به گزارش خبرنگار مهر، حمیرا صفی قلی شامگاه چهارشنبه در هفتمین نشست از سلسله گفتگوهایی درباره جریان دائمی زاینده‌رود با موضوع چالش‌های کیفیت آب در حوضه زاینده‌رود با بیان اینکه از نگاه محیط‌زیستی رودخانه را باید از سرآب تا پایاب و همه تهدیدات این حوضه را ببینیم، اظهار داشت: در بالادست حوضه زاینده رود تهدیداتی وجود دارد و به دفع فاضلاب و شیرابه، مجتمع‌های گردشگری و زهاب‌های کشاورزی بعنوان عمده چالش‌های کیفیت منابع آب حوضه می‌توان اشاره کرد.
وی ادامه داد: اما مهم‌تر از همه این چالش‌های موجود، کمیت آب است که اگر نباشد تلاش‌های ما در حوزه کیفیت به جایی نمی‌رسد.
معاون فنی اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان با بیان اینکه وجود جریان دائم حداقلی آب در زاینده‌رود بسیاری از مشکلات زیست محیطی را برطرف می‌کند، خاطرنشان کرد: در بالادست رودخانه شاهد ورود آلاینده‌های انسان ساز هستیم و این نگران کننده است.
صفی قلی با بیان اینکه کیفیت آب بالاست تحت تأثیر زهاب‌های کشاورزی، کود و شیرابه‌هاست، افزود: باید توجه داشت که با بهره برداری تونل گلاب دریاچه سد زاینده رود تغییر نمی‌کند؛ دریاچه سد زاینده رود اگر آلوده شود تبعات برای همه ما خواهد بود.
وی با بیان اینکه با پیگیری قضائی ۱۰ سال برای جلوگیری از ورود فاضلاب مجموعه‌های گردشگری حوضه زاینده‌رود تلاش کردیم، اضافه کرد: متأسفانه پساب‌هایی که وارد رودخانه می‌شود روی کیفیت آب تأثیر می‌گذارد.
معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان تصریح کرد: آنچه که اولویت اصفهان می دانم بهره برداری فاضلاب چادگان است که طرح آن از سال ۱۳۸۹ آغاز شده اما تاکنون و در سال ۱۴۰۲ بهره برداری نشده است.
صفی‌قلی با بیان اینکه بهره برداری این تصفیه خانه فاضلاب جزو مسائل حیاتی است و باید در اولویت قرار گیرد، ابراز داشت: مکاتبات بسیاری در این زمینه با متولیان امر داشتیم و باید توجه داشت که وجود چاه‌های جذبی در بالادست مخاطره عمده برای سد زاینده رود است.
وی با اشاره به اینکه محل‌هایی برای دفع پسماند چهار شهرستان (چادگان، بوئین میاندشت، فریدن و فریدونشهر) در بالادست زاینده رود مشخص شده و باید ارزیابی شود، گفت: اگر شورای شهر و دهیاری‌های این شهرستان‌ها مسائل را کنار بگذارند و توافق کنند محلی را برای کارخانه کمپوست این چهار شهرستان پیش‌بینی کردیم که زباله‌ها از ۴۴ نقطه حوضه زاینده رود جمع شود.
نظر شما