
استاد سطوح عالی حوزه همچنین در سخنان خود به جایگاه رفیع مؤمنان از منظر امام کاظم (علیه السلام) اشاره و بیان می‌کند: وجود مبارک امام هفتم (ع)، مقام مؤمن را خیلی بالا می‌داند. بالا بودن مقام مؤمن تنها به این نیست که در آخرت درجات او زیاد است بلکه بالا بودن مقام مؤمن این است که او نزدیک انبیا و ائمه (علیهم السلام) بسیاری از فضائل و معارف و علوم را می‌تواند یاد بگیرد و عمل بکند و منتشر بکند.
توجه به ساحت امام کاظم (ع) باعث رفع مشکلات می‌شود
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) نیز در پاسخ به سؤالی مبنی بر تقارن لحظه سال تحویل با سالروز شهادت امام کاظم علیه السلام اظهار داشته است: در روز عید امسال (۱۳۹۹) چون مقارن با شهادت موسی بن جعفر علیهماالسلام پدر امام رضا علیه السلام و حضرت معصومه سلام الله علیها است، باید در کنار شادی و تبریک نسبت به تغییر سال و حلول سال جدید، نسبت به ساحت مقدس آن حضرت نیز کمال احترام را داشته باشیم و این دو هیچ منافاتی با یکدیگر ندارند.
آیت الله محمد فاضل لنکرانی با بیان اینکه توجه به ساحت امام کاظم باب الحوائج سبب می‌شود گره‌ها گشوده و مشکلات بر طرف شود، افزوده است: باید آن حضرت را واسطه قرار دهیم و از خداوند متعال تضرعا و ملتمسانه و عاجزانه درخواست نمائیم تا خداوند این بلا را هرچه زودتر از کشور اسلامی ایران و از همه مسلمین و بلکه از همه بشریت دور فرماید.
رنج و سختی امام کاظم (ع) بیشتر از ائمه دیگر بوده است
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره عظمت و جایگاه امام موسی کاظم (ع) با بیان اینکه رنج و سختی امام هفتم شیعیان بیشتر از ائمه دیگر بوده است، اظهار داشته است: زندان مانع اجرای دستورات الهی و انجام وظایف امامت توسط باب الحوائج نشد.
آیت الله علی اکبر مسعودی خمینی با اشاره به اینکه امام صادق (ع) با تعلیم شاگردان به اسلام استحکام بخشید، افزود: امام موسی کاظم (ع) تلاش‌های پدر گرامیشان در این مسیر را با جمع آوری احادیث و روایات حفظ و تقویت کردند و در این راه آنچنان پایداری و مجاهدت داشتند که به شهادت رسیدند.
زندان مانع اجرای دستورات الهی و انجام وظایف امامت توسط باب الحوائج نشد
وی به روایتی از امام کاظم (ع) اشاره کرد و گفت: هفتمین امام شیعیان تأکید کرده‌اند که اگر می‌خواهید خبر رسان باشید خبر رسان خوبی باشید و واقعیت‌ها را برسانید و در آرای خودتان محکم باشید و سست رأی نباشید و از هرکسی فرمان نبرید؛ اگر این روایت را در جامعه پیاده کنیم شخصیت انسان‌های جامعه بارز و آرمانی می‌شود.
این استاد حوزه علمیه قم به جایگاه علمی حضرت باب الحوائج (ع) اشاره کرد و گفت: خفقان سیاسی و ظلم در دوران امام ت امام کاظم (ع) بیشتر از سایر ائمه اطهار (ع) بود و ایشان بیشتر در مشقت و سختی قرار گرفتند و ظلم‌های بسیاری در زندان توسط خلفای عباسی به ایشان تحمیل شد.
کاظم الغیظ از صفات انسان‌های شایسته است
رئیس مرکز تخصصی مهدویت نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، اخلاق نیکو و برخورد شایسته با مردم را خصوصیت بارز امام کاظم (ع) دانست و گفت: مجموعه صفات امام کاظم (ع) عرصه وسیعی در آداب و اخلاق است.
حجت الاسلام مجتبی کلباسی یکی از القاب معروف امام هفتم شیعیان را «کاظم» دانست و گفت: کاظم به معنای از بین برنده خشم است، یعنی انگیزه‌های دورنی و غرائز اخلاق و رفتار او را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.
وی با بیان اینکه کاظم الغیظ از صفات انسان‌های شایسته است، گفت: امام موسی کاظم (ع) ۱۴ سال در بدترین شرایط در زندان بودند و هرگاه از زندان آزاد می‌شدند به تربیت شاگردان و آموزش علوم اهل بیت (ع) اهتمام داشتند.
نظر شما