خبرگزاری مهر _ گروه استانها: شهید «ابراهیم محمدی» دانش‌آموز بود که راهی جبهه‌های نبرد شد. ۱۶ ساله بود که در بسیج مسجد امیرالمومنین (ع) فعالیت می‌کرد و همین فعالیت‌ها سرآغاز قدم گذاشتن در مسیری ابدی شد.
برای حضور در جبهه، ابتدا نام نویسی کرد و با گذراندن دوره و آموزش غواصی راهی مناطق جنگی شد. خواهرانش سعی کردند با حفظ قرآن کریم، پس از شهادت برادر، پا در وادی دفاع از آرمان‌های اسلام بگذارند. این دو خواهر شهید برادر نوجوان خویش و شهادتش را بزرگترین منشأ خیر و برکت در زندگی‌شان می‌دانند و با وجود اینکه خاطرات زیادی از او در ذهن ندارند اما سال‌هاست حضورش را در زندگی احساس می‌کنند و در بزنگاه مشکلات دست به دامانش می‌شوند تا برایشان دعا کند.
ابراهیم ۱۶ ساله از مادر می‌خواست تا دعا کند که شهید و مفقودالاثر شود
زهرا محمدی، خواهر شهید در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه زمان شهادت ابراهیم ۱۰ سال داشته و هم اکنون حافظ قرآن است؛ ادامه می‌دهد: مدتی که ابراهیم در جبهه بود چند بار ترکش خورد و به منزل آمد اما هنوز دوره مرخصی‌اش تمام نشده به جبهه بر می‌گشت.
وی افزود: ابراهیم ۱۶ ساله از مادر می‌خواست تا دعا کند که شهید شود و مفقودالاثر شود. او در آخرین سفر خود به منزل پدری، سری به اقوام زد و از آنها حلالیت طلبید و در نهایت در عملیات کربلای ۴ به شهادت رسید.
خواهرش با اشاره به اینکه ابراهیم به نماز اهمیت زیادی می‌داد، قرآن را دوست داشت، بسیار مهربان بود و همواره خیر و خوبی برای بقیه می‌خواست و تلاش می‌کرد تا خیری به دیگران برساند، گفت: معتقد است اینکه خانواده محمدی چند حافظ قرآن را در دامان خود پرورش داده از برکات ابراهیم است.
خواهر شهید محمدی در ادامه این گفتگو اظهار کرد: قرآن خواندن نیمه شب‌های برادر برای همیشه در ذهن او جا خوش کرده بود و همین بهانه‌ای برای حفظ قرآن شده بود.
شخصیت ابراهیم در زندگی‌مان بسیار تأثیرگذار و الهام‌بخش است
زهرا که حفظ قرآن را از سن ۱۵ سالگی آغاز کرده معتقد است: تأثیر شخصیت برادر شهیدش در زندگی شأن بسیار زیاد است و از جمله آن انس اعضا خانواده با قرآن در سال‌های متمادی است. او که حافظ قرآن است حالا به تدریس در این حوزه هم مشغول است و کلام آسمانی را با عشق به علاقمندان آموزش می‌دهد.
«انس با قرآن» از برکات ابراهیم در زندگی‌مان است
«زینب» دیگر خواهر شهید محمدی نیز به خبرنگار مهر گفت: با اینکه زمان شهادت ابراهیم تنها یک سال داشتم اما هر وقت مشکلات زندگی احاطه ام می‌کند و خود را در گرداب مسائل می‌بینم به مزار برادر سر می زنم و از او می‌خواهم دعایم کند و همیشه هم تأثیر دعاهایش را در زندگی حس کرده‌ام.
وی افزود: حضور ابراهیم در زندگی همیشه باعث آرامش قلبی‌ام می‌شود و جالب‌تر اینکه فرزندانم که تاکنون دایی خود را ندیده‌اند نیز او را به خوبی می‌شناسند و حتی یک بار وقتی یکی از فرزندانم تنها ۳ سال داشت دایی خود را در خواب دیده است.
زینب نیز مانند خواهرش معتقد است مأنوس بودن آنها با کلام آسمانی قرآن از برکات ابراهیم در زندگی شأن است و بزرگترین مشوق خود در حفظ قرآن را زهرا می‌داند.
زینب در ادامه این گفتگو اظهار کرد: زهرا بهترین حامی‌ام در حفظ بود وقتی در دوره نوجوانی آغاز به حفظ کردم مثل امروز کلاس‌های زیادی وجود نداشت و من در خانه حافظ قرآن شدم، آن زمان هر جای شهر که برنامه قرآنی برگزار می‌شد زهرا ما را به آنجا می‌برد و همین باعث دلبستگی بیشتر ما به قرآن می‌شد.
این خواهر شهید که هم اکنون مدرس و داور مسابقات قرآنی است، تصریح کرد: در همدان محفل انس با قرآن بسیار کم است و روی این موضوع به صورت کیفی کار نمی‌شود.
وی ادامه داد: شرایط خانوادگی تأثیر زیادی در علاقمند شدن اعضای خانواده به قرآن دارد و زهرا و پدر خود را بزرگترین حامیانش در حفظ قرآن می‌داند.
امروز شاید شهید ابراهیم محمدی‌ها دیگر در کنار ما نباشند اما نام آنها، یاد آنها، مرام و مسلک و وصیت‌شان جاودانه خواهد ماند و بی‌شک راه آنان توسط زینب و زهراهای این مرز و بوم ادامه خواهد یافت.
نظر شما