به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، آلیاژ جدید از جنس آلیاژهای حافظه دار است. این نوع آلیاژها دارای توانایی تغییر ساختار در پاسخ به یک محرک، در قالب تنش یا حرارت هستند. این تغییر در ساختار به این معنی است که ماده‌ای که دارای یک شکل خاص در دما و سطح تنشی معین است با تغییر دما و سطح تنش، شکل متناظر با آن تغییرات را خواهد داشت.
آلیاژ یادشده در فضای داخل بال‌ها تزریق می‌شود تا در زمان فرود هواپیما و بالا آمدن رویه بال‌ها به منظور ایجاد مقاومت در برابر جریان هوا و کمک به توقف هواپیما از میزان سروصدای ایجادشده بکاهد. این تزریق فضای داخلی درون بال را پر می‌کند و از شدت صدای باد می‌کاهد.
به گفته پژوهشگران دانشگاه تگزاس، این آلیاژ یک غشای کامپوزیتی پلیمری تقویت شده با استفاده از الیاف کربنی است که ترکیبات متنوع دیگری نیز دارد و در شبیه سازی های رایانه‌ای عملکردی موفق داشته است. در حال حاضر آزمایش‌های تونل باد بر روی بال‌های هواپیماهای کوچک برای کسب اطمینان از عملکرد موفق این آلیاژ در جریان است.
نظر شما