خبرگزاری مهر، استانها: اغلب ما اصطلاح «کار فرهنگی» را برای اولین بار در مدرسه شنیدیم و با آن آشنا شدیم؛ برخی از ما به حدی از آن فاصله گرفتیم که حتی شاید فرصت آشنایی با این قبیل فعالیت‌ها را هم پیدا نکردیم و برعکس برخی دیگر آگاهانه و حتی اتفاقی به دنیای جذاب فعالیت‌های فرهنگی در مدرسه وارد شدیم و شاید زودتر از خیلی‌ها مسئولیت‌پذیری، کار گروهی، مدیریت و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های بزرگ را تمرین و ممارست کردیم.
موضوع ارتقای سطح مشارکت اجتماعی مناسب آن هم در سنین پایین، موضوعی است که نیازمند اقدامات اساسی و البته از سنین مناسب است. روندی که می‌تواند با حمایت خانواده‌ها تسریع یابد و با حمایتگری آنها، موجب شکوفاسازی استعداد دانش آموزان و ورود مناسب آنها به برنامه‌های فرهنگی مدارس باشیم.
راضیه، راه مادر و پدرش را ادامه می‌دهد
راضیه زمانیان متولد سال ۱۳۸۴ و دانش‌آموز پایه دوازدهم در رشته علوم تجربی مشغول به تحصیل است؛ یکی از دانش‌آموزی است که از همان ابتدای آشنایی با فعالیت‌های پرورشی وارد دنیای فرهنگی مدرسه شد و امروز هم مجدانه در صفر تا صد برنامه‌های فرهنگی از برپایی اردوها و فعالیت‌های هنری گرفته تا عضویت در بسیج دانش‌آموزی و برگزاری مراسم در مناسبت‌های مختلف مشارکت دارد.
راضیه که در دامان خانواده‌ای فرهنگی پرورش یافته، این مسیر را هم آگاهانه و به تشویق والدینش انتخاب کرده و علی رغم مشارکت‌های گسترده‌ای که در حوزه فرهنگی با مدرسه دارد در مسیر علمی خود هم یکی از دانش آموزان موفق و جز نفرات برگزیده است.
مرضیه بانکی؛ مادر راضیه زمانیان و از اولیای فعال در امور فرهنگی و پرورشی و نیز عضو فعال انجمن اولیا و مربیان مدرسه است؛ که علاوه بر راضیه یک فرزند پسر هم دارد در معرفی خود به خبرنگار مهر گفت: دخترم ۱۸ ساله و پسرم ۱۶ ساله است؛ لیسانس علوم ورزشی دارم و در حال حاضر نیز اولویتم خانواده و فرزندانم هستند و به خانه‌داری مشغول هستم.
تا جایی که در توانم است در فعالیت‌های مدرسه مشارکت دارم
وی ادامه می‌دهد: تا جایی که در توانم بوده هرسال هم در مدرسه دخترم و هم در مدرسه پسرم عضو انجمن اولیا و مربیان بودم و در فعالیت‌های مدرسه مشارکت دارم.
این بانوی فعال فرهنگی تصریح کرد: دخترم راضیه در صفر تا صد برنامه‌های فرهنگی مدرسه مشارکت دارد و این فعالیت‌ها تاکنون هیچ لطمه‌ای به شرایط تحصیلی او وارد نکرده و با معدل بالای ۱۹ همواره جز نفرات برتر معرفی شده است.
وی در پاسخ به اینکه چرا راضیه تا این حد رغبت به مشارکت و فعالیت در برنامه‌های فرهنگی دارد؛ گفت: به عقیده من ریشه این موضوع به نهاد خانواده بازمی‌گردد؛ چراکه خود من هم در دوران تحصیل فعال فرهنگی بودم، ضمن اینکه پسرم هم به همین صورت در مدرسه فعال است و همسرم هم همین گونه بوده‌اند. به همین دلیل من علت اصلی را خانواده می‌بینم.
اجازه بدهیم فرزندانمان از مسیر لذت ببرند
این مادر دغدغه‌مند خاطرنشان کرد: در واقع اجباری در کار نبود و من و همسرم صرفاً راه را به فرزندانمان نشان دادیم تا بچه‌ها خودشان کار را جلو ببرند و از تمام مسیر لذت ببرند. اگر هر فرزندی آموزش و پرورش را در کنار هم داشته باشد.
سخنی که آویزه گوش شد
محمدعلی حاج ولی، دیگر دانش آموز فعال علمی و فرهنگی همدان است که حضور در گروه سرود، گروه تئاتر، فعالیت به عنوان مسئول نشریه، مسئول بسیج و حضور در انجمن اسلامی از جمله اقدامات فرهنگی وی به شمار می‌آید.
دانش آموزی که به گفته خودش، دغدغه مندی فرهنگی را از خانواده آموخت است؛ وی همواره یک صحبت پدر را آویزه گوش خود کرده: «برای من خوشایندتر است که رفتگری باشی که دیندار باشد و دغدغه فرهنگ داشته باشد تا اینکه پزشکی شوی که از کنار مسائل جامعه بی تفاوت عبور می‌کند.»
خانواده ام در امور فرهنگی حامی من بودند و من حامی فرزندم
علی اکبر حاج ولی، پدر محمدعلی حاج ولی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره نحوه حمایت او از فرزندش در عرصه‌های فرهنگی چنین گفت: تحصیل و آموختن از مسائل مهم در رشد و تعالی هر فرد در جامعه است؛ کسی که می‌خواهد موفق باشد باید دائماً به دنبال یادگیری دانش باشد. وی خاطرنشان کرد: کوتاهی در امر تحصیل در علومی که مورد علاقه فرد است و با آن می‌تواند جبران ناپذیر است. حاج ولی با اشاره به اینکه در حوزه فرهنگی همواره حامی فرزندم بودم؛ افزود: در دوران کودکی و نوجوانی خود با حضور در هیئت‌های هفتگی و مساجد به کار فرهنگی مشغول بودم و خانواده ام همیشه از من حمایت می‌کردند.
به فرزندانمان ظلم نکنیم
وی در ادامه، با تاکید بر اینکه اگر پدر و مادری بخواهند فقط فرزند خود را به کتاب و درس محدود کنند و از فعالیت مذهبی و اجتماعی دور کنند به فرزند خود ظلم کرده‌اند؛ گفت: باید برای رشد همه جانبه و متناسب فرزندان در کنار تحصیل به مسائل مذهبی، دینی و فرهنگی پرداخته شود.
این پدر همدانی خاطرنشان کرد: در دوران نوجوانی و جوانی از کارهای فرهنگی لذت بردم و آن خاطرات هنوز شیرین است؛ مثلاً در مدرسه فعالیت فرهنگی داشتم و با روزنامه کیهان همکاری می‌کردم.
و اما یک توصیه به والدین
حاج ولی با اشاره به اینکه جوانان امروز به دوری از روح فعالیت‌های مذهبی مبتلا شدند؛ افزود: جوانان باید درکنار فعالیت فرهنگی، به دنبال خودسازی و مأنوس بودن با ادعیه و قرآن و نماز باشد تا کار فرهنگی آنها اثرگذار باشد؛ من همواره به فرزندم یادآوری کردم که نشستن پای صحبت بزرگان و حضور در مجالس امام حسین (ع) تحصیل محسوب می‌شود و قرار نیست حتماً تحصیل به صورت دانشگاهی باشد.
نظر شما