به گزارش خبرنگار مهر، مونا فرجاد، بازیگر فیلم پسران دریا عصر شنبه در نشست خبری این فیلم در سینما ساحل اصفهان، اظهار کرد: این فیلم در دو اپیزود در شمال و جنوب ایران ساخته شد. این فیلم در شرایط شیوع کرونا ساخته شد، اما خوبی این کار این بود که گریم نداشت. چند روز در کیش راه رفتن تا شبیه مردمان محلی شوم و بتوانم نقشم را ایفا کنم.
وی ادامه داد: بازیگری که جلوی دوربین قرار می‌گیرد، تنها عنصری است که نمی‌تواند ماسک بزند و خطر ابتلاء به کرونا وجود دارد. حتی علی‌رغم زدن دو دوز واکسن، سر فیلم‌برداری یکی از آثار به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شدم. خوشبختانه در طی ساخت فیلم پسران دریا همه عوامل نگات بهداشتی را رعایت کردند و کسی هم درگیر ویروس کرونا نشد.
این بازیگر درباره انتخاب لوکشین‌ها و فضای فیلم برداری این آثار که در بخش سنتی جزیره کیش بود، توضیح داد: ایفا تقش یک شخصیت بومی با زبان و لهجه دیگری برای من بسیار جذاب بود. برای یادگیری لهجه مینابی به منازل یکی از محلی‌ها رفتم و مدتی مهمان آنها بودم.
هاشمی سعی کرد کلیشه موجود از کیش را تغییر دهد
وی درباره همکار با افشین هاشمی، اظهار داشت: پیش‌تر تجربه کار با هاشمی را داشتم، اصولاً دوست دارم با کارگردانی کار کنم که به کارش اشراف داشته باشد. هاشمی به دلیل اینکه بازیگری هم می‌کند، بازی را می‌فهمند و کار کردن با او لذت بخش است. در ابتدا قصه، قرار بود اپیزود اول پسر بچه با یک پهلوان همراه شود، اما افشین هاشمی این اپیزود را بازنویسی کرد و قصه تغییر یافت. برخی از سکانس‌ها برگرفته از تجارت شخصی هاشمی و اطرافیان او بود.
فرجاد در پاسخ به سوال خبرنگار مهر درباره لوکیشن‌های فیلم، تاکید کرد: در این فیلم تعدد لوکیشن‌ها وجود داشت، برخی صحنه‌ها را کنگ، لنگه، کیش و برخی نقاط دیگر گرفته شد. هاشمی دوست داشت که کیش را از زاویه دیگری غیر از آن پاساژها، هتل‌ها و رستوران‌هایی که در ذهن وجود دارد ببینیم.
اگر از ۵۰ درصد فیلمنامه راضی باشم، نقش را قبول می‌کنم
این بازیگر درباره وضعیت فیلم‌نامه‌های سینمای ایران، خاطرنشان کرد: اگر به من فیلم‌نامه‌ای پیشنهاد شود که ۵۰ درصد رضایت من را به وجود بیاورد، حتماً در آن فیلم بازی می‌کنم.
وی در پاسخ به این سوال که چرا در برخی مواقع لهجه‌ها برای مخاطبان غیر محلی نامفهوم بود، پاسخ داد: فکر می‌کنم کارگردان ترجیح می‌داد که احساس برخی سکانس‌ها را جلو ببرد. با وجود نامفهوم بودن برخی صحبت‌ها در برخی از پلان‌ها، از روی احساس و بازی می‌توان آنها را فهمید و درک کرد.
فرجاد درباره بازی کاراکتر نوجوان اپیزود دوم فیلم، گفت: تنها من و آقای پیام امیرعبدالهیان بازیگر بودیم و دیگران در اپیزود دوم از محلی‌ها و نابازیگر بودند. آقای حمود که نقش اول اپیزود دوم را بازی کرد تنها چند تجربه جسته و گریخته جلوی دوربین داشت و با این حال نمایش خیلی خوب داشت. لکنت زبانی که در فیلم از او می‌بینیم، برای خودش است و آن را بازی نکرده است.
نهادهای دولتی از سینمای کودک حمایت کنند
این بازیگر در پاسخ به سوالی که روند سینمای کودک و نوجوانان را در ۴ دهه گذشته چگونه می‌بینید، توضیح داد: سرمایه‌گذاری و گردش مالی پایین، سینمای کودک را عقب نگه داشته است. از طرفی اکران‌های محدودی به سینمای کودک و نوجوان داده می‌شود و این قضیه هم به بدنه سینما آسیب می‌زند. نیاز است نهادها و ارگان‌های دولتی به سینمای کودک وارد شوند. در دهه ۱۳۶۰ فیلم‌های بسیار خوبی ساخته شد، اگر بودجه و سرمایه در اختیار فیلم‌سازان خوب قرار گیرد، آثار خوبی ساخته خواهد شد.
وی با اشاره به تأثیر فضای مجازی بر زندگی کودکان، گفت: به دلیل شیوع کرونا تمام بچه‌ها یک گوشی موبایل دارند و این روزها همه بچها درگیر فضای مجازی هستند. بچه‌ها باید بتوانند در دنیای واقعی هم دوست پیدا کنند و رفاقت و دوستی را تجربه کنند. اما باید بتوانیم که در حوزه‌هایی نظیر انیمیشن هم پیشرفت کنیم و آثاری در سطح جهانی بسازیم.
فرجاد در پاسخ به سوالی درباره چگونگی رسیدن به درکی از کارکتر جنوبی که نقش آن را ایفا کرده، توضیح داد: ایده‌آل این است که بازیگر در گحلی که می‌خواهد ایفا نقش کند، زیست کند و سپس به بازی بپردازد. اما به دلیل شرایط خاص کرونا این امکان فراهم نبود و من در عرض چند ساعت لهجه را یاد گرفتم و سپس با گوش کردن اعراب گذاری صحیح را انجام و ایفا نقش کردم. هر بازیگری باید یک تجربه و اندوخته عاطفی قوی داشته باشد.
بازیگر فیلم پسران دریا در پایان گفت:
نظر شما