محمدرضا منصوریان در گفتوگو با خبرنگار مهر، درباره عملکرد تیم ملی وزنهبرداری در مسابقات جهانی گفت: متأسفانه وزنهبرداری ایران شرایط نرمالی ندارد و این موضوع را هم سرمربی تیم ملی مطرح کرده است. تعداد محدودی وزنهبردار براساس علایق شخصی در این رشته کار میکنند در حالی که این نفرات حاصل یک سیستم نیستند. در واقع هیچ سرمایهگذاری اصولی در چند سال گذشته روی وزنهبرداری انجام نشده و ما سرمایهای در اختیارمان نیست که بتوانیم آن را ارائه کنیم.
مخالفم حضور وزنهبرداران در مسابقات مختلف هستم
وی گفت: من در حال حاضر به شدت با حضور وزنهبرداران در مسابقات مختلف مخالف هستم، به خاطر اینکه توان وزنهبرداری ایران همین قدر است و در هر مسابقهای شرکت کنیم همین نتایج به دست میآید، البته در بخش بانوان این موضوع بیشتر صدق میکند. گاهی استثنائاتی وجود دارد که یک ورزشکار در مسابقهای وزنههای خوبی میزند اما این دلیل بر موفقیت ما نیست. در واقع تا زمانی که کار اصولی در وزنهبرداری انجام نشود و در استانها نیروهای متخصص روی کار نیایند نمیتوان تحولی در وزنهبرداری به وجود بیاوریم. اگر به دنبال کسب جایگاه در وزنهبرداری دنیا هستیم باید کار را از پایه شروع کنیم، استعدادهای جدید را شناسایی و چند سال روی آنها سرمایهگذاری کنیم.
بهترین مربی دنیا هم روی کار بیاید نتیجه نمیگیریم
کارشناس وزنهبرداری عنوان کرد: در حال حاضر با توجه به داشتههای وزنهبرداری بهترین مربی دنیا هم روی کار بیاید نتیجهای نخواهد گرفت. فدراسیون و سرمربی تیم هم تلاش زیادی برای این تیم کردند، البته که ایراد و اشکال دارند اما واقعیت این است که از کوزه همان تراود که در اوست. در حال حاضر وزنهبرداری ایران خالی از سرمایههای ناب است و مقصر این موضوع هم فدراسیون فعلی یا کادر فنی نیستند، بلکه باید از ۱۰ سال پیش نسل سازی انجام میدادند که این کار انجام صورت نگرفته است.
کسب عنوان تیمی در رشتههای انفرادی خیانت است
منصوریان در مورد کسب عنوان تیمی در مسابقات جهانی خاطرنشان کرد: وزنهبرداری یک ورزش انفرادی است، کسانی که در ورزشهای انفرادی به دنبال گرفتن امتیاز تیمی هستند به آن ورزش خیانت میکنند و راه نادرست را انتخاب کردند. استراتژی نوینی که در دنیا تعریف شده بر مبنای حداکثر بهرهبرداری با هزینه کمتر است. کاروان ورزش برای بازیهای آسیایی به صورت کیفی اعزام شدند و خیلی از ورزشکاران را به خاطر عدم مدالآوری کنار گذاشتند، بنابراین این موضوع در تمامی رشتهها و کل دنیا جا افتاده است. ورزشکار در رشتههای انفرادی تنها باید به کسب مدال باشد و اگر مربی به فکر کسب سکوی تیمی در رشتههای انفرادی باشد در واقع خودش را گول میزنند و این نشانه بدی است.
فقط در سه وزن شانس کسب سهمیه داریم
وی در مورد شرایط اوزان المپیکی گفت: ما در سه وزن ۸۹، ۱۰۲ و ۱۰۲+ شانس کسب سهمیه المپیک داریم، میرمصطفی جوادی در ۸۹ کیلوگرم شرایط خوبی دارد و در مسابقات جهانی هم قهرمان شد و در رنکینگ هم حضور دارد. او باید در این وزن خودش را جا بیندازد و شانس رسیدن به المپیک هم دارد. در دسته ۱۰۲ کیلوگرم هم رضا دهدار و رسول معتمدی را داریم که دهدار در این مسابقات خراب کرد و معتمدی هم به خاطر مصدومیتی که داشت مجبور شد سبک وزنه بزند تا فقط در این مسابقات شرکت کرده باشد. او سابقه قهرمانی در جهان را دارد و وزنهبردار قابل قبولی است، اما اگر مصدومیتش برطرف شود و به آمادگی برسد شانس کسب سهمیه المپیک را دارد.
داوودی باید ضعفش را در یک ضرب برطرف کند
منصوریان عنوان کرد: در دسته ۱۰۲+ کیلوگرم هم علی داوودی شانس کسب سهمیه دارد. او در مسابقات قهرمانی جهان هم به رکورد ۲۵۵ دو ضرب حمله کرد هر چند نتوانست آن را مهار کند اما به نظرم میتواند آن را مهار کند. اگر در یک ضرب ضعفش را برطرف کند شانس دارد. هر چند در بین سنگینوزنهای دنیا زیر ۲۱۰ کیلوگرم در یک ضرب، شانس کسب مدال ندارد، بنابراین کار سختی دارد. ما به این نفرات میتوانیم به المپیک برسیم اما مابقی نفرات شانسی ندارند و حتی اگر سهمیهای بگیرند شانسی در المپیک ندارند.
در بازیهای آسیایی شانس نداریم
وی در مورد وضعیت تیم در بازیهای آسیایی هانگژو گفت: در بازیهای آسیایی شانس زیادی نداریم چون قدرتهای برتر آسیا در این مسابقه حضور دارند. در حال حاضر چین ابرقدرت وزنهبرداری آسیا شده و یکی از حریفان سرسخت تیم ملی به حساب میآید. در این مسابقات هم جوادی و دهدار به یک وزن بالاتر آمدند و کار بسیار سخت خواهد بود.
نظر شما