خبرگزاری مهر – گروه استانها: «حقیقت مثل نور خورشید میمونه و هرچقدر ابرهای تیره جلوی آن را بگیرند حقیقت راه خود را به قلب آدم‌ها پیدا می کنه»
این دیالوگ از تئاتر «پنجره‌ای رو به حقیقت» به نویسندگی مرضیه شریفی و کارگردانی متین تدریس حسنی به‌خوبی خلاصه‌ای از داستان این نمایش را به تصویر می‌کشد، تئاتری که در سومین جشنواره تئاتر روح‌الله به روی صحنه تماشاخانه ماه حوزه هنری رفت.
نمایان شدن شکاف فکری میان اعضای خانواده
«پنجره‌ای رو به حقیقت» در فضایی غریب و غربی اتفاق می‌افتد و حقیقت از میان پوسته به ظاهر صمیمی و امروزی خانواده‌ای که در نوفل‌لوشاتو روزگار می‌گذرانند جوانه می‌زند و زخم‌های عمیق و شکاف فکری میان اعضای خانواده را نمایان می‌شود.
نوفل‌لوشاتو همان دهکده‌ای در فرانسه است که میزبان امام خمینی (ره) در ماه‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی بود، اینکه بسیاری از تئاترهای جشنواره تئاتر روح الله، حداقل در بخشی از نمایشنامه خود به این مطلب اشاره داشتند هم عجیب است و هم نشان از عدم کنکاش صحیح برای دستیابی به موضوعاتی جدید در باب اندیشه‌های امام خمینی (ره) دارد.
به نظر می‌رسد برخی کارگردانان و نویسندگان به دلیل اینکه با توجه به تجارب گذشته خود احساس کرده‌اند، نمایشنامه‌هایی با دکوراسیون و حتی محل وقوع خارجی برای مخاطبان جذابیت بیشتری دارد، بخشی از داستان نمایش خود را به این مطلب اختصاص دادند، گرچه به واقع زندگی امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو همانند دیگر جنبه‌های زندگی ایشان سرتاسر زیبایی است و از دیدگاه همسایگان جذاب و به یادماندنی و باورنکردنی است.
دم مسیحایی روح خدا، حقیقتی که ساکنان نوفل لوشاتو بر آن اذعان می‌کنند
در ادامه نمایش می‌بینیم که خانه بنیان‌گذار انقلاب اسلامی، از جمعیت هواداران و ملاقات‌کنندگان در روزهای مختلف هفته پر است و بسیاری از ملاقات‌کنندگان را مسیحیان و غیرمسلمانانی تشکیل می‌دهند که پس از ملاقات با رهبر کبیر انقلاب، احساس خود را شبیه دیدار با یکی از یاران حضرت عیسی (ع) عنوان می‌کنند و دم مسیحایی این پیر روشن‌ضمیر واقعیتی تاریخی است که داستان «پنجره‌ای رو به حقیقت» بر اساس آن بنیان‌گذاری شده است.
در سوی دیگر ماجرا راشل، خدمتکار سیاه‌پوست خانه قرار دارد، هدیه کریسمس امام خمینی (ره) به همسایگان در نوفل‌لوشاتو و دیدار این شخصیت بزرگ تاریخی با رنگین‌پوستان، نوری در تاریکی‌های ذهن راشل می‌آفریند تا دریابد که برخلاف آنچه تاکنون دیده است رنگ نمی‌تواند فاصله‌ای میان انسان‌ها ایجاد کند و به این باور می‌رسد که «به‌سوی معبودم بازخواهم گشت و آزاد خواهم بود… این راه کسیه که کوچ می‌کنه از بدی‌ها به سمت خوبی‌ها».
کنار زدن فاصله‌های جهل و نژادپرستی
اینجا تنها جایی است که «سیاهی بر سفیدی پیروز می‌شود» و شخصیت کاریزماتیک امام خمینی (س) فاصله‌ها را کنار می‌زند تا این بار در «پنجره‌ای رو به حقیقت» خورشید ایمان به حقایق از میان دیدگان زنی سیاه‌پوست طلوع کند.
نظر شما