به گزارش خبرگزاری مهر، شماره ١٤٥ ماهنامه مدیریت ارتباطات به مدیرمسئولی امیرعباس تقی‌پور و سردبیری علی ورامینی منتشر و به این ترتیب ماهنامه وارد سیزدهمین سال فعالیت خود شد. مدیریت ارتباطات در این شماره دو پرونده مهم دارد که در ادامه نگاهی مختصر به آن می‌اندازیم.
برای آن‌ها که بینا هستند، مصداق ندیدن این است که دست بر چشمان خود بگذارند و ندیدن را تجربه کنند. اما حقیقت نابینایی این نیست. جهانِ ندیدن جهانی متفاوت با تجربه چند لحظه‌ای و دقیقه‌ای چشم بستن است. آدمی به هر وضعیت جسمانی‌ای عادت می‌کند، حتی به نابینایی. نابینایی مادرزاد که درکی از جهان دیگر ندارد و دیرنابینایان هم در بیشتر اوقات جهان خود را بازتعریف می‌کنند و با شرایط جدید خود را وفق می‌دهند.
اکثر افراد نابینا اصلاً نقصی برای خود قائل نیستند. آنچه بیشتر از ندیدن آن‌ها را می‌رنجاند، رنج دیده نشدن است. جامعه پیشرفته، ارتباطات خود با نابینایان را چنان تنظیم می‌کنند که فرد نابینا هیچ تفاوتی بین خود و دیگران نبیند، یعنی نظام تعاملی او با جامعه چنان است که نابینایی او باعث انزوا و حذف از جامعه نمی‌شود.
پرونده اصلی شماره ۱۴۵ ماهنامه مدیریت ارتباطات به همین مسئله می‌پردازد و درباره جهان ارتباطاتی نابینایان و معضلاتی که در تعامل با جامعه دارند، یادداشت، گفت‌وگو و میزگردهای خواندنی‌ای دارد.
چند سالی است که دسترس‌پذیری در ادبیات کسب‌وکارها و حتی خدمات دولتی ایران هم شنیده می‌شود. اما این مقدار کافی نیست، چراکه با سیر فناوری هرروز بیش از روز گذشته زندگی روزمره وابسته جهان دیجیتال می‌شود. گسترش پلتفرم‌ها، از میان رفتن رقبای سنتی و در واقع انحصارطلبی فناوارانه، توجه به این حوزه را بیشتر می‌کند. نمی‌توان سرنوشت دسترس‌پذیری را دیگر فقط به رقابت بازار سپرد. در واقع باید از توجه تزئینی به سمت دستورالعمل‌های الزامی رفت.
در این شماره صاحب‌نظران و نویسندگانی همچون، دکتر بابک زمانی، امیرحسن موسوی، مسعود زمانی، معصومه تقی‌زادگان، اشکان قشقایی، مصطفی سلیمانی، دکتر امیرحسین جلالی، منصور ساعی، دکتر علیرضا مقدسی، دکترمسعود سپهر، مریم بهریان، نیوشا طبیبی و… حضور دارند.
نظر شما