خبرگزاری مهر - گروه استانها: طی روزهای اخیر سیل ناگهانی و پیش بینی نشده روستاهای شهرستان رابر در غرب استان کرمان را فرا گرفت، علیرغم تصور عموم در خصوص کویری بودن کرمان اما رابر یکی از مناطق پر بارش محسوب می‌شود که در دامنه ارتفاعات زاگرس قرار گرفته و از جمله سردترین مناطق کشور محسوب می‌شود.
روستاییان سیل زده در انتظار کمک مسئولان
حالا روستاییان و عشایر مناطق سیل زده این شهرستان در حالی که آب رودخانه‌های فروکش کرده‌اند با خانه‌هایی در هم شکسته و جاده‌های تخریب شده‌ای مواجه هستندکه رفت و آمد در آنها مقدور نیست.
کار کمک رسانی اضطراری به سیل زدگان از روز بعد از سیل آغاز شد و ۱۰۰ تخته چادر، ۲۵۰ تخته پتو، ۴۰۰ تخته موکت و ۷۵ عدد چراغ گرمایشی امدادی همچنین برای تغذیه سیل زده‌ها نیز صدها ست غذایی توزیع شده است.
اما حالا که تب و تاب امداد رسانی به سیل زدگان تمام شده سیل زده‌های رابر که اکثراً روستانشین و عشایر هستند در چادرهای امدادی تنها مانده‌اند.
سرمای هوای این روزهای رابر مردم را یاد روزهای سرد و برف و باران ارتفاعات این مناطق می‌اندازد.
شب‌های سرد رابر در چادرهای امدادی
در حالی که زمستان گذرانی در خانه‌های استاندارد نیز در این منطقه بسیار سخت است؛ صدها نفر مجبور هستند در چادر به استقبال سرما بروند.
رابر علیرغم طبیعت غنی اما یکی از محروم‌ترین شهرستانی استان کرمان از نظر زیر ساخت و منابع و اعتبارات است به همین دلیل بازسازی مناطق زلزله زده به اعتبارات استانی و ملی نیاز دارد با این وجود هنوز خبری از نحوه بازسازی مناطق سیل زده نیست و مردم در چادر شب‌های سرد این روزهای ارتفاعات زاگرس را پشت سرمی گذارند.
محمد یکی از سیل زده‌های عشایر در رابر است، می‌گوید که بعد از سیل حدود ۱۰ روز با خانواده در چادر زندگی می‌کند، سرمای هوا و غم خراب شدن خانه‌اش در آستانه سرد شدن هوا خانواده هفت نفره اش را با مشکل مواجه کرده است.
وی می‌گوید: حدود ساعت چهار صبح بعد از بارش‌هایی که در بالا دست بارید ناگهان آب رودخانه بالا آمد و گل و لای و سنگ وارد خانه شد و احشام و طیور که تنها دارایی ام بود را آب برد و حالا پس از سال‌ها زندگی باید از صفر شروع کنم.
دام‌ها و احشام را از دست دادیم
همسر محمد می‌گوید: سرمای هوا از حالا در طول شب بسیار آزار دهنده است و فرزندانم دچار سرماخوردگی و گوش درد شده‌اند.
حمید محمد رضایی یکی دیگر از سیل زدگان است که می‌گوید: در این منطقه اکثراً دارای درختان سیاه ریشه یا گردو و بادام وجود دارد و سیل موجب ریشه کن شدن درختان شده است در برخی از باغ‌ها هم شاهد تلنبار شدن سنگ و گل هستیم، کانال‌های آب تخریب شده‌اند و قنات‌ها نیاز به لایروبی دارد اما مهمترین مشکل ما اسکان است.
وی می‌افزاید: در روستاها مردم با تخریب خانه‌ها مواجه شده‌اند و عشایر هم دچار خسارت جدی به سیاه چادرها و دام‌های سبک و احشام شده‌اند. یک خانواده عشایر تمام زندگی اش به دام‌هایی است که پرورش می‌دهد و برخی خانواده‌ها دیگر دامی برای امرار معاش ندارند.
زهرا رضایی زن عشایر نشین هم می‌گوید: راه‌ها به کلی تخریب شده‌اند و رفت و آمد فقط با خودروی شاسی بلند میسر است و امکان رفت و آمد نداریم چون مردم در اینجا در بهترین حالت یک موتور دارند و با شروع بارش‌ها و سرد شدن هوا وضعیت بدتر می‌شود زیرا وضعیت بارش برف در این مناطق به گونه‌ای است که در برخی موارد تا دو متر برف می بارد.
وی گفت: تمام وسایل زندگی خانواده من در سیل خراب شد و حالا چند موکت، پتو و چادر امدادی داریم و واقعاً نمی‌دانیم چه باید انجام دهیم از مسئولان می‌خواهیم راهکاری برای ادامه زندگی به ما ارائه کنند.
قبل از آغاز بارش برف به داد مردم برسید
وی افزود: نتیجه تمام زحماتی که کشیده بودیم هدر رفت و در این وضعیت اقتصادی نمی‌دانیم باید چگونه زندگی کنیم بسیاری از مردم روستاهای سیل زده، دچار خسارت به باغ‌ها و مزارع و دام‌ها شده‌اند و طبیعتاً بسیاری از ما هیچ بیمه‌ای نداریم حتی از ابتدایی‌ترین امکانات شهرنشینی هم محروم هستیم.
وی از مسئولان خواست قبل از بارش برف در منطقه برای اسکان سیل زدگان چاره اندیشی کنند و در کنار سیل زدگان باشند.
روستاهای مناطق ننوک، ده‌دیوان، اسکر و بخش هنزا بیشترین خسارات را دیده‌اند و عشایر هنزا هم متأثر از سیل هستند، در مجموع ۴۰ روستا خسارت دیده‌اند و میزان خسارت نیز حدود ۶۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود.
بنا به اعلام فرماندار رابر؛ ۲۰۰ کلنی زنبور، ۵۰۰ رأس دام، ۲ هزار متر کانال کشاورزی، ۲۰ رشته قنات از سیر متأثر شده‌اند و تخریب ۱۸۷ کیلومتر راه روستایی، راه عشایری ۴۰۰ کیلومتر و صدمه ۴۰۰ واحد مسکونی بخش دیگری از خسارات این سیل است.
مردم این مناطق نگرانند که به دلیل قرار گرفتن در مناطق محروم فراموش شوند و بازسازی خانه‌ها و جبران خسارت‌هایشان مورد توجه مسئولان قرار نگیرد.
نظر شما