بازار داغ کلاه آبی ها در هفت سرزمین قاره آفریقا

به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان ملل متحد با اعزام حدود 50 هزار سرباز کلاه آبی به هفت کشور آفریقایی سعی دارد صلح را در این کشورها برقرار سازد. در این میان 16 هزار و 593 سرباز در صحرای غربی ، 728 ناظر نظامی و یک هزار و 36 پلیس در جمهوری دموکراتیک کنگو مسئولیت بزرگی را در این کشورها برعهده دارند.

در برخی از عملیات های سازمان ملل همچون در لیبریا و سیرالئون به کنترل عواقب و پیامدهای جنگ ها و درگیری ها پیشین در این کشورها ارتباط دارد.

ازسوی دیگر، چهره نیروهای سازمان ملل مستقر در مرز بین اتیوپی و اریتره سعی در جلوگیری از بروز دوباره جنگ بین این دو کشور معرفی شده است.

این درحالی است که سومالی همچون چاد و جمهوری آفریقای جنوبی احتمالا در آینده ای نزدیک پذیرای هزاران نیروی سازمان ملل و کلاه آبی باشند.

در همین حال، حدود 20 هزار سرباز کلاه آبی مشترک سازمان ملل و اتحادیه آفریقا که در حال حاضر در قسمت های جنوبی سودان مستقر هستند، احتمالا در آینده برای کنترل بحران و قتل عام مردم بی گناه در دارفور به این منطقه غربی سودان اعزام شوند.

اتحادیه آفریقا نیز علاقه مند به داشتن یک نقش مهم در حل تمامی مشکلات در این قاره است، اما از نبود منابع و امکانات کافی و لازم جهت رویارویی با مشکلات رنج می برد.

حال و با نبود توانایی کافی برای حل مشکلات و درگیری ها بین کشورهای آفریقایی توسط خود آنان، جامعه بین المللی این مسئولیت را برعهده می گیرد و این درحالیست که رهبران کشورهای آفریقایی نیز خود سعی دارند راه حل های سیاسی را برای حل درگیری های این قاره مطرح کنند.

کلاه آبی های سازمان ملل در آفریقا

بخش حفظ صلح سازمان ملل متحد مسئول عملیات های نظامی و همچنین سیاسی در جهت برقراری صلح در آفریقا است.

برخی از ماموریت ها کوچک و به سادگی قابل حل هستند. برای مثال، سازمان ملل برای حل مشکل گینه بیسائو در سال 1999 میلادی تنها 23 نفر را به این منطقه اعزام کرد.

باوجود این، ‌سازمان ملل علاوه بر انجام عملیات ها جهت برقراری صلح اقدامات دیگری نیز در کشورهای آفریقایی انجام می دهد.

آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد در حال حاضر مسئول رسیدگی به وضعیت 2میلیون و 500 هزار آواره آفریقایی است. برخی از اردوگاه های آوارگان از سال های گذشته وجود داشته و در برخی از آنها همچون تانزانیا حدود نیم میلیون نفر حضور دارند. در همین حال، برخی از آوارگان بتدریج و پس از برقراری آرامش در کشورشان به میهن خود هچمون جمهوری دموکراتیک کنگو و بروندی بازگشته اند.

ازسوی دیگر، چنین اردوگاه هایی در شرق چاد ایجاد شده که زنان و کودکان دارفوری را می پذیرند و از پوشش خبری منظمی نیز برخوردار هستند.

زنان و کودکان در اردوگاه های آوارگان

برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد از طریق کامرون و از راههای نیجر و طول شرقی مرزهای سودان مواد غذایی به این افراد می رساند. کامیون های حامل مواد غذایی در طول فصل باران از طریق لیبی و صحرای سینا عبور می کنند.

این عملیات پشتیبانی که گاهی اوقات با خطر حملات شورشیان مواجه می شود، خطرات جانی برای رانندگان و برخی از ماموران سازمان ملل داشته است. در مناطقی که وضعیت امنیتی کاملا نامناسب است، عملیات پشتیبانی از طریق هوایی صورت می گیرد.

و اکنون آوارگان آفریقایی همگی به سازمان ملل متحد وابسته هستند. در حقیقت کودکان آفریقایی از طریق سازمان بهداشت جهانی واکسینه می شوند و محصولات آنان توسط سازمان فائو برداشت می شود.