مارتین اسکورسیزی و تلما شونمیکر
شونمیکر که در حال حاضر مستند شخصی اسکورسیزی درباره تاریخ سینمای بریتانیا را تدوین می کند، می گوید: "فیلم "گاو خشمگین" تجربه ای بهت آور بود. خیلی خوب می دانستم فرصتی عالی به دست آورده ام. تجربه ای منحصربفرد بود. همه چیز سر جای خودش بود."
او می پذیرد: "اسکورسیزی هر چه را بلد بودم به من یاد داد. او تدوین را به من آموخت. مسئله این است که ما کاملا به هم اطمینان داریم. او آنقدر به من اعتماد دارد که می داند بهترین کار را روی تصاویرش انجام می دهم. آن قدر روی آن کار می کنم که همه چیز درست باشد."
شونمیکر پس از "گاو خشمگین" تقریبا در تمام فیلم های بلند و مستند اسکورسیزی نیز با او همکاری داشته، از جمله "سلطان کمدی"، "رنگ پول"، "آخرین وسوسه مسیح"، "نتگه وحشت"، "کازینو"، "کاندون"، "دار و دسته نیویورکی"، "هوانورد" و "مردگان". آنها به یکی از خلاق ترین زوج های هنری سینمای معاصر آمریکا تبدیل شده اند، مسئله ای که به نوعی ریشه در یک سنت جالب در فیلمسازی دارد: اینکه تدوینگران زن با کارگردان هایی کار می کنند که کار کردن با آنها "دشوار" است.
شونمیکر به این نکته اشاره می کند که تدوینگر فیلم های دیوید وارک گریفیث یک زن بود، همین طور تدوینگر فیلم های سسیل بی دمیل، آلفرد هیچکاک و فریتس لانگ. او می گوید: "به نظرم زنان برای کار کردن با فیلمسازان سرسخت یک توانایی خاص دارند. آنها می توانند همکاری کنند. شاید اینجا مسئله نبرد دو شخصیت مطرح نباشد."
او تاکید می کند: "من از آنهایی نیستم که می گویند زنان و مردان تدوینگر به طور اساسی با هم فرق دارند. اما تصور می کنم نکته مهم کیفیت است. ما از نظر سازمان دادن، نظم و صبر، خوب هستیم و صبر 50 درصد تدوین است. دائم باید کار کنید تا بهترین شکل ممکن حاصل شود. از این نظر شاید زنان بهتر از مردان باشند."
شونمیکر درباره تفاوت های خود و اسکورسیزی می گوید: "ما شخصیت هایی کاملا متمایز داریم. من خیلی آرامتر و استوارتر از او هستم، در حالی که او بسیار احساسی است. به همین دلیل است که یک هنرمند بزرگ است. این ترکیب خیلی خوب جواب داده است."
او در عین حال اصرار دارد شور و هیجان افسانه ای اسکورسیزی در شرایطی کاملا معقول به نظر می رسد: "مردم از هنرمندان انتظار دارند بیش از حد طبیعی باشند. اما آن قدر با این جور افراد برخورد داشته ام که بدانم آنها انسان هایی کاملا غبرعادی هستند که متفاوت از آدم های عادی رفتار می کنند. اگر تا این حد حساس نبودند هیچوقت هنرمند بزرگ نمی شدند. آنها مثل ما نیستند و این را باید پذیرفت."
نظر شما