به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، این مطالعه که بر روی ۸۴۰۰۰ زن بالای ۵۰ سال انجام شد، نشان داد که برخی از عوامل روانی با خطر ابتلاء به فیبریلاسیون دهلیزی، یک آریتمی قلبی که میتواند در طول زمان مشکلات جدی ایجاد کند، مرتبط است.
هر چه زنان در دو معیار «استرس» و «فشار» نمره بیشتری کسب کنند، خطر ابتلاء به فیبریلاسیون دهلیزی در آنها در ۱۰ سال آینده بیشتر خواهد بود. دو عامل خاص- رویدادهای استرسزای زندگی و بیخوابی- قویترین ارتباط را با بیماری قلبی نشان دادند.
به گفته محققان: «رویدادهای استرسزای زندگی هورمونهای استرس مانند اپی نفرین و نوراپی نفرین را افزایش میدهند و سطوح بالا این هورمونها ممکن است باعث ایجاد آریتمیهایی مانند فیبریلاسیون دهلیزی شود.»
همچنین بی خوابی و سایر اختلالات خواب میتوانند بدن را تحت تأثیر قرار دهند و برای مثال فشار خون را افزایش دهند. مطالعات نشان داده اند که فشارخون بالا با افزایش خطر آریتمی قلبی مرتبط است.
فیبریلاسیون دهلیزی زمانی اتفاق میافتد که حفرههای فوقانی قلب بهجای انقباض مؤثر، شروع به لرزیدن میکنند. آریتمی در ابتدا تهدید کننده جان نیست، اما اگر در طول زمان ادامه یابد، میتواند منجر به عوارضی مانند سکته مغزی یا نارسایی قلبی شود.
فاکتورهای پرخطر فیزیکی شناخته شده فیبریلاسیون دهلیزی شامل سن بالاتر، فشار خون بالا، چاقی و دیابت هستند.
از اینرو محققان مرکز پزشکی سانتا کلارا در سن خوزه کالیفرنیا، بر روی بیش از ۸۳۷۰۰ شرکتکننده که در زمان ورود به مطالعه فاقد فیبریلاسیون دهلیزی بودند، تمرکز کردند. در آن مرحله، از زنان سؤالاتی در مورد سلامت، سبک زندگی و آرامش روانی شأن پرسیده شد.
در طول دهه بعد، حدود یک چهارم این شرکتکنندگان به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا شدند. محققان دریافتند که دو "شاخه" متمایز از عوامل روانشناختی با خطر تشخیص جدید فیبریلاسیون دهلیزی مرتبط هستند.
این شاخهها «استرس» و «فشار» نامگذاری شدند و به ازای هر نمره اضافی که زنان در آن گروهها کسب کردند، میانگین خطر ابتلاء به فیبریلاسیون دهلیزی بین ۳ تا ۷ درصد افزایش یافت.
محققان دریافتند که رویدادهای استرسزای زندگی و بیخوابی دو عاملی هستند که قویترین ارتباط را با فیبریلاسیون دهلیزی دارند. این رویدادهای استرس زا شامل تجربیاتی مانند مشکلات مالی عمده، طلاق، از دست دادن شغل، درگیریهای جدی خانوادگی و مرگ همسر بود.
نظر شما