خبرگزاری مهر، گروه استانها- مریم شریفی: بدون صدا، بدون زیرنویس، بدون اورژانس، بدون شغل و درآمد و هزاران دردی که در گلوی ساکنان دنیای سکوت خانه کرده، قصه غم انگیز و شنیده نشده ناشنوایان است.
در دنیای پر از سکوت ناشنوایان همانجا که زبان‌ها خاموش شده‌اند، دست‌های گویا فریاد می‌زنند؛ صدای فریاد این دست‌ها از هر فریادی رساتر و بلندتر است اگر اراده برای شنیدن وجود داشته باشد.
ناشنوایی یکی از سخت‌ترین نوع معلولیت بوده و ناشنوایان از مظلوم‌ترین معلولان هستند، زبان گویایی برای بیان بسیاری از نیازهای خود را ندارند و بسیاری از مسئولان از این نقطه ضعف، برای سرپوش گذاشتن بر کم کاری‌های خود استفاده می‌کنند.
معلولیت ناشنوایی شایع‌ترین معلولیت مادرزادی است که یک درصد جامعه انسانی دچار آن هستند و البته همین افراد مشکلات و کاستی‌های فراوانی دارند، از تحصیل گرفته تا حضور در جمع، ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر، ازدواج، اشتغال همه و همه برایشان دردسرساز است.
بیکاری و نبود درآمد بزرگترین مشکل ناشنوایان
علی سوزنیان، ناشنوای ۴۷ ساله گلستانی به خبرنگار مهر گفت: من شاگرد یک مغازه نجاری هستم، درآمدم بسیار کم و شاگردانه است و همراه همسرم که او هم ناشنوا است و پسر کوچکم در یکی از اتاق‌های منزل پدرم زندگی می‌کنیم.
سوزنیان ادامه داد: من و همسرم خیلی دوست داریم که یک منزل مستقل داشته باشیم ولی با درآمد کمی که داریم نمی‌توانیم اجاره خانه پرداخت کنیم.
حسن محمدی، معلول دیگر گلستانی هم به خبرنگار مهر گفت: من از ۹ صبح تا ۹ شب در یک مغازه خدمات اینترنتی کار می‌کنم و همه حقوق من ماهانه دو میلیون تومان است که باید بیشتر درآمدم را برای اجاره بها بپردازم و اگر کمک‌های خانواده من و همسرم نباشد حتی برای تأمین حداقل نیازهایمان دچار مشکل می‌شویم.
مادر محمدرضا علمشاهی، نوجوان ناشنوا گلستانی هم به خبرنگار مهر گفت، اولین مشکلی که همه خانواده‌های ناشنوایان با آن دست به گریبان هستند، پذیرش این واقعیت تلخ است.
وی اضافه کرد: هزینه‌های سنگین تهیه سمعک و تعمیر آن برای ما بسیار سخت است، در استان گلستان امکان تعمیر آن وجود ندارد و برای تعمیر سمعک باید به تهران و یا مشهد ببریم که این مسئله هزینه و سختی کار را برای ما بیشتر می‌کند.
این مادر گلستانی ادامه داد: همیشه این نگرانی برای ما وجود دارد که فرزندانمان به دلیل نشنیدن صدا در مدارس شلوغ زمین بخورند و دچار آسیب بشنوند برای همین مجبور هستیم در مدارس غیرانتفاعی فرزندانمان را نام نویسی کنیم و این امر باز هم بار مالی بر ما تحمیل می‌کند.
یکی از مادران ناشنوای گلستانی که خواست نامش فاش نشود گفت: هزینه کاشت و نگهداری سمعک برای ما کمرشکن است.
وی افزود: ماه گذشته برای تعمیر سمعک پسرم به تهران رفته و ۶ میلیون تومان هزینه کردم؛ بهزیستی با ارائه فاکتور حداکثر یک میلیون و ۵۰۰ تومان آن هم با تأخیر پرداخت می‌کند که حمایت بسیار ناچیزی است.
ناشنوایان امکان تماس با فوریت‌های پزشکی و اورژانس را ندارند
مدیر کانون و انجمن اسلامی ناشنوایان ایران هم در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: ناشنوایان ما در کشور مظلوم واقع شده‌اند و پس از گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی هنوز در حاشیه هستند و برای حداقل نیازهای خود مشکل دارند.
