به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله سید محمد مهدی میرباقری در شب اول محرم در حرم حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها گفت آیاتی از قرآن کریم را ترجمه می‌کنیم که تطبیق یا تأویل به سیدالشهدا علیه السلام شده یا خود حضرت وقتی می‌خواهند موقف خودشان را بیان کنند با این آیات تطبیق می‌دهند.
استاد حوزه در ادامه افزود: روایت است که امیرالمؤمنین (ع) روزی وارد مسجد شدند و حول حضرت مجلسی شکل گرفت. در این هنگام سیدالشهدا وارد مسجد شدند و امیرالمؤمنین خطاب به سیدالشهدا فرمودند که خداوند در قرآن، اقوام و گروه‌هایی را تقبیح و سرزنش کرده و در باب رفتار آنها در دنیا فرموده است: نه آسمان و زمین بر آنها گریست ونه به آنها مهلت داده شد (آیه ۲۹ سوره دخان).
وی تصریح کرد: خداوند این گونه آنها را سرزنش می‌کند؛ کأنه عیب و ایرادی در رفتار آنها وجود داشته و به گونه‌ای با امکانات و نعمت‌های خداوند برخورد کردند که وقتی خداوند نعمت‌هایش را از آنها گرفت و عذاب بر آنها نازل کرد آسمان و زمین بر آنها گریه نکردند. حضرت در ادامه خطاب به سیدالشهدا می‌فرمایند: به خدا سوگند بعد از من شما را به قتل می‌رسانند و شما کشته خواهید شد و آسمان و زمین بر شما گریه خواهند کرد.
آیت الله میرباقری در ادامه افزود: در زیارت‌های وارد شده برای سیدالشهدا که معمولاً از آنها غفلت شده، آمده است که خون سید الشهدا در مقام خُلد قرار پیدا کرده و آرام گرفته است، باز در زیارات آمده که شعاع عرش الهی با کشته شدن سیدالشهدا به لرزه در آمده و آسمان و زمین از کشته شدن سیدالشهدا به گریه افتاده‌اند.
استاد حوزه ادامه داد: در زیارت‌های آن حضرت، خطاب به ایشان عرض می‌کنیم که آنچه در آسمان و زمین است بر شما گریسته‌اند و آنچه از مخلوقات که دیده می‌شود یا دیده نمی‌شود بر شما گریسته‌اند. تعبیرهای عجیبی در باب گریه بر سیدالشهدا در زیارات آمده‌است، از جمله این تعابیر این است که هم بهشتیان و هم جهنمیان بر سیدالشهدا گریسته‌اند.
آیت الله میرباقری در ادامه با اشاره به یک حدیث نورانی گفت: در روایت است که همه اقوام بر سیدالشهدا گریسته‌اند مگر سه دسته، اهل بصره و اهل شام و آل عثمان. اهل بصره شاید همان اصحاب جمل و پیروان آنها هستند و اهل شام هم جبهه معاویه و بنی‌امیه هستند.
وی تاکید کرد: گریه همه عوالم بر سید الشهدا چیز عجیبی است، یعنی حضرت به گونه‌ای به شهادت رسیده‌اند و به‌گونه‌ای در این عالم سیر کرده‌اند که همه عوالم را با خودشان سیر داده‌اند.
استاد حوزه افزود: گریه بر سیدالشهدا، هم مطهِّر است یعنی آلودگی‌های انسان را پاک می‌کند و تعلقات انسان را می‌شوید و هم گناهان و ذنوب انسان و هم خطا و خطیه‌های انسان را پاک می‌کند.
آیت الله میرباقری تصریح کرد: امام رضا علیه السلام در روایتی به ریان بن شبیب فرمودند که اگر بر امام حسین علیه السلام گریه کنید و اشک بر گونه‌هایتان جاری شود خدای متعال تمام گناهانتان را پاک می‌کند. گریه بر سید الشهدا دنباله‌های اعمال را از بین می‌برد؛ خدای متعال گناهان کوچک و بزرگ و گناهان کم و زیاد را به دلیل گریه بر سیدالشهدا می‌بخشد و این اثر تطهیری است که خدای متعال در اشک بر سیدالشهدا قرار داده است.
وی در ادامه گفت: در روایت است که کسی که بر مصائب اهل بیت و به ویژه سیدالشهدا، گریه کند، روزی که قلب‌ها می‌میرد، قلب کسی که بر سیدالشهدا گریه کرده نمی‌میرد. سید الشهدا عاشورا را به گونه‌ای پیش بردند که همه بتوانند به نوعی پیوند با عاشورا برقرار کنند. مدخل پیوند و گره خوردن انسان با عاشورا همین مصیبت زدگی و تألم و اشک و گریه است.
استاد حوزه گفت: حضرت نه فقط عالم انسانی را بلکه همه عوالم را به گونه‌ای راهبری کرده‌اند که همه عوالم را وارد این ضیافت و حیات طیبه کرده‌اند. عاشورا ضیافتی است که خدای متعال برای سیدالشهدا فراهم کرده است. انبیا برای سیدالشهدا گریستند و بهره‌مند شدند، اهل‌بیت یک به یک برای سیدالشهدا گریستند، تا امام زمان علیه السلام که صبح و شب برای سیدالشهدا گریه می‌کنند. کمتر موضوعی است که ائمه در مورد آن، این‌قدر صحبت کرده باشند؛ لذا از این اشک و گریستن برای سید الشهدا نباید غفلت کرد که اسرار و نکاتی بسیاری در آن هست.
آیت الله میرباقری تاکید کرد: پس همان طور که همه انبیا و همه خوبان عالم بهره مند شدند و سر سفره حضرت میهمان می‌شوند، گناهکاران و اهل غفلت هم که از محبین هستند و می‌خواهند راه سیدالشهدا را بروند ولی دستگاه شیطان و سقیفه تلاش می‌کند آنها را از راه خدا دور کنند، آنها نیز با گریه بر سیدالشهدا بهره‌مند می‌شوند و به تطهیر و حیات قلب می‌رسند.
وی گفت: هرچه دستگاه شیطان محبین را از وادی حیات طیبه و طهارت نفس دور کند، باز با گریه بر سیدالشهدا برمی‌گردند و طهارت نفس و رهایی از جهنم برای آنها حاصل می‌شود.
استاد حوزه در انتها تصریح کرد: یکی از حاجت‌هایی که به ما گفته‌اند از خدا بخواهیم همین رهایی از جهنم است. در دعای عرفه نیز سیدالشهدا (ع) به خداوند عرضه می‌دارد که خدایا اگر این حاجت را به من بدهی هر چه به من ندهی ضرر نکرده‌ام و اگر این حاجت را به من ندهی هرچه بدهی فایده ندارد؛ آن حاجت، آزادی از جهنم است البته این جنس دعاهای اهل‌بیت برای شفاعت و دستگیری ما است وگرنه اهل‌بیت علیهم السلام خودشان حریم امن الهی هستند.
نظر شما