به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «رازهای قصهگویی» نوشته بآتریس مونتهرو با ترجمه فرزانه فخریان بهتازگی توسط انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به چاپ دوم رسیده است. مخاطبان اصلی اینکتاب که چاپ اول آن سال ۱۳۹۵ عرضه شده، اولیا، مربیان و پژوهشگران هستند.
بآتریس مونتهرو نویسنده اینکتاب، کار قصهگویی را از سال ۱۹۹۵ شروع کرده و در حال حاضر یکقصهگوی حرفهای محسوب میشود. او با حضور در کارگاهها، جشنوارهها و کنگرههای مختلف از قصهگویی میگوید و جز کشور خودش اسپانیا، در هند، سنگاپور، آرژانتین، مکزیک، برزیل، اروگوئه، دومینیکن، کاستاریکا، مراکش، هلند و انگلستان به دو زبان اسپانیایی و انگلیسی قصه میگوید. تا امروز هم بیش از ۱۴ کتاب از او به چاپ رسیده است.
«رازهای قصهگویی» مقدمهای به قلم انریکه پائس دارد که سال ۲۰۰۹ نوشته شده و در آن گفته میشود اینکتاب به کار کسانی میآید که اقبال شاگردی مونتهرو را نداشتهاند. چون او روی تحقیق، خاطرهپردازی، گردآوری و نگارش اینراهنمای قصهگویی برای بچهها تمرکز و دوسال از زمان خود را صرف اینکار کرده است.
کتاب پیشرو ۸ فصل اصلی دارد که بهترتیب عبارتاند از «جادوگر قصهها»، «قصه»، «یک داستان برای هر گروه سنی»، «ابزارهای قصهگو»، «تمرین و تمرین»، «مخاطب» و «افسونگر افسانه».
اولینفصل کتاب دربرگیرنده ۶ عنوان است که از اینقرارند: ابتدای راه، در جستوجوی یک رویا، ساختن خانه، شهرزاد و هزار و یک شب، دروغگو، ده فرمان قصهگو. دومینفصل هم که «قصه» عنوان دارد، خود ۴ زیرعنوان را شامل «منویی با غذاهای بسیار»، «سفر به تخیل»، «بازی با قصه» و «فنون بازگشایی» در بر میگیرد. ۵ بخش از مطالب کتاب هم در فصل سوم قرار دارند که به اینترتیباند: تولد تا سهسالگی، چهار تا ششسالگی، هفت تا یازدهسالگی، دوازده تا چهاردهسالگی، پانزده تا صدوشانزدهسالگی.
چمدان جادویی، خیلی ساده است: وسایل سودمند برای قصهگفتن، رقص باد، هفت در نامرئی، به چشمهایم نگاه کن، عطر واژهها، کیفیت صدا، با خانهای روی دوش، راز موفقیت هم عناوین مندرج در چهارمینفصل کتاب هستند. فصل پنجم هم ۳ بخش را به اینترتیب شامل میشود: آمادهکردن یکقصه، اتلمتل توتوله، همراهی مناسب. در ششمینفصل کتاب هم مخاطب با ۵ بخش «قصه بگویید و نظاره کنید»، «نجواهای ابریشمی»، «درباره بچهها»، «آدمبزرگها» و «تشویق به مطالعه» روبروست. در هفتمینفصل هم که «آغاز اجرا» نام دارد، ۶ بخش قرار دارد که به اینترتیباند: کجا قصه بگویید، کنترل فضا، یکفضای هیجانآور، پوشش، آمادگیها، ترس از صحنه.
«پندهای افسونگر» و «قصهها و رازهای افسونگر افسانه» هم ۲ بخشی هستند که در فصل هشتم کتاب درج شدهاند.
در قسمتی از اینکتاب میخوانیم:
برای قصهگو فقط این ضروری نیست که صدایش را بشنوند، بلکه باید به او گوش دهند و گوش دادن با ارتباط بدن آغاز میشود. مطمئنم تابهحال شنیدهاید کسی بگوید «به من گوش میکنی؟» که معمولا با «وقتی با تو حرف میزنم به من نگاه کن.» همراه میشود. اینحالتها باید با گوشدادن همراه باشند. احتمال دارد فردی که میخواهیم به ما گوش دهد و نگاه کند، عملا فقط صدایمان را میشنود. در اینصورت اطمینان دارم او حتی میتواند کلماتی را که گفتهایم، دقیقا تکرار کند، اما این به آن معنی نیست که در حال گوشدادن بود.
توجه کامل وقتی معنی پیدا میکند که شخصی که به ما گوش میدهد، فقط صدایمان را نشنود، بلکه به ما نگاه کند و به زبان بدن توجه داشته باشد؛ چراکه بدن هم در حال حرفزدن است. وقتی کسی دستبهسینه میگوید «دوستت دارم» با وقتی که با آغوش باز و لبخندی روی صورت میگوید «دوستت دارم» همسان نیست. لبخند حتی از پشت تلفن نیز فهمیده میشود. در فرهنگهای شرقی به ارتباط بدن اهمیت زیادی میدهند، آنقدر که در مدارس آموزش داده میشود.
چاپ دوم اینکتاب با ۲۴۰ صفحه، شمارگان ۲ هزار و ۵۰۰ نسخه عرضه شده است.
نظر شما