ناشنوایان برای گرفتن گواهینامه مشکل دارند زیرا کتاب تعلیم رانندگی برای آنها مناسب سازی نشده است حجت‌الاسلام حسین گلعذار اضافه کرد: اگر عزیزان ناشنوای ما در منزل دچار مشکلات پزشکی شوند حتی نمی‌توانند با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرند و برای تماس با مراکز نیروی انتظامی و سایر ارگان‌های ضروری هم همین مشکل را دارند.
گلعذار ادامه داد: در بسیاری از کشورهای دنیا مراکز حساس به نرم افزارهای ویژه برای ناشنوایان مجهز شده‌اند که در صورت تماس این افراد به طور خودکار آدرس محل به این مراکز ارسال شده و می‌توانند کمک بگیرند.
وی افزود: مجهز شدن مراکز حساس به سیستمی که ناشنوایان بتوانند به وسیله آن در مواقع ضروری تماس بگیرند مطالبه به حق همه ناشنوایان کشور است و با توجه به اینکه با جان شهروندان در ارتباط است ضرورت دارد مسئولان هرچه زودتر به این مشکل رسیدگی کنند.
رابط ناشنوایان گلستان گفت: ناشنوایان کشور برای گرفتن گواهینامه رانندگی مشکل دارند زیرا کتاب قوانین رانندگی برای آنها مناسب سازی نشده و بسیاری از مفاهیم این کتاب برای آنها قابل درک نیست و از گرفتن گواهینامه محروم مانده و بدون گواهی نامه سوار بر خودرو می‌شوند، همین موضوع باعث شده، بسیاری از ناشنوایان به دلیل بدهی دیه برآمده از تصادفات، در زندان‌ها به سر می‌برند.
۸۲۷۳ ناشنوا تحت پوشش خدمات بهزیستی گلستان هستند
سرپرست بهزیستی گرگان هم در این خصوص گفت: استان گلستان هشت هزار و ۴۲۲ ناشنوا و کم شنوا دارد که از این تعداد هشت هزار و ۲۷۳ نفر تحت پوشش خدمات بهزیستی گلستان قرار دارند.
سکینه کیانی افزود: هم اکنون چهار مرکز خانواده و کودک ناشنوا و کم شنوا در چهار شهرستان استان از جمله گرگان فعال بوده و به این قشر خدمت‌رسانی می‌کنند.
وی گفت: در سال گذشته تعداد ۱۲ نفر از افراد ناشنوا و کم شنوا در گلستان از سهمیه سه درصدی استخدامی معلولان استفاده کردند.
کیانی اضافه کرد: بهزیستی استان با ارائه خدمات توانبخشی، آموزش مهارت‌های زندگی به ویژه مهارت‌های اجتماعی مثل لب خوانی و زبان اشاره، کمک به حرفه آموزی و اشتغال ناشنوایان، اجرای طرح‌های مختلف توانمندسازی، کمک هزینه دانشجویان کم شنوا و ناشنوا، ارائه خدمات در مراکز روزانه خانواده کودک کم‌شنوا و ناشنوا و کاشت حلزون به معلولان ناشنوا و کم‌شنوای تحت پوشش استان خدمت رسانی می‌کند.
سرپرست بهزیستی گلستان تصریح کرد: ناشنوایان ما از نبود نیروی آموزش دیده و آشنا با زبان اشاره در ادارات دولتی رنج می‌برند به همین منظور در سال گذشته برای ۵۰ نفر از کارکنان مراکز دولتی دوره‌های آموزشی زبان اشاره برگزار کردیم.
وی با بیان اینکه در سال تحصیلی جدید ۲۲ نفر از کودکان ناشنوا و کم‌شنوا در مدارس عادی استان گلستان پذیرش شدند، گفت: معلمان مدارس دولتی با زبان اشاره آشنا نیستند و از طرفی این مدارس بسیار شلوغ است و به همین خاطر عزیزان ناشنوا مجبور به ادامه تحصیل در مراکز غیرانتفاعی می‌شوند که بار مالی زیادی را بر خانواده آنها تحمیل می‌کند.
به گزارش خبرنگار مهر، سکوت ناشنوایان شاید بهانه‌ای باشد برای کسانی که تا امروز می‌توانستند دردی از هزاران درد این قشر از جامعه کم کنند و کوتاهی کردند. اگر چه در بیشتر مواقع قادر نیستیم صدا را به دنیای خاموش ناشنوایان برگردانیم اما بیکاری، بی پولی، عدم امکان تماس با فوریت‌های امدادی و پزشکی و حتی گرفتن یک گواهینامه ساده را به راحتی و با برنامه ریزی می‌توان حل کرد، به شرط آنکه مسئولان و خیران اراده‌ای برای شنیدن این همه درد داشته باشند.
نظر شما