تلاوت قرآن و یاد مرگ جلا دهنده دل مومنین است

خبرگزاری مهر، گروه دین و آئین: محمد علی انصاری، مفسر قرآن کریم و استاد حوزه و دانشگاه به تفسیر آیاتی از قرآن کریم و بیانات امیر حکمت و بلاغت امیرمومنان علی (ع) و شرح دعاهای صحیفه سجادیه پرداخته است که به صورت روزانه و موضوعی، در ماه مبارک رمضان تقدیم مخاطبان خواهد شد. در روز سوم ماه مبارک رمضان محمدعلی انصاری مفسر قرآن در بیان اهمیت و جایگاه قرآن به شرح و اهمیت قرائت قرآن در روایات پرداخته است که در زیر می‌خوانید:

کلمه قرآن از ماده قرائت آمده است و به معنای مجموعه‌ای است که باید خوانده شود و خداوند ظرفیت و خاصیتی به این کتاب داده که با هیچ متنی به هیچ وجه من الوجوه از ازل تا ابد قابل مقایسه نیست.

هر آدمی توفیقی داشته تا در ماه شعبان و رجب تلاوت قرآن داشته باشد هر مقدار که قرآن خوانده شده است باید دید که این سال چندم است؟ دور چندم است قرآن را تلاوت می‌کنند؟ آیا هیچ ملالی حس می‌شود؟ آیا حس می‌شود این متن برای ما تکراری است؟ یا خداوند ظرفیتی به این کلام داده است که دمادم باید تلاوت شود چرا که قرآن است و ماهیت و ذاتش این است که باید تلاوت شود.

ما هیچ راه ارتباطی با این کتاب نداریم مگر اینکه باید از قرائت و خواندنش آغاز کنیم. تا زمانی که قرائت قرآن نداشته باشیم دریچه قرآن برویمان باز نمی‌شود و رازهای حکمت کتاب که در قرآن به آن «تنزیل العزیز الرحیم» از آن یاد می‌شود نصیبمان نمی‌شود.

تنها راه عزت و رحمت، قرائت است قرائتی که «فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ‌» است یعنی هرچه می‌توانید قرآن تلاوت کنید و از قرائت قرآن، یک مسلمان فارغ نیست.

در روایتی از پیامبراکرم (ص) آمده است: إنّ هذه القلوب تصدأ کما یصدأ الحدید قیل فما جلاؤها قال ذکر الموت و تلاوة القرآن.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: این دل‌ها نیز همانند آهن زنگار می‌بندد. عرض شد: ای رسول خدا! صیقل دهنده آن چیست؟ فرمود: یاد مرگ و تلاوت قرآن.

در روایتی دیگر آمده است غافل نشوید از قرائت قرآن که همانا قرائت قرآن، دل را زنده می‌کند و انسان را از فحشاء و منکر دور می‌کند.

روایت دیگری آمده است کسی که به صورت مستمر قرائت قرآن می‌کند و این انس را با قرآن می‌گیرد گویا خدا در سینه او نبوت را قرار می‌دهد و خوی پیامبران می‌یابد الا اینکه بر او وحی نمی‌شود اما منزلت نبوت پیدا می‌کند.

در خطبه ۱۴۷ نهج‌البلاغه مولای متقیان غصه جهان اسلام را می‌خورد. امیرالمومنین (ع) در این خطبه آورده است وای از روزی که بعد از من می‌آید و در آن روز حق پنهان و باطل آشکار می‌شود و قرآن آن بها و ارج خودش را ندارد و کم قیمت است و رغبت به آن کم می‌شود و مباحث تحریفی بیشتر در می‌آید.

و در ادامه این خطبه اشاره می‌کند به غصه‌هایی نظیر اینکه قرآن و اهل قرآن بازارشان داغ نیست و بعد از آن نیز غصه‌های دل امیرالمومنین (ع) را شرح کرده است که امیدواریم شرح روزگار ما نباشد.