به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله مهدی شب زنده دار ظهر پنجشنبه در همایش منشور روحانیت که در مشهد برگزار شد، اظهار کرد: امام صادق (ع) در خصوص جایگاه علمای دینی می‌فرمایند؛ «اگر این افراد نبودند، آثار امام باقر (ع) از بین می رفت»؛ امام خمینی (ره) نیز در راستای اهمیت جایگاه علمای دینی و طلاب در سوم اسفندماه سال ۱۳۶۸ منشور روحانیت را نوشتند.
عضو شورای نگهبان افزود: نخستین مطلبی که امام خمینی (ره) در صفحه نهم این منشور بیان می‌کنند و دغدغه دارند، بیم از نفوذ بیگانگان در جایگاه و فرهنگ حوزه هاست. اگر فرهنگ حوزه‌های علمیه، یعنی در دفاع از اسلام شب و روز نشناختن، ایستادن در مقابل کج روی‌ها، روشنگری در زندگی، زاهد بودن، به دنبال جمال و زیورهای دنیا نبودن، آخرت را مورد نظر داشتن، رضای خدای متعال را در نظر داشتن و در نهایت تحصیل کردن و محقق بودن، کمرنگ شود، نفوذ کلام آنان در جامعه نیز از بین خواهد رفت.
وی ادامه داد: مساله دومی که در این منشور به آن پرداخته می‌شود، تبیین صحیح این خطرات و اجرای حق توسط طلاب و علمای متعهد است تا فرصتی برای نفوذ دشمن ایجاد نشود.
آیت الله شب زنده دار مساله سوم را بهم نخوردن الفت و وحدت طلاب و علمای متعهد اعلام کرد و گفت: همانطور که در زمان حاضر نیز رهبری هشدار می‌دهند که دشمنان کمر همت بسته اند تا جامعه اسلامی را به بهانه ملیت، فرقه‌های مختلف و… از یکدیگر تفکیک کنند؛ بنابراین خیلی اهمیت دارد تا از این صمیمت، الفت و یگانگی در کنار تمام اختلافات سلیقه‌ای مراقبت و محافظت کنیم.
عضو شورای نگهبان اظهار کرد: چهارمین مساله مطرح شده در منشور روحانیت ترس عدول از اهداف در اثر تأخیر محقق شدن آنها است که امام می‌فرمایند دست نیافتن یا با تأخیر دست یافتن به اهداف نباید ما را ناامید کند، چرا که ما مکلف به انجام وظیفه و نه مأمور به نتیجه رساندن آن هستیم.
وی با بیان اینکه پنجمین دغدغه امام (ره) ترس از باور نداشتن به توانمندی ملت و مسئولین کشور بود، گفت: نباید توانمندی و قدرت خود را ضعیف بدانیم و تمام عقل و تدبیر امور را در تفکر دیگران خلاصه کنیم، زیرا دیگران دلسوز ما نبوده و خیر ما را نمی‌خواهند.
آیت الله شب زنده دار ششمین مساله مطرح شده در منشور روحانیت را مؤثر واقع شدن تبلیغات سو دشمنان بر علیه روحانیت دانست و ادامه داد: هفتمین مساله نیز ترس عدول از روش صحیح دروس و تحقیق حوزه‌ها براساس اصول و فقه جواهری است.
عضو شورای نگهبان ترس از عدم توجه به اینکه زمان و مکان دو عنصر تعیین کننده در اجتهاد هستند را هشتمین مساله مطرح شده در منشور روحانیت خواند و ابراز کرد: مقصود از این عبارت آن هست که گاهی موضوعی در گذر زمان عوض می‌شود یا براساس مکان موضوع عوض می‌شود، در نتیجه حکم آن نیز تغییر می‌کند.
نظر شما