تضعیف پیام نور با تجارب گذشته و رویکردهای بین المللی منافات دارد

دکتر بهمن زندی، رئیس پژوهشکده آموزش باز دانشگاه پیام نور در گفتگو با خبرنگار مهر خواستار توجه بیشتر به نقش بی بدیل دانشگاه پیام نور در آموزش عالی ایران شد.

وی افزود :در دهه ۵۰ خورشیدی پس از مطالعات فراوان و نیاز سنجی و امکان سنجی، دانشگاهی با نام دانشگاه آزاد ایران (open university ) تاسیس شد که حاصل آن شد برنامه ای مدون آموزش باز و از راه دور در خدمت توسعه اجتماعی - اقتصادی و تالیف کتاب های درسی استاندارد و منابع آموزشی چند رسانه ای جهت تربیت دانشجویانی که امکان حضور تمام وقت در دانشگاه‌های مرسوم نداشتند.

رئیس پژوهشکده آموزش باز و از دور دانشگاه پیام نور افزود: پس از پیروزی انقلاب اسلامی دانشگاه منحل و بخشی از آن با دانشگاه شهید بهشتی و بخش دیگر با دانشگاه تازه تاسیس علامه طباطبایی ادغام شد، در سال ۱۳۶۷، دولت وقت به این نتیجه رسید که وجود دانشگاه باز (open) در ایران ضروری است که نتیجه آن تاسیس دانشگاه پیام نور بود.

وی یادآورشد: اکنون پس از ۳۵ سال بار دیگر به دلایل واهی مانند نیاز دانشگاه‌های دیگر به ساختمان های دانشگاه پیام نور ، زمزمه تضعیف تنها دانشگاه باز ایران به گوش می رسد. تجربه ای که یک بار نادرستی آن آزموده شد و گویا قرار نیست یاد بگیریم به جای در پیش گرفتن رویکرد جمع کردن ، بخوانید پاک کردن صورت مساله ، رویکرد مدیریت را در پیش بگیریم.

زندی افزود: یک جستجوی ساده نشان می دهد اکثریت کشورهای توسعه یافته و بیشتر کشورهای در حال توسعه همگی دارای یک دانشگاه با نظام باز و ترکیبی (open university ) هستند که این امر نشان از ثمر بخش بودن وجود چنین زیر نظامی در قالب نظام آموزش عالی کشورهاست.اکنون که هر روز شاهد ظهور فناوری های نوین و کاربرد آن در آموزش عالی هستیم، تضعیف تنها دانشگاه باز ایران با عقلانیت پداگوژی مبتنی بر فناوری منافات دارد.

وی ادامه داد: از سوی دیگر با نگاهی به برنامه هفتم توسعه که مشوق رویکرد پذیرش دانشجوی شهریه پرداز است و گستردگی دانشگاه پیام نور در کل کشور و پتانسیل وسیع آن برای ارائه خدمات آموزشی در اقصی نقاط کشور، تضعیف این دانشگاه باعث افزایش بار مالی برای دولت خواهد شد که در شرایط فعلی اقتصادی به زیان کشور خواهد بود.

زندی خاطرنشان کرد: در نهایت، می‌توان گفت تضعیف دانشگاه پیام نور بعنوان تنها دانشگاه باز و ترکیبی ایران نه تنها با تجارب بین المللی منافات دارد بلکه به زیان نظام آموزش عالی کشور هم خواهد بود.