از اکران مظلومانه «رستاخیز» ناراحتم/ بازیگرانی که وقت خواب ندارند

بهادر زمانی کارگردان و بازیگر سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آخرین وضعیت فیلم بلند داستانی «برکه خاموش» به کارگردانی خود، توضیح داد: این پروژه به سرانجام رسیده و از حدود یک ماه پیش، ارسال آن به جشنواره‌های خارجی و برنامه‌ریزی برای پخش بین‌الملل آن را آغاز کرده‌ایم. فعلاً برنامه‌ای برای پخش این فیلم در داخل کشور نداریم و در این زمینه صحبت‌هایی با گروه «هنروتجربه» داشته‌ایم اما همه چیز را منوط به سطح موفقیت فیلم در جشنواره‌های خارجی کرده‌ایم. بعد از حضورهای جشنواره‌ای برای اکران آن برنامه‌ریزی خواهیم کرد.

این بازیگر سینما که به تازگی به عرصه کارگردانی ورود کرده است، درباره علایق و اولولیت‌های خود برای ادامه کار حرفه‌ای در سینما گفت: «برکه خاموش» اولین تجربه کارگردانی من در حوزه فیلم بلند محسوب می‌شود. پیش از این یک مستند داستانی بلند را هم با تهیه‌کنندگی هومن کبیری کار کرده بودم که تقریباً یک پروژه سفارشی بود و بعدها هم در قالب یک مینی‌سریال به نام «میرقاسم» پخش شد. «برکه خاموش» اما اولین فیلم بلند داستانی من است. ورود من به سینما و اساساً تحصیلات من در حوزه کارگردانی است و از روز اول هم به‌دنبال کارگردانی بودم اما در ادامه مسیرم چند اتفاق باعث شد که بازیگری را هم تجربه کنم.

وی افزود: شرایط فیلمسازی برای یک کارگردان جوان که به هیچ ارگانی هم وصل نیست، بسیار سخت است. اینکه یک تهیه‌کننده باسابقه بخواهد به یک فیلمساز جوان اعتماد کند، واقعاً به‌سختی اتفاق می‌افتد و معمولاً فرصت ریسک در همه زمینه‌ها در کشور ما محدود است. باوجود تمام شعارهای جوان‌گرایی که مطرح می‌شود، اعتماد به جوانان بسیار کم است و عموم جوان‌هایی هم که به این میادین ورود می‌کنند، به دلیل نبود همین اعتماد از سوی اطرافیان، معمولاً موفق نمی‌شوند و انگشت اتهام هم به سمت نسل جوان گرفته می‌شود.

زمانی در ادامه گفت: در سال‌های اخیر دیده‌ایم که خیلی فیلمسازان جوان وارد میدان شده‌اند و چه فیلم‌های خوبی هم ساخته‌اند. این کارگردانان جوان کارهای نویی را انجام دادند که خیلی از فیلمسازان باسابقه ما هم آن را انجام نداده بودند. من هم با شرایط بسیار سختی توانستم موقعیت مناسب برای ساخت اولین فیلمم را فراهم کنم. این سختی را فیلمسازان جوانی که می‌خواهند به‌صورت مستقل وارد عرصه فیلمسازی شوند، متوجه می‌شوند. اینکه امروز فیلمم از کارشناسان نظرات مثبتی دریافت می‌کند، برایم بسیار حائز اهمیت است. پیش از این فیلم‌های کوتاهی ساخته بودم که برای هیچ جشنواره‌ای ارسال نکردم چرا که از ابتدا هدفم ساخت فیلم بلند بود و آن کارها را به‌عنوان تمرین برای ورود به سینمای بلند می‌دانستم.

وی ادامه داد: ترجیح اصلی من برای ادامه فعالیت در سینما، فیلمسازی است. البته مردم امروز من را بیشتر به‌واسطه بازیگری می‌شناسند تا کارگردانی و نمی‌خواهم این ثروتی که در این حوزه به دست آورده‌ام را هم به همین سادگی از دست بدهم. در مجموع سعی می‌کنم در آثاری بازی کنم که کارگردانش می‌داند به‌دنبال چیست و به تعبیری دغدغه مشخص دارد نه اینکه فیلمسازی برایش یک کار صرفاً فرمایشی باشد.

بازیگر نقش حضرت عباس (ع) در فیلم سینمایی «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش درباره اکران اینترنتی این فیلم سینمایی پس از سال‌ها وقفه در زمینه عرضه عمومی این فیلم و تأثیر آن بر پیشنهاد نقش‌های جدید برای بازیگری هم گفت: اواخر اسفندماه این فیلم بالاخره به اکران آنلاین رسید. با توجه به همزمانی با تعطیلات نوروز چندان انتظار نداشتم با واکنش سریع اهالی سینما مواجه شوم. در عین حال در شرایطی هم هستیم که کارگردانانی که پرکار هستند و هر سال یا هر دو سال یک فیلم می‌سازند، ترجیح می‌دهند با عوامل آشنای خودشان کار کنند و خیلی سخت به ورود چهره‌های جدید تن می‌دهند. چند سال پیش اگر این فیلم اکران می‌شد شاید با پیشنهادات بیشتری مواجه می‌شدم اما در حال حاضر شرایط تغییر کرده است.

وی در عین حال مطرح کرد: «رستاخیز» یک پروژه چند میلیون دلاری بود که واقعاً انتظار نداشتیم چنین سرنوشتی در زمان اکران پیدا کند. احساس ما این بود که در زمان اکران فیلم، سراسر کشور پر از پوسترها و بیلبوردهای این فیلم و آنونس‌های متعدد آن در تلویزیون و فضای مجازی پخش می‌شود. از طرفی ناراحتم که پس از این همه سال، این فیلم اینقدر مظلومانه پخش شد و از طرف دیگر خوشحالم که به‌دلیل حساسیت‌های موجود روی نقش خودم، این فیلم بالاخره پخش شد. اگر این فیلم به‌صورت گسترده پخش و در دسترس همه قرار می‌گرفت، شاید بخشی از حواشی به‌خصوص برای شخص من، مجدد تکرار می‌شد.

زمانی درباره اینکه اولین نقش‌آفرینی‌اش در سینما با تأخیر دیده می‌شود هم اظهار کرد: واقعیت این است که کارهای خدا عجیب و غریب است و نمی‌توانم هیچ اتفاقی را دلیل بر اتفاق دیگری بدانم. همین امروز بازیگرانی هستند که با یک تجربه پیش‌پاافتاده خیلی زود در عرصه بازیگری جا می‌افتند و برخی حتی به‌نظرم آنقدر پرکار می‌شوند که وقت خواب هم انگار ندارند! البته که خداراشکر و ان‌شالله برای همه اینگونه باشد. اما از طرف دیگر می‌بینیم بازیگران خیلی خوبی را که هر چند سال یک بار و گویی به‌زور فرصت نقش‌آفرینی پیدا می‌کنند. شرایط به نظر نرمال نیست و شاید اگر «رستاخیز» همان ۱۰ سال پیش اکران می‌شد، برای من اتفاقات متفاوتی می‌افتاد اما سینمای امروز ما خیلی پیرو قواعد و معیارهای سفت و سخت نیست. خود من هم در فیلمسازی از این قاعده مستثنی نیستم و در انتخاب‌هایم متوجه ملاحظات روز هستم. به همین دلیل انتظار چندانی از همکارانم ندارم که با پیشنهادهای متنوع سراغ من بیایند. در عین حال چند پیشنهاد سریالی و سینمایی دارم که ان‌شالله آنچه خیری در آن باشد را سراغش خواهم رفت.