به گزارش خبرگزاری مهر، با تلاش شبانه روزی و همت رئیس، قضات، کارکنان و فعالیت شورای حل اختلاف ویژه سازش در این مجموعه قضائی در سال جاری با جلب رضایت از خانوادههای اولیای دم، موجبات رهایی ۵۰ محکوم به قصاص از ابتدای سال فراهم شده است.
محمد شهریاری، سرپرست دادسرای امور جنایی استان تهران در این مراسم با تقدیر از کسانی که زمینه آزادسازی زندانیان را فراهم کردند، گفت: در دادسرای جنایی گروه صلح و سازش با کار طاقت فرسا و در جهت نزدیک کردن قلوب تلاش میکنند.
سرپرست دادسرای امور جنایی تهران ادامه داد: نفس گذشت جای تقدیر دارد؛ چرا که این خانوادهها با فقدان عزیز خود آسیب فراوانی دیدهاند که قابل جبران نیست. با گذشت، آثار و برکات زیادی نصیب اولیای دم خواهد شد.
وی گفت: در راستای ترویج فرهنگ صلح و سازش به همت دادسرای جنایی تهران چهار محکوم به قصاص امروز به زندگی بازگشتند هر کدام از این محکومین پس از شش، هفت، ۱۰ و ۲۲ سال حبس با تلاش شبانه روزی و همت شورای حل اختلاف ویژه سازش از قصاص رهایی یافتند.
شهریاری با بیان اینکه در نهایت اولیای دم هستند که تصمیم نهایی را میگیرند، گفت: با تلاش دادسرای جنایی در شهر تهران در هفت ماه اخیر یک حکم قصاص هم اجرا نشده و همه موارد منجر به گذشت شده است.
سرپرست دادسرای امور جنایی تهران افزود: فرایند صلح و سازش از زمان وقوع قتل تا هنگام اجرای حکم وجود دارد، ولی ما تا آخرین لحظه برای اخذ رضایت تلاش میکنیم.
وی با بیان این که به گفته متهمان این افراد در یک لحظه دچار تصمیم اشتباه شدهاند، گفت: با بررسی آمار قتل مشخص شده است که ۸۰ درصد قتلها هیجانی است و تنها ۲۰ درصد از قتلها با تصمیم قبلی بوده است.
شهریاری گفت: در ماهی که گذشت ۱۳ نفر از زندانیان با کمک خیرین آزاد شدند و در این راه رسانهها بازوان ما در ترویج روحیه صلح و سازش و توسعه کمکهای مردمی بوده اند.
یکی از متهمین حاضر در این مراسم که پس از شش سال حبس با تلاش دادسرای جنایی و صلحیاران توانست از اولیای دم رضایت بگیرد گفت: در هنگام وقوع جرم اعتیاد داشتم و آن روز نیز بسیار عصبی بودم گاهی فکر میکنم که کاش من جای مقتول بودم و اینهمه سختی نمیکشیدم.
وی ادامه داد: بسیار سخت توانستم رضایت بگیرم و از خدواند میخواهم که به خیرینی که کمک کردند تا بتوانم امسال را در کنار خانواده ام باشد خیر دهد.
ریحانه فرزند یکی از مقتولین در ادامه در مورد انگیزه از گذشت از قصاص گفت: خیلی به گذشت فکر کردیم و در نهایت تصمیم گرفتیم رضایت دهیم چرا که فکر کردیم با قصاص متهم پدرم زنده نخواهد شد و اینگونه خانوادهای دیگر را عزادار نکنیم.
نظر شما